Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τα μέτρα προστασίας που σχετίζονται με την κατασκευή και την λειτουργία λιγνιτωρυχείων, έχουν μεγάλη σημασία για το παρόν και το μέλλον των υδατικών πόρων της Μεσσηνίας.
Η Ελλάδα μαζί με χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία έχει λάβει αυστηρή προειδοποίηση όπως προχωρήσει στην πλήρη εναρμόνιση με την οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με σκοπό να ολοκληρώσει σχέδια διαχείρισης των υπογείων και επιφανειακών υδάτων και να προστατεύσει το υδάτινο οικοσύστημα. Την συλλογική ευθύνη έχει Εθνική Επιτροπή Υδάτων που έχει συσταθεί για τον σκοπό αυτό. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι τα θέματα των υδάτινων πόρων αποτελούν τον περιβαλλοντικό πλούτο και την κληρονομιά που θα πρέπει να διαχειριστούμε με φειδώ αλλά και σύμφωνα με την υφιστάμενη περιβαλλοντική νομοθεσία.
Στη Μεσσηνία λοιπόν οι εντονότερες πιέσεις και επιπτώσεις έχουν εμφανιστεί ήδη στη λεκάνη του Παμίσου, η οποία εμφανίζεται με μείωση της παροχής, όπως καταγράφηκε πρόσφατα στην ημερίδα του ΥΠΕΚΑ στα πλαίσια της διαβούλευσης για το σχέδιο διαχείρισης των υδατικών πόρων του υδατικού διαμερίσματος (ΥΔ 01) που αφορά τη Δυτική Πελοπόννησο και φυσικά ολόκληρη τη Μεσσηνία.
Το γεγονός ότι τα νερά που προέρχονται από την Ανω Μεσσηνία εμφανίζουν μείωση σχετίζεται και με τις μεγάλες υπεραντλήσεις και την εκτροπή των υπογείων υδάτων από τα ορυχεία της ΔΕΗ, στον παρακείμενο ποταμό Αλφειό, πλησίον της Μεγαλόπολης. Αυτό λοιπόν έχει σαν αποτέλεσμα, υδάτινοι πόροι που κατέληγαν στην λεκάνη του Παμίσου, να πηγαίνουν στη λεκάνη του Αλφειού, και αυτό δείχνουν και οι μετρήσεις στις παροχές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Δηλαδή με έλλειμμα στην παροχή ο Πάμισος και χωρίς προβλήματα ο Αλφειός.
Είναι λοιπόν αναγκαίο, προκειμένου να γίνει πλήρης και ολοσχερής εξόρυξη του λιγνίτη, να ταπεινωθεί η στάθμη του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα της ευρύτερης περιοχής και τα
πλεονάζοντα ύδατα να εκτραπούν σε άλλους υδάτινους αποδέκτες εκτός της συγκεκριμένης λεκάνης εξόρυξης.
Το ίδιο πρόβλημα θα προκύψει με βεβαιότητα και με την απόληψη λιγνίτη στο Χωματερό και την Φαλάνθη, της Δημοτικής Ενότητας Κορώνης. Εδώ συμβαίνει να έχουμε πολύ κοντά στην επιφάνεια το υδροφόρο σύστημα και πάνω από τη στρώση εκμετάλλευσης που είναι τα 40 μέτρα. Αυτό απαιτεί συνεχείς υπεραντλήσεις, ταπείνωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα της ευρύτερης περιοχής και σοβαρά προβλήματα των υδρευτικών γεωτρήσεων και πηγών που υδρεύουν την ανατολική παράκτια περιοχή της Πυλίας. Ως γνωστό η περιοχή δεν έχει μεγάλα υδατικά αποθέματα και την κρίσιμη υδρευτική περίοδο είναι ελλειμματική καθώς οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται. Ετσι θα έχουμε το φαινόμενο να στέλνουμε το κάρβουνο στη Μεγαλόπολη και να φέρνουμε πίσω νερό για να πιούμε.
Αναμένονται λοιπόν σοβαρές επιπτώσεις από την αλλαγή της δίαιτας των υδάτων από υπεραντλήσεις στη λεκάνη της Ανατολικής Πυλίας, που δυστυχώς έχουν αγνοηθεί στο σύνολό τους από την περιβαλλοντική μελέτη, προφανώς γιατί ήταν δύσκολο να βρεθούν οι εναλλακτικές λύσεις και οι τρόποι προστασίας και διασφάλισης των υδάτινων πόρων.
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 01/02/2012
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου