Ο Κωστής Τσικλητήρας Από τον Γιάννη Α. Μπίρη

 

Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Νικόλαος Τσικλητήρας από το Νιόκαστρο (σημ. Πύλος), υπεύθυνος φορτίων σε πλοία, έμεινε στη Βοστώνη όπου και παντρεύτηκε. Καταγόταν από μια εύπορη οικογένεια που τουλάχιστον από τον 18ο αιώνα, είχε μετακινηθεί στο Νιόκαστρο από τη γειτονική Μεθώνη. Λίγα χρόνια αργότερα η Γαλλίδα σύζυγός του απεβίωσε και ο Νικόλαος, γύρω στο 1820, πήρε τα δυο μικρά παιδιά τους για να γυρίσει στην Ελλάδα. Εν πλω η κόρη του πέθανε και έμεινε μόνο με τον συνονόματο γιο του που είχε γεννηθεί το 1813. Πήρε μέρος στην επανάσταση του 1821 και έλαβε σημαντικές θέσεις κατά τη διάρκεια του Αγώνα. Το 1825 ανέλαβε αρχιγραμματέας της β’ μοίρας του ελληνικού στόλου υπό τον ναύαρχο Σαχτούρη. Το 1827 τοποθετήθηκε στην Αίγινα ως αρχιφροντιστής «…δια την διανομή της λείας εις τας διαφόρους μονάδας» και αργότερα, μετά την απελευθέρωση, διορίστηκε «ειρηνοδίκης Νεοκάστρου».

 

Ο γιός του, ο Νικόλαος ο νεότερος, παντρεύτηκε την Αννέτα Μισιρλή που καταγόταν από πλούσια πολιτική οικογένεια της Πύλου και απέκτησαν επτά παιδιά. Δύο γιούς, τον Διονύσιο και τον Ηρακλή και πέντε κόρες. Εξελίχθηκε κι αυτός σε ικανό πολιτικό. Εκλέχτηκε πέντε φορές βουλευτής ενώ ήταν και ταξιδιωτικός πρόξενος της Γαλλίας στην Πύλο. Ο Ηρακλής Τσικλητήρας έγινε γιατρός και εκλέχθηκε και δήμαρχος της Πύλου. Διαδέχθηκε δε τον πατέρα του ως ταξιδιωτικός πρόξενος της Γαλλίας στην Πύλο. Παντρεύτηκε την Μαριγώ και απέκτησαν τρία παιδιά. Την Ελένη, τον Κωστή και τον Σταύρο η Λούλη που αργότερα, το 1930, ήταν συνιδρυτής του Αγροτικού κόμματος Ελλάδος. 

Ο Κωστής είχε γεννηθεί στην Πύλο στις 30 Οκτωβρίου 1888 και ανέβηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει λογιστική. Αφού καταγόταν και από εύπορη οικογένεια είχε την άνεση να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Στον στίβο μπήκε στην Αθήνα ως αθλητής του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου (ΠΓΣ) το 1906 ενώ και στο ποδόσφαιρο, τουλάχιστον από το 1908 ως αθλητής του ΠΟΑ, δηλαδή του κατοπινού Παναθηναϊκού (ΠΑΟ). 

Ήταν ψηλός με ιδιαίτερη ικανότητα στα άλματα. Λέγεται ότι από τα παιδικά του χρόνια στην Πύλο, κατάφερνε να πηδά πάνω από τη μάντρα του σπιτιού του. Με ιδιαίτερα πλούσια σωματικά και ψυχικά χαρίσματα ο Κωστής Τσικλητήρας κατάφερε να μπεί στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Στη σύντομη ζωή του έγινε τέσσερις φορές Ολυμπιονίκης. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1908 στο Λονδίνο κατέκτησε δύο αργυρά μετάλλια στο άλμα εις ύψος άνευ φοράς και στο μήκος άνευ φοράς. Ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί αγώνες στη Στοκχόλμη το 1912 όπου στις 8 Ιουλίου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με επίδοση 3,37 μέτρα και το χάλκινο μετάλλιο στο ύψος άνευ φοράς με επίδοση 1,55 μέτρα. Την 1η Απριλίου του ίδιου χρόνου είχε ισοφαρίσει το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος άνευ φοράς με επίδοση 3,47 μέτρα. 

Κι ενώ η δόξα του Ολυμπιονίκη τον συνόδευε, δυο μήνες μετά την περιφανή νίκη του στη Στοκχόλμη και τη λαμπρή υποδοχή στην Αθήνα, ο Κωστής Τσικλητήρας με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου στρατεύθηκε. Προτίμησε την πρώτη γραμμή και δεν δέχθηκε να υπηρετήσει στο φρουραρχείο της Αθήνας, με τα προνόμια του Ολυμπιονίκη. 

Στις 10 Φεβρουαρίου 1913, στο μέτωπο, ο Κωστής Τσικληρήρας μετά από μηνιγγίτιδα, έκανε το μεγάλο άλμα στην αθανασία. «Άνευ φοράς». Δεν είχε κλείσει τα 25 χρόνια του.