Κατατέθηκε από το υπουργείο Υποδομών μια ακόμα νομοθετική ρύθμιση για τα υδατοδρόμια, με στόχο την αδειοδότηση και τη λειτουργία τους, ζήτημα που εκκρεμεί για περισσότερο από μία δεκαετία.
Στόχος της νέας ρύθμισης (το τρίτο νομοσχέδιο από τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις), όπως αναφέρεται και στη σχετική αιτιολογική έκθεση, είναι ο καθορισμός του πλαισίου αδειοδότησης για την ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών (υδατοδρομίων) με την περιγραφή συγκεκριμένης διαδικασίας για την έγκριση αίτησης και τεχνικού φακέλου, η παρουσίαση των υποχρεώσεων του Φορέα Λειτουργίας Υδατοδρομίου, οι απαγορεύσεις και περιορισμοί που ισχύουν σε σχέση με άλλα μέσα παροχής μεταφορικού έργου, οι διαδικασίες ελέγχου και επιθεώρησης των υδατοδρομίων, καθώς και οι συγκεκριμένοι κανόνες που ισχύουν για την απο/προσθαλάσσωση αεροσκαφών σε υδάτινα πεδία.
Στο ίδιο σχέδιο νόμου έχουν ενταχθεί και διατάξεις που αφορούν στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, τις διαδικασίες επιλογής των σχημάτων που θα τις παρέχουν καθώς και τον τρόπο λειτουργίας τους, με βάση κοινοτικές οδηγίες.
Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, έχοντας το συνολικό συντονισμό της διαδικασίας αδειοδότησης, «διαπίστωσε κατά τη διαδικασία εξέτασης των υποβληθέντων αιτήσεων, συγκεκριμένα προβλήματα στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, τα οποία οδηγούν σε σημαντικές καθυστερήσεις ως προς την τελική αδειοδότηση των υδατοδρομίων».
Τα προβλήματα
Ως κύριο πρόβλημα «θεωρείται η έκδοση ενιαίας άδειας ίδρυσης και λειτουργίας υδατοδρομίου στην οποία περιλαμβάνονται απαιτήσεις που αφορούν στο στάδιο της λειτουργίας και τις οποίες οι ενδιαφερόμενοι ως επί το πλείστον αδυνατούν να ικανοποιήσουν στο αρχικό στάδιο (πριν ακόμα να έχουν οριστικοποιήσει τη δυνατότητα της ίδρυσης του υδατοδρομίου). Επίσης, η ενιαία άδεια, στις περισσότερες των περιπτώσεων, δε διευκολύνει τους ίδιους τους ενδιαφερομένους, οι οποίοι διαχωρίζουν το επενδυτικό τους ενδιαφέρον μόνο για την ίδρυση ή μόνο για τη λειτουργία».
Επιπλέον, «σημαντικά ζητήματα που έχουν εντοπιστεί αφορούν περιβαλλοντικά θέματα και ειδικότερα την περιβαλλοντική αδειοδότηση και κατάταξη των υδατοδρομίων, με συνέπεια σε πολλές περιπτώσεις η περιβαλλοντική αδειοδότησή τους να είναι μια ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία.
Προβλήματα, επίσης, εντοπίστηκαν στην παραχώρηση της παρόχθιας ζώνης λιμνών για την ανάπτυξη της χερσαίας υποδομής, καθώς και στην έλλειψη φορέα διαχείρισης της υδατικής επιφάνειας λίμνης, θέματα τα οποία προηγούνται της αδειοδότησης του υδατοδρομίου και στα οποία δεν επιλαμβάνεται ο νόμος, καθώς θεωρούνται απαραίτητη προϋπόθεση πριν από την υποβολή της αίτησης του υδατοδρομίου.
Περαιτέρω, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στους ελέγχους ασφαλείας των υδατοδρομίων, (aviation security) αρχής γενομένης από τον έλεγχο ασφάλειας επιβατών, προσωπικού, χειραποσκευών και προσωπικών αντικειμένων».
Το νέο πλαίσιο
Οι προτεινόμενες διατάξεις, «οι οποίες δεν αντιβαίνουν στον Κανονισμό (ΕΕ) 2017/352 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουάριου 2017, για τη θέσπιση πλαισίου όσον αφορά στην παροχή λιμενικών υπηρεσιών και κοινών κανόνων για τη χρηματοοικονομική διαφάνεια των λιμένων, διευκολύνουν σημαντικά την αδειοδότηση των υδατοδρομίων και στοχεύουν να αποτελέσουν ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο που ευνοεί την ανάπτυξή τους».
Η πονεμένη ιστορία των υδατοδρομίων
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η ίδρυση και λειτουργία δικτύου υδατοδρομίων στην Ελλάδα αποτελεί καινοτόμα επενδυτική ευκαιρία με σημαντικές αναπτυξιακές προοπτικές σε τοπικό επίπεδο αλλά και συνολικά για τη χώρα.
Οι προοπτικές αυτές εδράζονται στην ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος της χώρας μας, μέσα από την εισαγωγή ενός νέου ευέλικτου μεταφορικού μέσου τόσο για την πύκνωση των δρομολογίων σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς όσο όμως, και για την ανάδειξη νέων. Κατ' αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται και ενισχύεται η επισκεψιμότητα απομακρυσμένων περιοχών και η δικτύωση μεταξύ των, με στόχο τη μεγιστοποίηση των υφιστάμενων τουριστικών τάσεων αλλά και την ανάπτυξη νέων.
Τα υδροπλάνα χαρακτηρίζονται ως τα πλέον κατάλληλα μέσα μεταφοράς συνδυάζοντας την άμεση και ταχεία εξυπηρέτηση των αεροπλάνων με την ευελιξία των πλωτών μέσων.
Πέραν όμως από το σκοπό της διευκόλυνσης και διεύρυνσης της επισκεψιμότητας περιοχών τουριστικού ενδιαφέροντος, τα υδροπλάνα εξυπηρετούν ανάγκες επείγουσας και έκτακτης μετακίνησης όπως αεροδιακομιδής ασθενών, έρευνας και διάσωσης, μεταφοράς φορτίου (φάρμακα, τρόφιμα, Τύπος, κ.λπ.).
Περαιτέρω οι εγκαταστάσεις των υδατοδρομίων για την εξυπηρέτηση υδροπλάνων είναι μικρής κλίμακας και απαιτούν περιορισμένες υποδομές, καθιστώντας την ανάπτυξη των υδατοδρομίων ευέλικτη λύση από άποψη κόστους και τεχνικών έργων.
Η ίδρυση των υδατοδρομίων αποτελεί επομένως αναπτυξιακή προοπτική που μπορεί να επιφέρει διευρυμένα οφέλη στις τοπικές, και όχι μόνο, κοινωνίες δημιουργώντας νέες τουριστικές τάσεις και καλύπτοντας ταυτόχρονα κοινωνικές ανάγκες».
Του Φώτη Κόλλια
euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου