Στη Γιάλοβα που αποτελεί προορισμό τα τελευταία
χρόνια σε Ελληνες και ξένους τουρίστες που διαθέτουν σκάφη, θα είχε μεγάλη αξία για την περιοχή γενικότερα η τοποθέτηση πλωτής εξέδρας κάθετα του
υπάρχοντος μόλου, προκειμένου να δένουν τα σκάφη
ώστε να μην αγκυροβολούν αρόδο. Τους θερινούς
μήνες το λιμάνι της Πύλου σφύζει στην κυριολεξία από
σκάφη αναψυχής. Ο υπάρχων μόλος της Γιάλοβας δεν
έχει τη δυνατότητα προσέγγισης λόγω των αβαθών
νερών κι έτσι προσεγγίζουν μόνο μικρά σκάφη και
βάρκες ερασιτεχνών αλιέων. Δύο με τρεις περίπου δέστρες καταλαμβάνονται από επαγγελματίες ψαράδες,
οι οποίοι περιμένουν το καλοκαίρι να βγάλουν κάνα
μεροκάματο. Μέχρι τώρα δεν έχει δοθεί ο απαιτούμενος
σχεδιασμός, ώστε η ανάπτυξη της Γιάλοβας να συνδυαστεί
και με την από θαλάσσης προσέγγιση με ό,τι θετικό συνεπάγεται από αυτό.
Επιπροσθέτως θα πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι οι λάντζες που εδρεύουν στην
Πύλο ναυλώνονται από επισκέπτες και πραγματοποιούν
δρομολόγια, όπου οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα
να απολαύσουν τα αξιοθέατα του λιμανιού, όπως το
Φανάρι, Σανταρόζα, την Παναγούλα, το Χελωνάκι, γιατί
όχι και τη Γιάλοβα. Προσέγγιση λάντζας μπορεί να
πραγματοποιηθεί μόνο αν τοποθετηθεί όπως προαναφέρθηκε πλωτός μόλος. Μπορεί ακόμα να δημιουργηθεί
και συχνό δρομολόγιο με τις λάντζες από την Πύλο στη
Γιάλοβα και αντιστρόφως. Το βέβαιο είναι ότι το χωριό
μόνο θετικά αποτελέσματα θα έχει από την επιπλέον κίνηση από θαλάσσης. Η ανάπτυξη έρχεται και από τη
θάλασσα, όχι μόνο από τους οδικούς άξονες που δυστυχώς αποτελούν δυσφήμηση για τον τόπο μας. Το
ιδανικότερο θα ήταν η προέκταση του υπάρχοντος
μόλου με στερεά υλικά, αλλά αυτό φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Ενεκα των πολλών υπηρεσιών που θα
εμπλακούν ώστε να συνηγορήσουν στην υλοποίηση
του εν λόγω έργου, μέχρι να γνωμοδοτήσουν θετικά
θα περάσουν δεκαετίες. Οι εξουσίες που έχουν μερικές
υπηρεσίες ενίοτε αναστέλλουν ή απαγορεύουν έργα,
τα οποία συνδέονται απολύτως με την ανάπτυξη. Δεν
είναι του παρόντος να αναφερθούν γεγονότα στην Πύλο
και τη Γιάλοβα που υπηρεσίες του κράτους αντί να διευκολύνουν το σύνολο των πολιτών που εδράζονται
επιχειρησιακά στην περιοχή με τον τουρισμό αναπτύσσοντας την περιοχή, βρίσκουν τοίχο που πίσω από
αυτόν βρίσκονται γραφεία μισθωτών υπαλλήλων που
αποφασίζουν για την τύχη των ανθρώπων. Ο υπάλληλος
κάθε 1η και 16η θα πάρει τον μισθό του. Αλλες φορές
συγκρούονται υπηρεσίες μεταξύ τους γιατί ο άρχων της
μιας θέλει να δείξει πιο άρχων από τον άλλον. Γνωρίζουν
βέβαια οι κατοικούντες την περιοχή ότι αυτά γράφονται
από έναν που υπηρέτησε το Δημόσιο 30 χρόνια. Αυτό
κάτι λέει. Το 1975 καλώς ματαιώθηκε η ίδρυση ναυπηγείων στην Πύλο βάσει του νόμου που σφράγιζε την
πορεία της Πύλου κηρύσσοντάς την φυσικού κάλλους.
Ετσι βρήκε άλλον δρόμο ανάπτυξης που ονομάζεται
τουρισμός. Πολλές φορές στην Πύλο η ανάπτυξη έχει
συγκρουστεί με τον νόμο, διότι ξέφυγε το μέτρο. Θα
πρέπει να σημειωθεί ότι στη Γιάλοβα είναι καθορισμένα
τα όρια αιγιαλού-παραλίας, είναι δεδομένο πού σκάει
το χειμέριο κύμα, είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχουν
αρχαία στο σημείο του μόλου.
Φρονώ λοιπόν ότι ο Δημήτρης Καφαντάρης με το
συμβούλιό του αν θεωρήσει ότι τούτες οι αράδες δεν
πάνε στο βρόντο μπορεί να δημιουργήσει προστιθέμενη
αξία στην περιοχή φέρνοντας κόσμο και από θαλάσσης.
Τάκης Αλεξάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου