Μέχρι πρότινος θεωρούσα δικαιολογημένους, κατά μία έννοια, τους λαθροκυνηγούς, αποδίδοντας την ενέργειά τους αυτή σε οικονομική ένδεια, που πιθανόν αποσκοπούσε στο να σιτίσουν την οικογένειά τους. Μετά όμως τα όσα μου συνέβησαν το απόγευμα της Κυριακής στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, αναγκάστηκα να αναθεωρήσω άρδην τις απόψεις μου, καθώς τους θεωρώ πλέον κοινούς και στυγνούς δολοφόνους, που δε διστάζουν να κάνουν το οτιδήποτε για να αποφύγουν τη σύλληψη. Ακόμη και να σκοτώσουν άνθρωπο…
Βρέθηκα το απόγευμα της Κυριακής στην περιοχή, ως επισκέπτης. Αντιλήφθηκα ένα άτομο να κυνηγά λαθραία μέσα στο χώρο της λιμνοθάλασσας. Η ντουφεκιά ακούστηκε και ένα πουλί έπεσε νεκρό. Ο κυνηγός κρατούσε στο ένα χέρι του το πτηνό και στο άλλο το όπλο του. Προσέγγισε στο αγροτικό αυτοκίνητό του, που είχε σταθμεύσει μερικά μέτρα μακρύτερα και το απέθεσε μαζί με το όπλο του. Ταυτόχρονα, ειδοποίησα τον πρόεδρο του Αγροτικού Αλιευτικού Συνεταιρισμού Γαργαλιάνων Γ. Σταυριανάκη, ο οποίος και έσπευσε στην περιοχή.
Ο τελευταίος μετά από συζήτηση μαζί του και επιθεώρηση του αυτοκινήτου, διαπίστωσε ότι όντως είχε σκοτώσει ένα μεγαλόσωμο πτηνό, που βρισκόταν στην καρότσα του αγροτικού αυτοκινήτου του λαθροκυνηγού μαζί με ένα όπλο.
Με προειδοποίησε πως μπορεί να μας επιτεθεί και σταθήκαμε στη μέση του χωματόδρομου, προσπαθώντας να καθυστερήσουμε την αποχώρησή του. Ο λαθροκυνηγός σταμάτησε για λίγο, ξεκίνησε να συζητά με τον κ. Σταυριανάκη σε έντονο ύφος και ύστερα επιτάχυνε, προσπαθώντας να περάσει από πάνω μου με το αυτοκίνητό του. Τελευταία στιγμή κατάφερα να αποφύγω το χτύπημα, παραμερίζοντας προς τα δεξιά. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο παραπατούσα, σήμερα δε θα κατέγραφα τα όσα συνέβησαν, καθώς στην καλύτερη των περιπτώσεων θα νοσηλευόμουν σε νοσοκομείο βαρύτατα τραυματισμένος.
Συγκράτησα τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του (ΗΑΚ 7796 ή ΗΑΚ 7798) και κατέθεσα μήνυση κατ’ αγνώστου στο Α.Τ. Πύλου, καθώς δε στάθηκε δυνατό να εξακριβωθεί η ταυτότητά του, ενώ ανάλογη διαδικασία θα ξεκινήσω και με το Δασαρχείο Καλαμάτας, προκειμένου να είναι κι αυτό ενήμερο των γεγονότων.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο λαθροκυνηγός ήταν περίπου 70 ετών και- προφανώς - γνωστός στην περιοχή για τους αντισυμβατικούς τρόπους άσκησης του «χόμπι» του.
Με, δυστυχώς, βάναυσο τρόπο είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω πόσο ασυνείδητοι είναι ορισμένοι, οι οποίοι δε διστάζουν να αφαιρέσουν ακόμη και ανθρώπινη ζωή στην προσπάθειά τους να διαφύγουν της σύλληψης ή των όποιων άλλων συνεπειών των πράξεών τους…
Καλό θα είναι να υπάρξει ανάλογη κίνηση κι από πλευράς του κυνηγετικού συλλόγου της περιοχής ή και ενδεχομένως της Ομοσπονδίας, που θα πρέπει να λάβει τα πλέον αυστηρότερα μέτρα για τον περιορισμό αυτών των θλιβερών περιστατικών (δολοφονία πουλιών μέσα στη λιμνοθάλασσα). Όσον αφορά στα της ζωής μου, το λόγο έχει πλέον η Δικαιοσύνη.
Προσωπικά, δηλώνω ότι πλέον είμαι πολέμιος όλων αυτών που ακολουθούν τέτοιες πρακτικές και όταν υποπίπτει κάτι στην αντίληψή μου, θα καταγγέλλεται αμέσως.
Χ.Χ.
Βρέθηκα το απόγευμα της Κυριακής στην περιοχή, ως επισκέπτης. Αντιλήφθηκα ένα άτομο να κυνηγά λαθραία μέσα στο χώρο της λιμνοθάλασσας. Η ντουφεκιά ακούστηκε και ένα πουλί έπεσε νεκρό. Ο κυνηγός κρατούσε στο ένα χέρι του το πτηνό και στο άλλο το όπλο του. Προσέγγισε στο αγροτικό αυτοκίνητό του, που είχε σταθμεύσει μερικά μέτρα μακρύτερα και το απέθεσε μαζί με το όπλο του. Ταυτόχρονα, ειδοποίησα τον πρόεδρο του Αγροτικού Αλιευτικού Συνεταιρισμού Γαργαλιάνων Γ. Σταυριανάκη, ο οποίος και έσπευσε στην περιοχή.
Ο τελευταίος μετά από συζήτηση μαζί του και επιθεώρηση του αυτοκινήτου, διαπίστωσε ότι όντως είχε σκοτώσει ένα μεγαλόσωμο πτηνό, που βρισκόταν στην καρότσα του αγροτικού αυτοκινήτου του λαθροκυνηγού μαζί με ένα όπλο.
Με προειδοποίησε πως μπορεί να μας επιτεθεί και σταθήκαμε στη μέση του χωματόδρομου, προσπαθώντας να καθυστερήσουμε την αποχώρησή του. Ο λαθροκυνηγός σταμάτησε για λίγο, ξεκίνησε να συζητά με τον κ. Σταυριανάκη σε έντονο ύφος και ύστερα επιτάχυνε, προσπαθώντας να περάσει από πάνω μου με το αυτοκίνητό του. Τελευταία στιγμή κατάφερα να αποφύγω το χτύπημα, παραμερίζοντας προς τα δεξιά. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο παραπατούσα, σήμερα δε θα κατέγραφα τα όσα συνέβησαν, καθώς στην καλύτερη των περιπτώσεων θα νοσηλευόμουν σε νοσοκομείο βαρύτατα τραυματισμένος.
Συγκράτησα τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του (ΗΑΚ 7796 ή ΗΑΚ 7798) και κατέθεσα μήνυση κατ’ αγνώστου στο Α.Τ. Πύλου, καθώς δε στάθηκε δυνατό να εξακριβωθεί η ταυτότητά του, ενώ ανάλογη διαδικασία θα ξεκινήσω και με το Δασαρχείο Καλαμάτας, προκειμένου να είναι κι αυτό ενήμερο των γεγονότων.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο λαθροκυνηγός ήταν περίπου 70 ετών και- προφανώς - γνωστός στην περιοχή για τους αντισυμβατικούς τρόπους άσκησης του «χόμπι» του.
Με, δυστυχώς, βάναυσο τρόπο είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω πόσο ασυνείδητοι είναι ορισμένοι, οι οποίοι δε διστάζουν να αφαιρέσουν ακόμη και ανθρώπινη ζωή στην προσπάθειά τους να διαφύγουν της σύλληψης ή των όποιων άλλων συνεπειών των πράξεών τους…
Καλό θα είναι να υπάρξει ανάλογη κίνηση κι από πλευράς του κυνηγετικού συλλόγου της περιοχής ή και ενδεχομένως της Ομοσπονδίας, που θα πρέπει να λάβει τα πλέον αυστηρότερα μέτρα για τον περιορισμό αυτών των θλιβερών περιστατικών (δολοφονία πουλιών μέσα στη λιμνοθάλασσα). Όσον αφορά στα της ζωής μου, το λόγο έχει πλέον η Δικαιοσύνη.
Προσωπικά, δηλώνω ότι πλέον είμαι πολέμιος όλων αυτών που ακολουθούν τέτοιες πρακτικές και όταν υποπίπτει κάτι στην αντίληψή μου, θα καταγγέλλεται αμέσως.
Χ.Χ.
"ΘΑΡΡΟΣ" 15/01/2008
«Ήμαρτον κύριε» που λέει και ο Γεωργίου. Τι άλλο μας μένει ν’ ακούσουμε. Δεν είναι πάντως νέο αυτό .Οι λαθροκυνηγοί, όπως αναφέρει και ο συντάκτης, είναι γνωστοί και παρανομούν συστηματικά. Έλα όμως που έχουν φοβίσει τον κόσμο και δεν τολμάει κανείς να τα βάλει μαζί τους. Όσο όμως τους αφήνουμε να παρανομούν εις βάρος μας τόσο δεν θα μπορούμε να τους «μαζέψουμε» μετά.
Κώστας…
Κώστας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου