Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Απονεμήθηκαν τα βραβεία στη μνήμη Θοδωρή και Πάνου Βλαχοδημήτρη


Η τελετή απονομής των βραβείων στη μνήμη του Θοδωρή και του Πάνου Βλαχοδημήτρη, στους δύο πρωτεύσαντες μαθητές του Λυκείου  Πύλου κατά τις πανελλήνιες εξετάσεις του 2011, έγινε χθες το πρωί στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ινστιτούτου «Νέστωρ». 
Οι μαθητές που βραβεύτηκαν ήταν ο Ηλίας Νικολόπουλος, ο οποίος εισήχθη στην Ιατρική Αθηνών, και ο Βασίλης Μαντόγιαννης, που πέρασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ. Την
εκδήλωση χαιρέτισε ο δήμαρχος Πύλου-Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης, ο οποίος αναφερόμενος στον ποιητή Θοδωρή Βλαχοδημήτρη είπε μεταξύ άλλων ότι το έργο του διακρίνεται για την ποιότητα των σκέψεών του, την ωραιότητα των συναισθημάτων του και τη μορφική του πληρότητα. «Το σημαντικότερο όμως για εμάς είναι η ανεκτίμητη βιβλιοθήκη που μας άφησε και που, χάρη στις ενέργειες  της συζύγου του, θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για την πνευματική ανάπτυξη της περιοχής μας προσελκύοντας μελετητές, ερευνητές και φιλαναγνώστες», σημείωσε - ενώ έκανε και ειδική αναφορά στους μαθητές που πρώτευσαν φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Στη συνέχεια ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γρηγόρης Χαλιακόπουλος μίλησε με θέμα «Θοδωρής Βλαχοδημήτρης: ο ποιητής, ο στοχαστής, ο άνθρωπος». Είπε καταρχάς ότι ο Θοδωρής Βλαχοδημήτρης ως ποιητής ανήκει στην κατηγορία των δημιουργών που δεν πλάθονται μόνο, αλλά γεννιούνται, κομίζοντας στη φαρέτρα τους βέλη αιχμηρά και βιτριολικά:  «Αυτό το χαρακτηριστικό το έχουν κυρίως εκείνοι οι ποιητές που βλέπουν τον κόσμο ως ενότητα και όχι σαν μια διαιρεμένη γεωγραφική, εθνογραφική και χρονολογική σελίδα στη βίβλο της κοινωνίας, όπου το εγώ υπερτερεί του εμείς. Ο ποιητής μας ήταν και παρέμεινε σ‘ όλο το βίο του κοινωνός της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της κοινωνικής όσμωσης και της έμψυχης αλληλεγγύης, τιμώντας με το ποιητικό του έργο πρώτα και πάνω απ όλα τον άνθρωπο.  Ομως μισούσε… αυτά που μίσησαν όλοι οι σπουδαίοι ποιητές που βοήθησαν την ανθρωπότητα να πάει ένα βήμα παραπέρα. Μισούσε την αδικία, την κοινωνική αποκτήνωση, τη σκλαβιά, την προδοσία, τον οικτρό συμβιβασμό, την απανθρωπιά, τη στρατοκρατία, τον καιροσκοπισμό, το ψέμα, τη βεβήλωση, τη λήθη, την ανανδρία. Γι‘ αυτό και στην ποίησή του η αιχμή της πένας του ήταν έτοιμη να αποκαλύψει και να κατευθύνει τον αναγνώστη του εκεί που υπήρχε το πρόβλημα. Τον απασχολούσε να κυριαρχήσει η αιτία και όχι η επίφαση», σημείωσε ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος.
Μιλώντας έπειτα για τον στοχαστή Βλαχοδημήτρη, είπε πως είναι η άλλη πλευρά της ίδιας προσωπικότητας:  «Ζει και εξελίσσεται μέσα από τη σκέψη, αναζητά τα μικρά και μεγάλα αίτια, τις ερμηνείες των πραγμάτων, το αιτιατόν εκάστου συμβάντος, την αποκωδικοποίηση των υψηλών νοημάτων. Δεν σταθμεύει στην ακινησία ως “Στασιώτης του Ολου“ όπως αποκαλούσαν περιπαικτικά τους φιλοσόφους της Ελεατικής Σχολής οι Ιωνες φιλόσοφοι, αλλά ακολουθεί το ρεύμα του ποταμού που ρέει συνεχώς προς τα εμπρός, γνωρίζοντας πολύ καλά πως δεν περνά κανείς το ίδιο ποτάμι δεύτερη φορά, καθώς η διαδοχή των φαινομένων της φύσης είναι διαρκής και ανεξάντλητη.  Ο Θοδωρής Βλαχοδημήτρης, γνώστης της φιλοσοφικής θεώρησης πως η μόνη σταθερότητα στο σύμπαν είναι η αμφισβήτηση, που εκτός από αρχαιοελληνική σοφία αποτέλεσε και στοχαστική κατάληξη του Ντε Καρτ, δεν λάθεψε στη ρήση του Ηρακλείτου “Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί“ - κατανοώντας ότι αναφέρεται στην προαιώνια σύγκρουση του υλικού κόσμου και την κίνηση ως αναγκαίο στοιχείο της σύνθεσης των πραγμάτων». 
Τέλος ο Γρ. Χαλιακόπουλος, μιλώντας για την ανθρώπινη πλευρά του Θ. Βλαχοδημήτρη, τόνισε πως είναι διακριτή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του:  «Στον αγώνα του για τη δημοκρατία, όπου πληρώνει σκληρά το τίμημα της ιδεολογικής του τοποθέτησης δίχως να ζητά ανταλλάγματα και ωφελήματα από πουθενά κι από κανέναν. Παραμένει όρθιος σε κάθε περίσταση γιατί έτσι του επιβάλλει ο εσώτερος εαυτός του, δηλαδή η συνείδησή του. Η αγάπη, ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο αλλά και η αλληλεπίδραση με το κοινωνικό σύνολο, αποδεικνύουν το μεγαλείο του πανανθρώπινου πνεύματος του Θοδωρή Βλαχοδημήτρη. Ο ίδιος μάς λέει: “Ο,τι μπόρεσα να κάμω και να είμαι μέχρι τώρα το οφείλω πρώτα απ‘ όλα στη φύση μου. Αυτή κατόρθωνε και κατορθώνει να αφομοιώνει από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον μου ό,τι χρειαζότανε και χρειάζεται για τις απαραίτητες οργανικές και ψυχοπνευματικές διεργασίες που γίνονταν και γίνονται μέσα μου“». 
Αποσπάσματα από ποιήματα του Θοδωρή Βλαχοδημήτρη διάβασε η ηθοποιός Μαρία Γουλά, ενώ την απονομή των βραβείων στους αριστεύσαντες αποφοίτους - τα οποία συνοδεύονταν από βιβλιάρια τράπεζας- έκανε η Βασιλική Βλαχοδημήτρη, χήρα του ποιητή.  
Για το έργο του Θοδωρή Βλαχοδημήτρη και τη μελέτη του έργου του από τους μαθητές της Πύλου μίλησε ο διευθυντής του τοπικού λυκείου και πρώην δήμαρχος, Γιώργος Χρονόπουλος.

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 20/10/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου