Μια μοναδική συλλογή με τη ναυμαχία στο Ναβαρίνο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΤΑΝΤΟΥΛΟ

 

Το απροσχεδίαστο γεγονός που έκρινε τον Αγώνα

 

  Ο Κόδριγκτον, ο Δεριγνί, ο Χέιδεν, ο Ντε λα Γκραβιέρ, ο Φέλοους, ο Ιμπραήμ, ο Ταχίρ πασάς, ο Μουχαρέμ μπέης. Ναυαρχίδες, φρεγάτες, κορβέτες, δίκροτα, μπρίκια, πυρπολικά: το «Ασία», το «Σειρήνα», το «Αζόφ», το «Γένοβα», το «Αλβιών», το «Ντάρτμουθ», το «Ρόουζ», το «Σκιπίων», το «Αρμίδα», το «Αλέξανδρος Νιέφσκι», το «Εσμίνα».

Οι πρωταγωνιστές εκείνου του Οκτώβρη του 1827 στο Ναβαρίνο, όταν τη γλώσσα της διπλωματίας διαδέχτηκε η γλώσσα του πολέμου. Ήταν μια νίκη που έσωσε την υπόθεση του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, η οποία συγκινεί έως σήμερα όλη την Ευρώπη. Ιδιαίτερα το γιατρό Αντώνη Τάντουλο, γεννημένο στη Σύρο, με καταγωγή από τη Μήλο και τη Σέριφο. Από μικρός είχε ιδιαίτερη αγάπη στις συλλογές. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στη Νεάπολη, στη νότια Λακωνία. Με καλή μουσική, ρεμβάζοντας την ανεπανάληπτη θέα της Ελαφονήσου και των Κυθήρων, ταξιδεύει με τη βοήθεια του υπολογιστή του στα πέρατα της οικουμένης και συμπληρώνει τις συλλογές του. Αδυναμία του... η Ναυμαχία στο Ναβαρίνο.

 

- Πώς ξεκίνησε;

 

«Η πρώτη επαφή με τη ναυμαχία στο Ναβαρίνο ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια εντελώς τυχαία. Ψάχνοντας για παλαιούς χάρτες στην Αγγλία, ανακάλυψα ένα μοναδικό χάρτη της ναυμαχίας χαραγμένο πάνω σε κέρατο βοδιού. Όταν αργότερα αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγκέντρωση υλικού για μια μικρή ναυτική συλλογή, ήταν επόμενο πως τα γεγονότα στο Ναβαρίνο θα αποτελούσαν μια από τις ενότητες αυτής της προσπάθειας. Εκείνο που δεν μπορούσα να φανταστώ τότε, ήταν το μέγεθος που θα έπαιρνε τελικά αυτή η "μικρή ναυτική συλλογή"».

 

- Απρόβλεπτο γεγονός;

 

«Η περίπτωση της άνανδρης δολοφονίας του Έλληνα πιλότου από τη Μήλο Πέτρου Μικέλη, που εστάλη από τον Άγγλο ναύαρχο Κόδρινγκτον ως διερμηνέας σε διαπραγματευτική αποστολή στην αιγυπτιακή ναυαρχίδα, έδωσε την αφορμή για να ξεκινήσει η ναυμαχία που κατέληξε στην καταστροφή του τουρκοαιγυπτικού στόλου και τελικά στη διάσωση της Ελληνικής Επανάστασης, που την περίοδο εκείνη κατέρρεε».

 

- Τι περιλαμβάνει η συλλογή;

 

«Είναι αφάνταστος ο αριθμός και η ποικιλία των αντικειμένων που περιλαμβάνονται στη συλλογή: χαρακτικά και ζωγραφικά έργα, χάρτες, βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες της εποχής, έγγραφα, μετάλλια, γραμματόσημα, φωτογραφίες, παράσημα, καλλιτεχνήματα από μετάξι, μέταλλο, ξύλο, πηλό, κόκαλο, γυαλί και πορσελάνη, επιτραπέζια παιχνίδια και παζλ, σπιρτόκουτα, νομίσματα και χαρτονομίσματα, όπλα, μακέτες σκαφών, καρτ ποστάλ, ναυτικά όργανα και εργαλεία, παρτιτούρες, προγράμματα θεάτρου, κατάλογοι εκθέσεων, αφίσες, γελοιογραφίες, διαφημίσεις. Ενας ανεξάντλητος πλούτος. Ο παράδεισος του συλλέκτη».

 

- Το σπανιότερο έκθεμα;

 

«Ο χαραγμένος σε κέρατο χάρτης της ναυμαχίας αποτελεί ένα από τα σπανιότερα κομμάτια της συλλογής, χωρίς να είναι και το μοναδικό Έχει όμως για μένα ιδιαίτερη συναισθηματική αξία, μιας και ήταν το πρώτο απόκτημα αυτής της συλλεκτικής προσπάθειας».

 

- Χρειάζεται γνώση;

 

«Μια καλή θεματική συλλογή είναι αποτέλεσμα επίμονης αναζήτησης πολλών χρόνων. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται αγάπη, αφοσίωση, υπομονή και προ πάντων γνώση. Η πλατιά διαδεδομένη άποψη πως απαιτείται και πακτωλός χρημάτων είναι απόλυτα λανθασμένη. Η οικονομική άνεση δεν δημιουργεί συλλέκτες, απλά εάν υπάρχει, τους διευκολύνει».

 

- Ετοιμάσατε το Ναυτικό Μουσείο στη Λακωνία;

 

«Λίγοι γνωρίζουν πως στην Πελοπόννησο υπάρχουν περιοχές με μεγάλη ναυτική παράδοση. Πως στις θάλασσές της συνέβησαν συνταρακτικά ναυτικά γεγονότα, όπως η ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 και του Ματαπά το 1941. Πως οι Σπαρτιάτες είχαν σημαντική ναυτική δύναμη. Πως Πελοποννήσιοι ήσαν δύο από τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές, ο Σταύρος Νιάρχος και ο Γιάννης Λάτσης. Δυστυχώς η Πελοπόννησος δεν διαθέτει ένα αξιόλογο ναυτικό μουσείο. Αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα ελάχιστα είναι τα ναυτικά μουσεία που πληρούν τις απαιτήσεις της σύγχρονης μουσειολογίας. Φιλοδοξία μου είναι να συγκεντρώσω το υλικό που χρειάζεται για να στηθεί ένα τέτοιο μουσείο. Επιθυμία της οικογένειάς μου είναι αυτό το μουσείο να δημιουργηθεί στη Λακωνία. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, γιατί απαιτεί να εξασφαλιστεί και η συνέχιση της προσπάθειας και στις επόμενες γενιές. Μελετώ σε βάθος το θέμα και εκτιμώ πως σύντομα θα μπορέσω να διατυπώσω μια τεκμηριωμένη και σοβαρή πρόταση».

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ g.kiousis@eleftherotypia.net