Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

ΠΕΝΘΗ Γιώργος Διον. Πουλόπουλος (1928-2008)

Με πολύ βαθιά θλίψη και χωρίς να το περιμένουμε η Πύλος κήδεψε ανήμερα της γιορτής του, στις 28-4-2008, τον Γιώργο Πουλόπουλο, πρωτότοκο γιο του Διονύση Πουλόπουλου. Ο μεταστάς γεννήθηκε στην Πύλο όπου τελείωσε το Γυμνάσιο. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αθήνα και έλαβε το πτυχίο της Βιομηχανικής Σχολής και εργάστηκε ως διευθυντικό στέλεχος στη χαρτοποιία Λαδόπουλου στην Πάτρα και στη συνέχεια στην Ελληνική Χαλυβουργία στην Αθήνα από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Στην Πάτρα όπου εργαζόταν γνώρισε την Ιωάννα Τσοκανά που έγινε η μέλλουσα σύζυγός του. Eζησαν μια ζωή αγαπημένοι και απέκτησαν δύο άξιους γιους, τον Σάκη και τον Παναγιώτη που τελείωσαν με επιτυχία τις σπουδές τους, ο πρώτος ηλεκτρολόγος μηχανικός και ο δεύτερος λογιστής. Υπήρξε μια οικογένεια αγαπημένη που σεβάστηκε τις παραδόσεις και τις αξίες της ζωής.
Τον Γιώργο Πουλόπουλο εκτός από την επιστημονική, εργασιακή και την οικογενειακή του αποκατάσταση τον απασχόλησε και το κοινωνικό ανθρώπινο περιβάλλον, οι συνθήκες ζωής, η πατρίδα, η αγαπημένη και ιστορική Πύλος, η ιστορία και ο πολιτισμός. Νέος ακόμα, μαθητής στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Αντίσταση. Για τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση του ελληνικού λαού 1941-1944 το υπουργείο Εθνικής Αμύνης τον τίμησε, το 1995, με αναμνηστικό
μετάλλιο και δίπλωμα. Το 1954 μαζί με παλαιούς Πυλίους της Αθήνας και με τους νέους που έφθασαν μετά τον πόλεμο, με όλους μαζί, χωρίς διαχωρισμούς ίδρυσαν τον «Εκπολιτιστικό Σύλλογο Πύλου “Το Ναυαρίνο“» με σκοπό την ενότητα και πατριωτική αλληλεγγύη όλων των Πυλίων της Αθήνας και της περιοχής, την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μέσω διαφόρων πολιτιστικών και πνευματικών εκδηλώσεων, την προβολή της ιστορικής Πύλου και την τουριστική ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον. Πενήντα και πλέον χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου, από όλα τα αξιώματα που πέρασε, του μέλους, του προέδρου, του γενικού γραμματέα, προσέφερε εθελοντικά και ανιδιοτελώς, όπως και όλα τα μέλη των εκάστοτε Διοικητικών Συμβουλίων, την εργασία του.
Ως γραμματέας τα τελευταία χρόνια εργάστηκε για τη συγκρότηση και λειτουργία των γραφείων του συλλόγου, του «Σπιτιού της Πύλου», τη συνεχή επικοινωνία με εγκυκλίους προς τα μέλη για εκδηλώσεις και εγγραφή νέων μελών, και πρωτοστάτησε στον αγώνα για τη διατήρηση και αναπαλαίωση του σπιτιού που γεννήθηκε ο Κωστής Τσικλητήρας, για την οργάνωση με μεγάλη επιτυχία του Α‘ Συνεδρίου του Συλλόγου στην Πύλο από την 1 έως τις 3 Μαΐου 1998. Το 2004 ο σύλλογος με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων και των πενήντα χρόνων από την ίδρυσή του (1954-2004) κυκλοφορεί βιβλίο με την επιμέλεια του φιλολόγου - συγγραφέα Χαράλαμπου Μπαλτά με τίτλο «Η ιστορική Πύλος και ο ολυμπιονίκης Κωστής Τσικλητήρας». Με προτάσεις και συνεχείς ενέργειες στα ΕΛΤΑ κυκλοφορεί στις 15 Ιανουαρίου 2004 γραμματόσημο με την παράσταση του ολυμπιονίκη στη σειρά “Eλληνες ολυμπιονίκες (1896-1912)” αξίας 3,60 €, που εκδόθηκε σε 300.000 τεμάχια.
Πρωτοστάτησε για την τοποθέτηση δύο τύμβων, ενός στη Γιάλοβα για τους άνδρες του Μαιζώνος το 1828 που πέθαναν από ελονοσία, και ενός στη Σφακτηρία, για να θυμίζουν σε όλους -ιδιαίτερα στους νέους- την ιστορία και τους αγώνες της φυλής. Το 2004 με τη συμπλήρωση 50 χρόνων ζωής του συλλόγου αποφασίστηκε από το Συμβούλιο να υποβληθεί πλήρης φάκελος με τη δράση και την προσφορά του συλλόγου προς τα μέλη και ιδιαίτερα προς την πατρίδα, την ιστορική Πύλο, και η Ακαδημία Αθηνών στην πανηγυρική συνεδρίασή της της 28ης Δεκεμβρίου 2004 απένειμε έπαινο στον εκπολιτιστικό Σύλλογο Πύλου «Το Ναυαρίνο». Είναι μια από τις μοναδικές τιμητικές αναγνωρίσεις σε συλλόγους από την Ακαδημία.
Oλα τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων εργάστηκαν για την πραγματοποίηση των πιο πάνω, σε αγαστή πάντοτε συνεργασία με τη δημοτική αρχή της Πύλου, αλλά ο Γιώργος ως γραμματέας κάθε μέρα δούλευε ακούραστα ώστε να φθάσουν όλα σε αίσιο τέλος. Ο Γιώργος Δ. Πουλόπουλος υπήρξε μέχρι το τέλος της ζωής του υπέρμαχος της δημοκρατίας, της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ποιότητας της ζωής και της προστασίας του περιβάλλοντος, ιδανικά που καταξιώνουν τον άνθρωπο και δίνουν νόημα στη ζωή του.
Και τώρα επέστρεψε εκεί που γεννήθηκε, στη γη της όμορφης και αγαπημένης του Πύλου, και
θα ατενίζει από εκεί το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου, αριστερά τις βουνοκορφές του Αγίου Νικολάου και δεξιά τη Σφακτηρία, “το νησί των τραγικών πεπρωμένων“ όπως το αναφέρει ο συγγραφέας Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος στο βιβλίο του «Ελληνικοί ορίζοντες».
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει μαζί με τους αγαπημένους γονείς του.
Δ.Ν. Παπαδήμας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 26/05/2008
Με τον Γιώργο μας ένωνε η μεγάλη αγάπη μας για την Πύλο. Στο τελευταίο Δ.Σ. του συλλόγου, αυτός από τη θέση του γραμματέα και εγώ από τη θέση του ταμία, δουλέψαμε (όπως και τα άλλα μέλη του συλλόγου) με πάθος για να αναδείξουμε τα προβλήματα που απασχολούν την Πύλο μας και δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας για να προσφέρουμε λύσεις- σε όσα μπορούσαμε,-ο καθένας από το πόστο του. Προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τους Πύλιους της Αθήνας σε επαφή με τη μητέρα-πατρίδα. Πάντα θέλαμε το καλύτερο γι’ αυτήν. Πάντα θέλαμε την Πύλο πρωτοπόρο.
Θέλω να δώσω μια υπόσχεση από εδώ. Ότι θα προσπαθήσω-και πιστεύω ότι θα το κάνουμε όλοι μας- να συνεχίσω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στο σύλλογο και να υπερβάλω εαυτόν για να καλύψω το μεγάλο κενό που άφησε πίσω του.
Κώστας…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου