Με αρκετά μεγάλη ψυχραιμία οι κάτοικοι της Πυλίας αντιμετώπισαν τις δύο πολύ έντονες επισκέψεις του Εγκέλαδου χθες το μεσημέρι, βρισκόμενοι πιο κοντά από τον καθένα στο επίκεντρο που γέννησε τις σεισμικές δονήσεις των 6,5 και 6,4 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ. Σίγουρα στην αρχή όλοι αναστατώθηκαν αφού το «χτύπημα» -όπως τόνισαν- ήταν μεγάλο σε ένταση αλλά και σε διάρκεια, υπήρξε ο σχετικός φόβος, όμως μετά από λίγη ώρα όλα είχαν ηρεμήσει αφού δεν είχε σημειωθεί η παραμικρή ζημιά στην περιοχή.
Αρκετοί από τους κατοίκους με τους οποίους μιλήσαμε δήλωσαν συνηθισμένοι σε σεισμικές δραστηριότητες, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως την ώρα που κάναμε το ρεπορτάζ στην Πύλο για το σεισμό έγινε η δεύτερη δόνηση των 6,4 βαθμών και δεν υπήρξε έντονη κινητικότητα του κόσμου προς την πλατεία, ούτε φυσικά από πριν υπήρχε κόσμος εκεί - αν και υπήρχαν συστάσεις των σεισμολόγων προς τους κατοίκους να μένουν σε ανοιχτούς χώρους.
Οι περισσότεροι δε όπως μας τόνισαν θα πέρναγαν τη νύχτα στα σπίτια τους, δείχνοντας ότι στην περιοχή δεν υπήρχε φόβος - αν και, όπως παρατήρησαν κάποιοι, με την φύση δεν ξέρει κανείς τι θα γίνει. Φόβοι εντούτοις εκφράστηκαν από ορισμένους μαθητές του Λυκείου Μεθώνης για το σχολείο τους, το όποιο μας είπαν ότι είναι αρκετά παλιό και είχε προβλήματα τα οποία φοβούνται μήπως τώρα επιδεινωθούν. Χαρακτηριστικά κάτοικοι από την περιοχή, όπως η μαθήτρια Αδαμαντία Αρβανίτη, μας περιέγραψε τις στιγμές του σεισμού στο σχολείο της: «Ημασταν μέσα στην τάξη και κουνηθήκαμε όλοι. Φοβηθήκαμε πολύ, αμέσως τρέξαμε να βγούμε έξω από τις τάξεις και βγήκαμε στο προαύλιο. Μας είπαν βέβαια να μην πάμε προς την
θάλασσα, μήπως κάνει τσουνάμι. Γενικά στο σχολείο όλα τα παιδιά φοβηθήκαμε γιατί ήταν ισχυρός ο σεισμός και κράτησε αρκετή ώρα».
Ο Παντελής Κωστάκος, που εργαζόταν στην καφετέριά του, σημείωσε: «Κουνήθηκε όλο το μαγαζί από τα θεμέλια, είχες την εντύπωση ότι θα πέσει όλο το κτήριο, ότι δεν θα έμενε τίποτα όρθιο. Εκανε το αρχικό κούνημα που ήταν για 2-3 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά έκανε και δεύτερο, μεγαλύτερο σε διάρκεια. Ηταν σε δύο δόσεις. Αμέσως βγήκαμε όλοι έξω στην πλατεία όπου βγήκε και όλος ο κόσμος που ήταν γύρω από αυτή. Υπήρχε φόβος στην αρχή σε όλους αλλά τώρα που έχει πε-ράσει κάποια ώρα είμαστε πιο ήρεμοι. Οσο να το κάνεις όλοι οι κάτοικοι έχουν μια αγωνία γιατί κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να επακολουθήσει».
Σε οικοδομή εργαζόταν ο Νίκος Χρονόπουλος, ο οποίος μας είπε: «Δουλεύαμε στον τρίτο όροφο σε μια οικοδομή και τον αισθανθήκαμε για τα καλά. Πανικοβληθήκαμε λίγο στην αρχή γιατί ήταν αρκετά δυνατός αλλά μετά όλα ηρέμησαν, συνεχίσαμε κανονικά την δουλειά. Εδώ στην περιοχή μπορώ να πω είμαστε συνηθισμένοι, έχουμε σεισμικές δονήσεις αρκετές, δεν σταμάτησε η ζωή στην πόλη. Μπορεί βέβαια να είμαστε συνηθισμένοι, όπως είπα, αλλά σίγουρα κάποιος φόβος υπάρχει. Δεν ξέρεις τι άλλο μπορεί να κάνει, κάποιους μετασεισμούς, κάποιον δυνατότερο, είναι λογικό να υπάρχει κάποιος φόβος».
Στο σχολείο βρισκόταν η μαθήτρια Φωτεινή Ντάτση, η οποία μας είπε: «Σχολείο ήμουν και κουνιόταν ολόκληροι οι τοίχοι. Αμέσως άδειασαν όλες οι αίθουσες και βγήκαμε στο προαύλιο και μετά από λίγο μας είπαν να φύγουμε. Στην αρχή σίγουρα αναστατωθήκαμε αλλά τώρα είναι πιο ήρεμα τα πράγματα. Μας είπαν βέβαια να είμαστε μακριά από ψηλά κτήρια και την θάλασσα».
Ολοι βγήκαν πανικόβλητοι στους δρόμους μάς είπε ο Σωτήρης Χριστοφιλόπουλος και συμπλήρωσε: «Είχε μεγάλη διάρκεια, θα ήταν 10-15 δευτερόλεπτα και δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση. Ακόμη υπάρχει ανησυχία και μεγάλη γιατί είχε καιρό να κάνει μεγάλο σεισμό εδώ πέρα και δεν ξέρουμε αν αυτός είναι ο κύριος».
Μέσα στο αυτοκίνητό του ήταν ο Ηλίας Βλαχογιάννης το οποίο ένιωσε να κουνιέται ολόκληρο
και μας είπε: «Νόμισα στην αρχή ότι ήταν από τον αέρα γιατί ήμουν σταματημένος κοντά στο μόλο, όμως ήταν από το σεισμό. Ηταν αρκετά έντονος και σίγουρα υπήρξε αρκετός φόβος στον κόσμο».
Στην Μεθώνη τώρα ο Βασίλης Νίκος μάς δήλωσε: «Κουνηθήκαμε πολύ, πάρα πολύ. Ημουν μέσα στο καφενείο και νομίσαμε θα πέσει το κτήριο, κουνηθήκανε τα πάντα με την μία πεταχτήκαμε όλοι έξω. Τρίζανε τα πάντα το ίδιο και με τον δεύτερο σεισμό, όπως και να το κάνεις φόβος υπάρχει αλλά τι να κάνουμε…».
Ζαλιστήκαμε μας είπε ο Γεώργιος Μπάμπαλης, ο οποίος τόνισε: «Στο σπίτι ήμουνα στο πρώτο σεισμό και ζαλίστηκα ενώ στον δεύτερο ήμουν στο καφενείο και βγήκαμε έξω. Δεν πανικοβαλλόμαστε όμως, υπάρχει ψυχραιμία. Εγώ προσωπικά δεν το φοβάμαι να μπω στο σπίτι μου. Αν και στον πρώτο ζαλίστηκα από το κούνημα και νόμισα ότι κάτι έπαθα, μετά είδα που κουνιόνταν τα πάντα και κατάλαβα ότι ήταν σεισμός. Εδώ είμαστε και σεισμική περιοχή και όσο να το κάνεις έχουμε συνηθίσει από κουνήματα».
Στην Σαπιέντζα ήταν ο δασοφύλακας Δημήτρης Τριάντος, ο οποίος δήλωσε: «Ημουν πάνω στο νησί και αισθάνθηκα ότι εκλυόταν μια πολύ μεγάλη ενέργεια και πιστεύω ότι έγινε στο φρέαρ
των Οινουσών. Τώρα που βγήκα έξω αισθάνθηκα και τον δεύτερο σεισμό πολύ έντονα. Ζημιές
από ό,τι έμαθα που συζήτησα και με άλλους εδώ δεν έχουν γίνει, θα πρέπει να περιμένουμε όμως. Εδώ είχαμε αισθανθεί έναν πιο δυνατότερο πριν 6-7 χρόνια που ήταν επιφανειακός».
Η μαθήτρια του Λυκείου Αθανασία Βικενάκη μάς είπε: «Ο σεισμός μάς βρήκε στο δρόμο καθώς γυρνάγαμε από εκδρομή και ο δεύτερος μας βρήκε στην ώρα που πίναμε καφέ και πεταχτήκαμε όλοι έξω. Φοβηθήκαμε αρκετά αλλά τώρα κάπως ηρεμήσαμε, ενώ ακούστηκαν και διάφορες φήμες για τσουνάμι ή μεγαλύτερο σεισμό».
Φοβήθηκα αρκετά τόνισε η Γεωργία Δουλά: «Ημουν στο σπίτι μου και στους δύο και ανησύχησα όμως τώρα εντάξει, είναι καλύτερα τα πράγματα. Στην αρχή όλοι ήταν φοβισμένοι γιατί υπάρχουν και παλιά κτήρια και δημιουργήθηκε ανησυχία. Ακουσα κάποιους να λένε ότι το βράδυ θα κοιμηθούνε σε αυτοκίνητα και εγώ δεν ξέρω τι να κάνω, έχω ακυρώσει τα μαθήματα για το απόγευμα δεν μπορώ να μπω σε μέσα».
Η πρόεδρος του δεκαπενταμελούς του Λυκείου, Ιωάννα Δηλέ, μας είπε: «Τον πρώτο δεν τον κατάλαβα καθώς περπατάγαμε. Οταν φτάσαμε σχολείο μάς είπαν ότι είχε γίνει σεισμός. Οταν πήγα σπίτι και καθίσαμε να φάμε έγινε ο δεύτερος σεισμός και βγήκαμε έξω και κάτσαμε στο αυτοκίνητο. Το σχολείο δεν ξέρω σε τι κατάσταση είναι αλλά από τη Νομαρχία είχαν πει από παλιότερα ότι δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Το ζήτημα είναι τι έχει γίνει τώρα γιατί γενικότερα το σχολείο μας δεν είναι πολύ καλό, αφού αλλού έχουν πέσει σοβάδες, αλλού κρέμονται κάγκελα, είναι επικίνδυνο να βρεθούμε σε αυτό το χώρο».
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 15/02/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου