Πλεονεκτήματα που μπορούν να αναδείξουν την Καλαμάτα σε «βασίλισσα» του yachting και να αναπτύξουν σημαντικά αυτό τον τομέα του θαλάσσιου τουρισμού, δυστυχώς, μένουν ανεκμετάλλευτα. Παρά το γεγονός ότι η μαρίνα της Καλαμάτας δεν έχει προβληθεί σε τουριστικές καμπάνιες, ούτε έχουν γίνει ιδιαίτερες δράσεις από φορείς, έχει κερδίσει σημαντικό μερίδιο και κατέχει περίοπτη θέση στους ναυτιλιακούς οδηγούς. Όπως λένε και τα στελέχη της, μιλώντας στο «Θ», θαλάσσιος τουρισμός δεν είναι μόνο τα κρουαζιερόπλοια, τομέας που δύσκολα θα αναπτυχθεί στη Μεσσηνία όσο θα θέλαμε. Πρέπει να δοθεί έμφαση στον τομέα του yachting, από τον οποίο μπορεί να κινηθεί μεγάλο μέρος της τοπικής οικονομίας.
Πέρυσι, για παράδειγμα, κατέπλευσαν στη μαρίνα της Καλαμάτας μέσα σε μια μέρα 50 σκάφη, μια παρέα Ρώσων, οι οποίοι έκαναν το γύρο της Πελοποννήσου. Κάθε σκάφος είχε κατά μέσο όρο 7 άτομα επιβάτες - πλήρωμα. Όλοι αυτοί χρειάσθηκαν να πλύνουν τα ρούχα τους σε καθαριστήρια, να επισκευάσουν τα σκάφη τους λόγω των μεγάλων ταξιδιών, να αγοράσουν προμήθειες, γνωρίζοντας παράλληλα την πόλη και τρώγοντας στα καταστήματα της περιοχής.
Τουρκία
Την τελευταία διετία, πάντως, καταγράφεται σε όλη την Ελλάδα μια μείωση στα σκάφη που ελλιμενίζονται μόνιμα τους χειμερινούς μήνες. Ωστόσο, η μείωση στη μαρίνα Καλαμάτας οφείλεται λιγότερο στην οικονομική κρίση και περισσότερο στα αυστηρά φορολογικά μέτρα. Ενώ από τα βασικά της πλεονεκτήματα είναι το χαμηλό κόστος ελλιμενισμού και η δυνατότητα καλής εξυπηρέτησης από την τοπική κοινωνία, είτε σε τροφοδοσία, είτε σε νοσηλεία, είτε σε επισκευή του σκάφους, σκάφος ξένης σημαίας δεν μπορεί να ελλιμενιστεί για περισσότερο από 42 ημέρες το χρόνο, διότι φορολογείται. Το αποτέλεσμα είναι να σηκώνουν άγκυρα για τις μαρίνες, κυρίως, της Τουρκίας, που έχουν αποδειχτεί –φορολογικά – πιο φιλόξενες ή και της Κροατίας.
Σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, με 16.000 χλμ. ακτογραμμής (όσο το μήκος της μισής Αφρικής), έχουμε 21 μαρίνες! Αντίθετα, στην Κροατία λειτουργούν 117! Το δε τουρκικό υπουργείο Μεταφορών σχεδιάζει αύξηση κατά 10% της δυνατότητας φιλοξενίας στις 500.000 θέσεις σκαφών που υπάρχουν σήμερα στις τουρκικές ακτές, ενώ ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός προβλέπει αύξηση 20%.
Μείωση
Σύμφωνα με τα στοιχεία των δύο τελευταίων χρόνων, ο διευθυντής της μαρίνας, Παναγιώτης Μπούνας, παρατήρησε ότι η μείωση σε ελλιμενισμό σκαφών τους χειμερινούς μήνες 2009-2010 ήταν περίπου 8%, ενώ φέτος ένα 12% επιπλέον. Συνολικά, τα δύο τελευταία χρόνια έχει αγγίξει το 20%.
Στον αντίποδα, τα μηνύματα για τη φετινή θερινή περίοδο είναι θετικά και ο κ. Μπούνας εκτίμησε ότι ίσως τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα σε σχέση με πέρυσι: «Το καλοκαίρι έχουμε πολλά διερχόμενα σκάφη. Πέρυσι είχαμε λιγότερα από πρόπερσι. Φέτος υπολογίζουμε να είμαστε στα ίδια και κάτι παραπάνω. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου επηρέασε τον τομέα αυτό και έτσι είχαμε λιγότερες αφίξεις. Αυτό που ίσως είναι σημαντικότερο, είναι ότι έρχονται πολύ λιγότερα καινούργια σκάφη. Πιστεύω, όμως, ότι ο δρόμος θα βοηθήσει. Έχουμε τώρα ορισμένους ανθρώπους που από Αθήνα θέλουν να ελλιμενισθούν Καλαμάτα. Από το να πηγαίνουν στο Λαύριο και να δίνουν 20.000 ευρώ το χρόνο, θα έρθουν στην Καλαμάτα και θα δίνουν 6.000 ευρώ, ενώ η χρονική απόσταση του ταξιδιού είναι σχεδόν ίδια».
Παράλληλα, δεν έχει γίνει καμία αύξηση στις τιμές στη μαρίνα, όμως η αύξηση του ΦΠΑ στο 23% είναι πολύ σημαντική.
Παράλογη φορολογία
Μεγάλη μείωση, σύμφωνα με τον κ. Μπούνα, παρατηρείται στα μηχανοκίνητα σκάφη, αφού το κόστος πλεύσης είναι πολύ υψηλό πλέον: «Τα μηχανοκίνητα τα έχει επηρεάσει πολύ η αύξηση του πετρελαίου. Για ένα μηχανοκίνητο σκάφος 20-25 μέτρων, το καύσιμο υπολογίζεται περίπου σε 300-400 λίτρα πετρέλαιο την ώρα, δηλαδή 600-700 ευρώ την ώρα. Τα ιστιοφόρα δεν τα έχει επηρεάσει, αφού έχουν ως κινητήριο δύναμη τον άνεμο, ενώ και η μηχανή τους είναι πολύ μικρής ιπποδύναμης. Ένα μηχανοκίνητο σκάφος 15 μέτρων θέλει τουλάχιστον δύο μηχανές από 400 ίππους η κάθε μία, ενώ ένα αντίστοιχο ιστιοφόρο θέλει 60 ίππους».
Ωστόσο, ενώ το οικονομικό αυτό κόστος μπορεί να ξεπεραστεί μέχρι ενός σημείου για τον κάτοχο σκάφους, δε συμβαίνει το ίδιο με την υπερβολική και αδικαιολόγητη φορολογία, ιδιαίτερα για τους ξένους: «Όσα σκάφη μπορούσαν να φύγουν, να πάνε σε άλλο κράτος, κυρίως Τουρκία, έφυγαν. Υπάρχει διαφορετικό φορολογικό καθεστώς εκεί. Εδώ ο νόμος λέει ότι μετά από 42 ημέρες παραμονής στην Ελλάδα, τα σκάφη ξένης σημαίας πρέπει να φορολογηθούν και, μάλιστα, με υψηλά ποσά. Τόσο ψηλά που το ποσό που θα κληθεί να πληρώσει, είναι πολύ μεγαλύτερο από τα τέλη ελλιμενισμού. Αυτό τους έχει αποτρέψει. Οι ξένοι τα υπολογίζουν αυτά. Κι αφού έχουν την εναλλακτική λύση της Τουρκίας, φεύγουν. Ένας ξένος που έρχεται 15 μέρες σε ένα νησί, 15 ημέρες στην Καλαμάτα, σε διάστημα ενός χρόνου, αρχίζει να μετράει τις ημέρες για να μη φτάσει τις 42».
Υπερτερούμε
Εξηγώντας τη σημασία ανάπτυξης αυτού του τομέα του θαλάσσιου τουρισμού, ο αναπληρωτής διευθυντής της μαρίνας, Βαγγέλης Κακαβογιάννης, υπογράμμισε πως η μείωση δεν επηρεάζει μόνο την ίδια τη μαρίνα, αλλά και πολλά επαγγέλματα που κινούνται γύρω από αυτή τη δραστηριότητα: «Από τα σκάφη αυτά δουλεύουν ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, πολυεστεράδες, ξυλουργοί, ιστιοράπτες, ταβέρνες, εστιατόρια, σούπερ μάρκετ και πολλά άλλα. Κάποια στιγμή είχαμε περίπου 20-30 οικογένειες, οι οποίες έμεναν χειμώνα – καλοκαίρι στο σκάφος και δραστηριοποιούνταν σε όλη την περιοχή. Τα επαγγέλματα που ασχολούνται γύρω από τα σκάφη της μαρίνας είναι πάρα πολλά. Θαλάσσιος τουρισμός δεν είναι μόνο το κρουαζιερόπλοιο. Εκεί, θα έρθουν για μια μέρα, θα μπουν σε ένα λεωφορείο, θα πάνε εκδρομή έως την Αρχαία Μεσσήνη και μετά θα φύγουν. Άντε να πάνε και μια βόλτα στην παραλία. Δε θα φάνε στα μαγαζιά της Κλααμάτας, αλλά στο καράβι, καθώς είναι μέσα στο πακέτο που έχουν πληρώσει. Ενώ τα σκάφη μένουν. Ακόμα και τα ρούχα τους θα τα πάνε σε καθαριστήριο της πόλης. Από την Ιταλία τα σκάφη έρχονται εδώ για τις παροχές και τις επισκευές».
Συμπληρώνοντας ο κ. Μπούνας είπε ότι οι παροχές από μηχανολογικής φύσεως αποτελούν ένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματα της Καλαμάτας: «Στα νησιά, αν έχουν μια βλάβη, δε θα βρουν εύκολα ανταλλακτικά, ενώ εδώ έχουμε και τεχνίτες και συνεργεία και καταστήματα που πωλούν ανταλλακτικά. Ήρθε σκάφος να κάνει επισκευές στην Καλαμάτα, ενώ του είχαν δώσει προσφορά σε νησί με δωρεάν ελλιμενισμό. Σε εμάς πλήρωσε 1.200 ευρώ ελλιμενισμό και ήρθε εδώ, γιατί το κόστος επισκευής ήταν τόσο χαμηλό, που κάλυπτε τα έξοδα ελλιμενισμού και κέρδιζε κιόλας».
Ολοκληρώνοντας και οι δύο, υπογράμμισαν ότι η Μεσσηνία υστερεί σε καταφύγια. «Κάποιος που θέλει να πάει στη Μάνη, δεν μπορεί να δέσει πουθενά. Δεν υπάρχουν περιφερειακά βοηθητικά λιμανάκια να δέσει, να τροφοδοτηθεί με νερό, να βγει να φάει», σχολίασε σχετικά ο κ. Μπούνας.
Της Βίκυς Βετουλάκη "ΘΑΡΡΟΣ" 17/04/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου