Η ιστορία της Γιάννας Μπαλαφούτη μοιάζει ιδανική και εύκολη, μα μόνο τέτοια δεν είναι, αφού στα 32 της αποφάσισε να αφήσει μια στρωμένη δουλειά στην Αθήνα και να επιστρέψει στη Γιάλοβα, προκειμένου να ξεκινήσει κάτι που αγαπά ιδιαίτερα.
Έτσι, λοιπόν, το 2009 επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και έστησε την «Πυλιακή Γη». Μία οικογενειακή επιχείρηση που με βασικά συστατικά προϊόντα του νομού δημιουργεί νέα, όπως γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, αρτοπαρασκευάσματα και αλείμματα, τα οποία ταξιδεύουν και δίνουν γεύση Μεσσηνίας σε όλο τον κόσμο.
Το «Θάρρος» μίλησε μαζί της για όλο αυτό το εγχείρημα:
-Ποιο το ξεκίνημα και η πορεία της επιχείρησης;
Η «Πυλιακή Γη» ξεκίνησε έπειτα από μια πρόταση συνεργασίας του αείμνηστου καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου. Ιδρύθηκε το 2009 στην παραλία της Γιάλοβας, στην Πύλο, δημιουργώντας προϊόντα άριστης ποιότητας και υψηλής διατροφικής αξίας. Μέχρι σήμερα δεν έχουμε σταματήσει να αναζητούμε άριστες πρώτες ύλες και να δημιουργούμε νέες γευστικές εμπειρίες, πάντα με σεβασμό στην ιστορία και
-Πόσο δύσκολη επιλογή ήταν να επιστέψετε πίσω σε μικρή ηλικία;
Ήμουν 32 χρόνων όταν αποφάσισα να σταματήσω την καριέρα στο χώρο των Νέων Μέσων. Η πρόκληση να αφήσω τα Νέα Μέσα και να ασχοληθώ με τα παραδοσιακά προϊόντα έμοιαζε πολύ δημιουργική και δελεαστική. Προχώρησα χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να γνωρίζω τους κανόνες και την αγορά. Η ποιότητα ήταν ο μοναδικός αδιαπραγμάτευτος παράγοντας από την πρώτη ώρα. Στο μεταξύ, ήρθε η οικονομική κρίση και όλα όσα μάθαινα άλλαζαν και αλλάζουν συνεχώς. Η επιλογή γίνεται όλο και δυσκολότερη, αλλά δεν το βάζω κάτω. Υπήρξαν και υπάρχουν εμπόδια από την πρώτη ώρα μέχρι και σήμερα. Η γραφειοκρατία, η νομοθεσία, η πολιτική αστάθεια και η έλλειψη επενδυτικών κεφαλαίων είναι μόνιμα προβλήματα.
-Πώς εμπνέεστε τις γευστικές σας καινοτομίες;
Κάθε πρώτη ύλη που μου κινεί το ενδιαφέρον αποτελεί μια ξεχωριστή πρόκληση. Ψάχνω την ιστορία, τη θέση στην αγορά, την ανάγκη στην καθημερινότητα και μετά σκέφτομαι ποια θα μπορεί να είναι η εξέλιξή της.
Για παράδειγμα: H ελιά Καλαμών δεν έδεσε τυχαία σε μεσσηνιακό Cabernet, αν σκεφτείτε πόσο κοντά βρίσκονται τα αμπέλια με τους ελαιώνες.
Η κορινθιακή σταφίδα έπρεπε να ξαναμπεί στην καθημερινότητα, επομένως ένα γλυκό κουταλιού θα ήταν μια ευχάριστη μεταποίηση, πόσω μάλλον όταν ιστορικά στο λιμάνι της Καλαμάτας, απ’ που γίνονταν οι εξαγωγές της, οι λιμενεργάτες έπιναν ούζο.
Η μυρτιά, ένα από τα αρχαιότερα ελληνικά βότανα, που βρίσκεται σε αφθονία στη Γιάλοβα και στη Μεθώνη, μπερδεύτηκε «λεκτικά» με το νεόφερτο μύρτιλο. Έδεσε γευστικά με το τοματίνι για να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο έδεσμα.
Το πετιμέζι έχει φύγει από την καθημερινή διατροφή. Έφτιαξα ένα ζελέ αρωματισμένο με ροδόνερο, που χρησιμοποιείται ως άλειμμα ή ως δροσερό επιδόρπιο. Άλλωστε, δίπλα στα αμπέλια οι παλιοί έβαζαν μια τριανταφυλλιά για να τα προστατεύει.
Κάπως έτσι –και με αυτό το σκεπτικό- φτάσαμε στο σμίξιμο της ελιάς με τη σοκολάτα. Μια ιδέα που τη δουλεύουμε από την έναρξη της «Πυλιακής Γης» και σήμερα κατάφερε να φτάσει στην τελική της μορφή.
-Η μεσσηνιακή γη πόσο πλούσια είναι τελικά;
Η μεσσηνιακή γη είναι ευλογημένος τόπος. Η ιστορία έχει να μας διηγηθεί πολλά και το κλίμα έχει να μας προσφέρει ακόμη περισσότερα.
-Άλλο χαρακτηριστικό σας είναι η μη χρήση συντηρητικών. Πρόκειται για κάτι που θεωρείτε περιττό ή, τελικά, η Φύση έχει φροντίσει γι’ αυτό;
Η Φύση έχει φροντίσει για όλα και αυτήν ακολουθούμε. Το αλάτι, τα εσπεριδοειδή, το ελαιόλαδο είναι φυσικά συντηρητικά και αποτελούν αναπόσπαστα υλικά στα προϊόντα που παράγει η «Πυλιακή Γη». Δεν είναι τυχαίο που οι μαρμελάδες μας περιέχουν εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μαρμελάδα «Λεμόνι με Αγουρέλαιο» -που έχει βραβευτεί στα GreatTasteAwards και με το μέλι να έχει αντικαταστήσει τη γλυκόζη.
-Πού εξάγετε τα προϊόντα σας;
Τα προϊόντα που παράγει η «Πυλιακή Γη» έχουν ταξιδέψει στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.
-Τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αν και η οικονομική κρίση στέκεται απέναντί μας, εμείς θα συνεχίσουμε να παράγουμε καινοτόμα προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας, πάντα με σεβασμό στην παράδοση και την ιστορία.
-Πολλοί νέοι μιλούν συχνά για στροφή στον πρωτογενή τομέα. Η δική σας πείρα τι λέει πάνω σ’ αυτό;
Η «Πυλιακή Γη» -με τη μεταποιητική της ιδιότητα- έχει ανάγκη από νέους που ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα. Αναζητάμε συνεχώς νέους αγρότες που τηρούν τις σύγχρονες πρακτικές στις καλλιέργειες. Μας λείπει το κομμάτι που αφορά στις σπάνιες καλλιέργειες και το κράτος οφείλει να σταθεί δίπλα σ’ αυτή την προσπάθεια.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση "ΘΑΡΡΟΣ" 28/08/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου