Ενα χρόνο λειτουργίας συμπληρώνει αυτές τις ημέρες η Μονάδα Εμφραγμάτων του Νοσοκομείου Καλαμάτας, σηματοδοτώντας -ως προς τις στατιστικές- την ποιοτική άνοδο των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στη Μεσσηνία, επί της ουσίας όμως αποτελώντας ανάσα ζωής για πολλούς ανθρώπους οι οποίοι πέρασαν τις πόρτες της.
Η κορυφαία σημασία ύπαρξης και λειτουργίας μιας τέτοιας μονάδας -που έγινε πραγματικότητα μετά από 10 χρόνια προεργασίας και προσπαθειών από τις διοικήσεις, αλλά και τα επιστημονικά θεσμικά όργανα του Νοσοκομείου Καλαμάτας- είναι αυταπόδεικτη, καθώς τα παγκόσμια ιατρικά δεδομένα αναφέρουν ότι το 30% με 40% των ασθενών που υφίστανται οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου πεθαίνουν πριν φθάσουν στο νοσοκομείο.
«Τα οφέλη είναι πολλαπλά για τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας στους Μεσσήνιους πολίτες» σημειώνει μιλώντας στην «Ε» ο διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής Σπύρος Ζόμπολος.
ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ
Η αναγκαιότητα για την ύπαρξη αυτής της μονάδας στο ΝοσοκομείοΚαλαμάτας -από κοινού και με το μοδυναμικό Εργαστήριο- ώνεται κι από τα στοιχεία του πρώτουχρόνου λειτουργίας της: μένα, νοσηλεύτηκαν σε αυτή 430άτομα, από τα οποία 338 ήταν δρες και 92 γυναίκες. Περίπου το 1/3των περιπτώσεων -οι 150 ειδικότερα- εμφράγματα, με τους δρες να είναι σχεδόν διπλάσιοι απότις γυναίκες, 95 και 55 περιπτώσειςαντίστοιχα.
Ομως και από τις υπόλοιπες πτώσεις προκύπτουν σημαντικά χεία, καθώς οι 163 αφορούσαν σευπερτασικούς, οι 107 σε καπνιστές, 91 σε διαβητικούς, ενώ βρέθηκαν περιπτώσεις κληρονομικότητας, και 73 περιπτώσεις που το αίτιο η παχυσαρκία.
ΣΠΥΡΟΣ ΖΟΜΠΟΛΟΣ
Πριν τη λειτουργία της μονάδας, τα περιστατικά αντιμετωπίζονταν στην Καρδιολογική Κλινική, επιφορτίζοντας με υπεράνθρωπο έργο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της, δηλώνει ο Σπ. Ζόμπολος, μιλώντας στην «Ε» με την αφορμή της συμπλήρωσης ενός χρόνου από την έναρξη λειτουργίας της Μονάδας Εμφραγμάτων.
Κύριε Ζόμπολε, η Μονάδα Εμφραγμάτων συμπλήρωσε ήδη έναν χρόνο λειτουργίας. Θα θέλατε να κάνετε κάποιο σχόλιο σχετικά με το όφελος από τη λειτουργία της;
«Τα οφέλη από τη λειτουργία της Μονάδας Εμφραγμάτων είναι πολλά, αλλά θα μπορούσαν να συνοψισθούν σε τέσσερα σημεία: α) Ο Μεσσήνιος πολίτης, που είχε την ατυχία να υποστεί ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου, έχει πλέον την τύχη να νοσηλευθεί υπό συνθήκες αντάξιες με τους πολίτες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ. β) Τόσο ο ίδιος ο ασθενής με το οξύ έμφραγμα, όσο και οι συγγενείς του, με το που θα περάσουν την πύλη των Επειγόντων αισθάνονται μια ανακούφιση, γιατί έχουν πλέον τη βεβαιότητα ότι η νοσηλεία τους θα γίνει υπό άριστες συνθήκες και η έκβαση θα είναι καλή. γ) Η λειτουργία της Καρδιολογικής Κλινικής δεν υφίσταται πλέον την φοβερή αναστάτωση που συνέβαινε στο παρελθόν, κάθε φορά που εισερχόταν ο ασθενής με το οξύ έμφραγμα. Τότε, οι δυο νοσηλεύτριες της βάρδιας, έπρεπε να διακόψουν κάθε νοσηλεία προς τους λοιπούς ασθενείς για να ασχοληθούν αποκλειστικά -και δικαίως, φυσικά- με τον
ασθενή με το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. δ) Ο εφημερεύων γιατρός, αφού σταθεροποιήσει τον εμφραγματία, αφήνει τον ασθενή του στις έμπειρες νοσηλεύτριες της Μονάδας Εμφραγμάτων και μπορεί να ασχοληθεί απερίσπαστος με τους ασθενείς της Καρδιολογικής Κλινικής ή στο Τμήμα Επειγόντων ή στα χειρουργεία ή όπου κληθεί, σε άλλες κλινικές. Αρα, λοιπόν, τα οφέλη είναι πολλαπλά για τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας στους Μεσσήνιους πολίτες».
Πριν ανοίξει η Μονάδα Εμφραγμάτων, την εντατική παρακολούθηση των ασθενών αυτών ποιος την ανελάμβανε;
«Ντρέπομαι να σας το πω, αλλά είναι γνωστό σε όλη τη Μεσσηνία. Το κύριο βάρος παρακολούθησης των ασθενών με οξύ έμφραγμα ανελάμβαναν οι συγγενείς των αρρώστων, μετά από μία βραχεία -τρόπον τινά- εκπαίδευση του συγγενούς πώς να παρακολουθεί τα μόνιτορ πίεσης και σφυγμού, τους ορούς, καθώς και μερικά κλινικά σημεία. Εμενε δίπλα στον άρρωστο το πρώτο 24ωρο και ειδοποιούσε τις νοσηλεύτριες αν έβλεπε κάτι άσχημο. Αντιλαμβάνεστε την αγωνία αυτών των συγγενών και το βάρος της ευθύνης που τους αναθέταμε. Να αισθάνονται ότι μία αβλεψία τους ή βραχεία έστω απομάκρυνσή τους θα μπορούσε να στοιχίσει τη ζωή των αγαπημένων τους.
Δεν είναι αργά, ακόμα και σήμερα, να ζητήσουμε συγγνώμη από όλους αυτούς τους ανθρώπους, αλλά δυστυχώς τότε δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. “Πενία τέχνας κατεργάζεται“ όπως λέει και το ρητό.
Τιτάνιο αγώνα επίσης έδωσαν -και συνεχίζουν να δίνουν- οι νοσηλεύτριες της Καρδιολογικής, τις οποίες και ευχαριστώ. Φυσικά υπήρξαν και αστοχίες. Θυμάμαι, ένα πρωί μπαίνοντας στο παλιό νοσοκομείο, σε ένα θάλαμο δίπλα στο γραφείο μου, όπου νοσηλεύαμε τα εμφράγματα, είδα τον άρρωστο -σαραντάρη τότε- την τρίτη ημέρα του εμφράγματος, να κοιμάται πρηνηδόν. Είχε πάθει ανακοπή και δεν τον αντελήφθησαν ούτε οι διπλανοί του. Τον επαναφέραμε με απινίδωση (ηλεκτροσόκ), έκανε το μπάι-πας του και σήμερα τον συναντώ καμιά φορά στο δρόμο και κρυφογελάμε...».
Τώρα, στον πρώτο χρόνο λειτουργίας της μονάδας, διαπιστώνετε μείωση στη θνητότητα του εμφράγματος;
«Θα σας πω ότι πέρυσι, από τους ασθενείς κάτω των 76 ετών που υπέστησαν έμφραγμα για πρώτη φορά στη ζωή τους -χωρίς να προκύπτει δηλαδή καρδιακή νόσος- και νοσηλεύτηκαν στη μονάδα, μόνο ένας απεβίωσε. Αυτός είχε πολύ εκτεταμένο το έμφραγμα, προφανώς είχε μέσα στέλεχος και πέθανε από οξεία ανεπάρκεια της καρδιάς».
Τελικά, ο αριθμός των εμφραγμάτων στον τόπο μας, αυξάνεται ή μειώνεται με τον καιρό;
«Στις ΗΠΑ, τα εμφράγματα, τα τελευταία 15 χρόνια δείχνουν μείωση, λόγω της ενημέρωσης του πληθυσμού για τους παράγοντες κινδύνου που ευθύνονται για το έμφραγμα -αρτηριακή πίεση, χοληστερίνη, κάπνισμα, σάκχαρο, παχυσαρκία, καθιστική ζωή, άγχος.
Στο νομό μας δεν έχει παρατηρηθεί ακόμα μείωση του εμφράγματος, αλλά σίγουρα δεν έχουμε πλέον αύξηση. Νοσηλεύουμε κατ’ έτος περί τα 250 με 280 εμφράγματα. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα, αν αναλογισθείτε ότι οι μισοί θάνατοι από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου συμβαίνουν πριν καν οι άρρωστοι φθάσουν στο νοσοκομείο. Η στεφανιαία νόσος είναι η μάστιγα του αιώνα. Το 1/3 των θανάτων άνω των 35 ετών οφείλονται στη στεφανιαία νόσο, δηλαδή είναι θάνατοι που συμβαίνουν ή στη φάση του οξέος εμφράγματος, είτε πολύ αργότερα, ως συνέπεια της καρδιακής ανεπάρκειας μετά από ένα ή περισσότερα εμφράγματα».
Βλέπετε να υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης στη θεραπεία του εμφράγματος στο νομό μας;
«Επειδή, όπως λέμε στην Καρδιολογία, “ο χρόνος είναι μυοκάρδιο“ -κατ’ αντιστοιχία προς το “ο χρόνος είναι χρήμα“»- δηλαδή, όσο νωρίτερα επεμβαίνεις αμέσως μετά το έμφραγμα, τόσο περισσότερο περιορίζεις την έντασή του και άρα τόσο περισσότερα χρόνια θα ζήσει ο άνθρωπος. Αρα, πρέπει για το μέλλον να προγραμματίσουμε για τον τόπο μας:
α) Να αρχίζει από τα κέντρα υγείας η θρομβόλυση, η ένεση δηλαδή που ανοίγει το θρομβωμένο αγγείο το οποίο προκάλεσε το έμφραγμα.
β) Στο νοσοκομείο, αντί για θρομβόλυση -για την επαναδιάνοιξη του θρομβωμένου στεφανιαίου αγγείου-πρέπει να γίνεται η πρωτογενής αγγειοπλαστική. Δηλαδή άμεση στεφανιογραφία και μπαλονάκι. Αυτό, υπό τις παρούσες συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και αν σας το αναφέρω, το κάνω μόνο για να αρχίσει να καλλιεργείται η ιδέα, μήπως και κάποτε ωριμάσει και στους διάφορους φορείς, αλλά και σε αυτούς που σχεδιάζουν το σύστημα υγείας, κυρίως όμως για να το απαιτήσουν οι τοπικοί μας παράγοντες. Γιατί δηλαδή ο κάτοικος της Αθήνας που θα προσέλθει αμέσως στο νοσοκομείο μπορεί με ένα απλό μπαλονάκι που θα του γίνει να γλυτώσει τελείως το έμφραγμα, ενώ ο κάτοικος της Μεσσηνίας να φεύγει από το νοσοκομείο ευχαριστημένος που ναι μεν γλύτωσε τη ζωή του, αλλά όχι και το έμφραγμά του;».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΖΟΣ
Από την πλευρά του, ο διοικητής του νοσοκομείου της μεσσηνιακής πρωτεύουσας Γιώργος Μπέζος εκφράζει την πεποίθηση ότι η λειτουργία της Μονάδας Εμφραγμάτων συνετέλεσε στη δραστική μείωση του ποσοστού θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα στην περιοχή μας. Μιλώντας στην «Ε» ο Γ. Μπέζος είπε χαρακτηριστικά:
«Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους λειτουργίας της Μονάδας Εμφραγμάτων, ως διοικητής του Νοσοκομείου Καλαμάτας θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλο το ανθρώπινο δυναμικό της Καρδιολογικής Κλινικής –ιατρικό και νοσηλευτικό. Ενα χρόνο μετά την έναρξη λειτουργίας της, η Μονάδα Εμφραγμάτων, σε συνδυασμό με την Καρδιολογική Κλινική και το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο, μας κάνουν να νιώθουμε όλοι μας περήφανοι για τις ποιοτικές υπηρεσίες υγείας που προσφέρει το νοσοκομείο μας στον καρδιολογικό τομέα. Η μέχρι τώρα ικανοποιητική και ουσιαστική λειτουργία της επιβεβαιώνει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την αναγκαιότητα που υπήρχε, χρόνια τώρα, να τεθεί σε λειτουργία.
Η λειτουργία της Μονάδας Εμφραγμάτων, αλλά και των άλλων νέων τμημάτων που ξεκίνησαν να λειτουργούν το τελευταίο 15μηνο -όπως το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο, η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, η Ψυχιατρική Κλινική, η Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας, το Διαβητολογικό Ιατρείο- είναι ο καρπός της συλλογικής δουλειάς και της συντονισμένης δράσης, για τον οποίο δουλεύουν όλες οι ανθρώπινες δυνάμεις του νοσοκομείου μας.
Αυτό το δρόμο που έχουμε επιλέξει θα τον συνεχίσουμε. Η δουλειά που έχουμε μπροστά μας είναι ακόμα μεγάλη. Στόχος μας παραμένει πάντα ο ίδιος, ισχυρός και αμετάβλητος, το Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας να κατοχυρωθεί στην ευρύτερη περιοχή ως το κέντρο υγειονομικής αναφοράς και το καμάρι όλης της νότιας Πελοποννήσου. Να καταστεί συνώνυμο της ποιοτικής και αποτελεσματικής παροχής υπηρεσιών υγείας και η πρώτη επιλογή της κοινωνίας για την λήψη αντίστοιχων υπηρεσιών. Για αυτή τη συλλογική προσπάθεια που καταβάλλεται, πολλά συγχαρητήρια σε όλο το ανθρώπινο δυναμικό του νοσοκομείου και ταυτόχρονα πολλά ευχαριστώ σε όλη τη μεσση
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 14/11/2011
τμημα για βιολογο δεν εχει το νοσοκομειο????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
ΑπάντησηΔιαγραφή