Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Η Costa Navarino αγκαλιάζει την τέχνη

Τι δουλειά έχει ένα Smart ντυμένο με μαμαδίστικα σεμεδάκια και μια βαριά κι ασήκωτη τραπεζαρία που παντρεύει τις κλασικές γραμμές των αστικών επίπλων εποχής με τη «βουκολική λεβεντιά» του τσολιά στο πολυτελές resort της Μεσσηνίας; Με ένα άκρως… χειροποίητο project και διεθνή εικαστική παρέα, ο Δημήτρης Αντωνίτσης μας καλωσορίζει στο «Costa Navarino: Engaging Art», μια νέα πλατφόρμα για τη σύγχρονη τέχνη που φιλοδοξεί να βάλει τα παράλια της Πύλου στο χάρτη καλλιτεχνών και φιλότεχνων.
 Όχι, δεν τον πετύχαμε στο γνώριμο καλοκαιρινό του στέκι, την Υδρα, να ετοιμάζει τη νέα δράση του Hydra School Projects -για το φετινό ραντεβού με τίτλο «p?(-)i-tre» ετοιμάζουμε εξόρμηση στο νησί του Αργοσαρωνικού στα τέλη Ιούνη. Αυτές τις μέρες ο Δημήτρης Αντωνίτσης υφαίνει με τον φορητό αργαλειό του στη Μεσσηνία ένα ασημένιο OPA και μας προσκαλεί να κάνουμε κι εμείς κάποια περάσματα με τη σαΐτα στο πλαίσιο της πρώτης έκθεσης του project «Costa Navarino: Engaging Art» το οποίο επιμελείται. 

«Η έκθεση επικεντρώνεται σε διαφορετικές καλλιτεχνικές πρακτικές υιοθετώντας μια ταυτότητα μεγαλύτερη από το άθροισμα των συστατικών μερών της, δηλαδή της χειροτεχνίας και της σύγχρονης τέχνης», μου ανέφερε. «Προσθέτοντας το “χειροτεχνιακό” στη φωτογραφία, τη γλυπτική και τη ζωγραφική, θα αποκαλύπτονται και θα αποκωδικοποιούνται νέες αναγνώσεις. Αυτό είναι ένα εγχείρημα με προκλήσεις, καθώς οι επισκέπτες έχουν μία μοναδική ευκαιρία να συμμετέχουν στη δημιουργία νέων έργων τέχνης και να διερευνήσουν από κοινού με τους καλλιτέχνες τις διαφορετικές εκφάνσεις της σύγχρονης τέχνης και της λαογραφικής παράδοσης». 
Ο τίτλος της «60 picks per minute» αναφέρεται στα εξήντα περάσματα το λεπτό που πέτυχε ο πρώτος ηλεκτροκίνητος αργαλειός το 1785 στην Αγγλία. Περίπου εκατό χρόνια αργότερα, το 1860, το κίνημα "Arts and Crafts", ως μια αντίδραση σε ό,τι παράγεται με τις μηχανές, πρότεινε μια νέα διεθνή φιλοσοφία στο design και αυτή την αντίστροφη πρακτική υιοθετεί η έκθεση. «Ασχολούμαι με τη χειροτεχνία εδώ και τρία χρόνια, από τότε που άρχισα να υφαίνω τις πρώτες κουρελούδες, προσπαθώντας -όπως και συνολικά στο έργο μου να βρω τη δική μου ταυτότητα, δηλαδή πόσο “βλάχος” και πόσο αστός είμαι. Αυτό ακριβώς είναι το “leventi bouquolique”» συνέχισε δείχνοντάς μου έξω από τον πύργο του συγκροτήματος Westin μια τραπεζαρία γεμάτη… αντιφάσεις. Φτιαγμένη από χυτό αλουμίνιο και με τραχιά «τσουβαλέ» επιφάνεια (ένα αποτέλεσμα που πέτυχε χρησιμοποιώντας λιόπανα), η εγκατάσταση παντρεύει την αστική αισθητική -βλέπε τα λεοντοπόδαρα σε στυλ Σαρίδης- με την παράδοση, ενώ τα καθίσματα είναι επενδεδυμένα με κουρελούδες. 
Και όσο για τις πλάτες στις καρέκλες; «Βρήκα αυτά τα μοτίβα με τους εύζωνες στα αρχεία της Διπλαρείου Σχολής ξυλογλυπτικής και μου έδωσαν την άδεια να τα αναπαραγάγω για να βγάλω το δικό μας αστικό ντιζάιν που αναφέρεται στον τσολιά και να το συνδυάσω με το λεοντοπόδαρο του Σαρίδη. Βέβαια είναι και ένα δεικτικό σχόλιο για το αστικό» θα μου πει χαμογελώντας. «Για τον “βλάχο” που βρέθηκε στα σαλόνια, αλλά και για μένα που ως αστός έρχομαι ξαφνικά εδώ και αρχίζω να υφαίνω κουρελούδες ως πράξη μιας πολιτικοοικονομικής αναγκαιότητας.

Αισθάνομαι ότι καταρρίπτονται όλοι οι μύθοι των μητροπολιτικών κέντρων και το μόνο που αναγνωρίζω γονιδιακά είναι η πρωτογενής οικονομία. Μπορώ να έχω μποστάνι με πατάτες; Αυτό με ενδιαφέρει. Είναι μια έκθεση που βλέπει το back to the basics με μια άλλη ματιά και κοιτά πόσα από τα… basics έχουμε κρατήσει στην ταυτότητά μας». 
Λίγο παραπέρα η κουκούλα «ηλιοπροστασίας» για ένα αυτοκίνητο Smart που έφτιαξε ο Διονύσης Χριστοφιλογιάννης χρησιμοποιώντας την προίκα του, τα σεμεδάκια που του έπλεκε κοπιάζοντας η μαμά του, προαναγγέλλει το residency του καλλιτέχνη που θα κλείσει το εγχείρημα (το διάστημα 9/9 έως 6/10). Μπαίνοντας όμως στον ψηλοτάβανο εκθεσιακό πύργο του συγκροτήματος για να δούμε και τα υπόλοιπα έργα του Δημήτρη Αντωνίτση (τα βαλκανικής αισθητικής υφαντά και την αιωρούμενη «Αέναη κολόνα» που πρωτοπαρουσιάστηκε στην ατομική του έκθεση στη Ρουμανία, με «πρώτη ύλη» τα κιούπια της ντόπιας παράδοσης και αναφορές στο ομότιτλο έργο του Μπρανκούζι), βρίσκουμε και κάποια πρώτα ίχνη της επερχόμενης παρουσίας στη διοργάνωση του Τζέφρι Απόγιαν και του Κωνσταντίνου Λαδιανού. Στις τέσσερις φάσεις του φετινού project θα συνυπάρξουν συνολικά γύρω στα εβδομήντα έργα από όλους τους καλλιτέχνες, με τις ανάγκες του εργαστηρίου του καθενός να καθορίζουν την εκάστοτε χωροταξία της έκθεσης. 
Προσκεκλημένος για το διάστημα 10/6-4/8, ο πολυβραβευμένος Αμερικανός φωτογράφος διασημοτήτων πατά πάνω στην ιστορική φωτογράφηση της Nelly’s με τις αέρινες χορεύτριες στον Παρθενώνα, και αναβιώνει την τεχνική της κυανοτυπίας με μια σειρά από υποβρύχιες λήψεις με σώματα. Ο Κωνσταντίνος Λαδιανός πάλι, αφήνει για το διάστημα 5/8-8/9 το Βερολίνο, όπου ζει και εργάζεται, για να κεντήσει σε μεγάλο φορμά την οντολογική του κοσμογονία, ως συνέχεια του ήδη παρουσιαζόμενου έργου του «Το μάτι του κριτή». Και αυτός, όπως και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες θα ανοίξουν το «εργαστήριό» τους στο χώρο προσκαλώντας το κοινό να κεντήσει, να εμφανίσει φωτογραφίες, να πλέξει. 
«Θέλω αυτό το residency να μπορεί να σταθεί σε διεθνές επίπεδο, αισθητικά και εννοιολογικά» μου ομολογεί τη φιλοδοξία του ο Δημήτρης λίγο πριν πάρω το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα. «Θεωρώ ότι τα έργα που θα δείξουμε θα μπορούσαν να παρουσιαστούν σε μια Kunsthalle και να αποτελέσουν ακόμα και ένα διεθνές διαβατήριο της συγκεκριμένης δομής προς τα έξω». 
Τα επίσημα εγκαίνια του project «Costa Navarino: Engaging Art» θα γίνουν στις 8/6 και έρχονται ως συνέχεια μιας σειράς πολιτιστικών δραστηριοτήτων του ξενοδοχείου το οποίο ενορχηστρώνει σταθερά ποικίλες δράσεις πολιτισμού, όπως οι ξεναγήσεις στη μόνιμη συλλογή τέχνης που διαθέτουν με έργα των 17ου-19ου αιώνων αλλά και σύγχρονα, τα σεμινάρια ψηφιδωτού, οι φιλοσοφικοί περίπατοι με συζητήσεις πάνω στη σύνδεση των αναζητήσεων των αρχαίων φιλοσόφων με τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά και οι βραδιές αστρονομίας που ξεκινούν φέτος.

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 26/05/2013
Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/oikonomia/tourismos/item/26209-costa-navarino-texni

1 σχόλιο:

  1. ΣΟΚ: 600.000 παιδιά κάτω από το όριο της φτώχειας


    Ο αριθμός σοκάρει και εξοργίζει.. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της UNICEF στην Ελλάδα περίπου 600.000 παιδιά ζουν πλέον κάτω από το όριο της φτώχειας..
    «Η κατάσταση είναι.... πολύ ανησυχητική. Τα προβλήματα φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού οξύνονται», δήλωσε χθες ο Λάμπρος Κανελλόπουλος.

    Ο Κανελλόπουλος πρόσθεσε ότι η κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά επιδρά αρνητικά τόσο στην ευημερία τους όσο και σε θέματα που αφορούν την υγεία και την ανάπτυξή τους.

    Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι περίπου 597.000 παιδιά ζουν πλέον σε συνθήκες φτώχειας, από 439.000 παιδιά έναν χρόνο πριν.. Από αυτά τα παιδιά, τα 322.000 στερούνται ακόμη και των βασικών διατροφικών αγαθών της καθημερινότητας.

    Η πολιτική της «ανάπτυξης», της «ευημερίας που έρχεται» και της «παραμονής στο ευρώ». Τα μνημόνια έχουν οδηγήσει σε έξι συνεχόμενη έτη ύφεσης, με τα μέτρα λιτότητας να διαιωνίζουν τον φαύλο υφεσιακό κύκλο, να αυξάνουν την ανεργία και να διαλύουν την κοινωνική συνοχή..

    ΑπάντησηΔιαγραφή