Εν δυνάμει απειλή συνιστούν τα τσουνάμι για τις παραλίες της Μεσσηνίας και γενικά της νότιας Πελοποννήσου, όπως επίσης της δυτικής Κρήτης, αλλά και των νησιών του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Τον ίδιο κίνδυνο αντιμετωπίζουν και τα παράλια του Κορινθιακού Κόλπου. Ωστόσο, τέτοιου είδους γεγονότα στην Ελλάδα -σύμφωνα με όσα σημειώνουν οι ειδικοί επιστήμονες- προκύπτουν περίπου κάθε 50 και πλέον χρόνια, τουλάχιστον στο μέγεθος που θα συνιστούσαν κίνδυνο για τις συγκεκριμένες περιοχές.
«Ο σεισμός της Μεθώνης στις 14 Φεβρουαρίου έκανε ένα μικρό τσουνάμι της τάξης των 5 εκατοστών. Στα επόμενα 50 χρόνια οπωσδήποτε θα δούμε ένα τσουνάμι, όχι όπως της Ινδονησίας, αλλά κάτι ανάλογο με αυτό της Αμοργού το 1956 όταν σηκώθηκε κύμα 20 μέτρων στην Αμοργό, 10 μέτρων στην Ανάφη και 10 μέτρων στην Αστυπάλαια» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Κώστας Συνολάκης, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε δηλώσεις του, προχθές, στον «Ελεύθερο Τύπο». Ο επιστήμονας παρατηρεί, στην ίδια εφημερίδα, πως «το ελληνικό κράτος έχει πληρώσει συστήματα προειδοποίησης, αλλά περιέργως δεν έχουν ακόμα εγκατασταθεί. Αν είσαι στην παραλία και νιώσεις το σεισμό απλώς απομακρύνεσαι. Το σύστημα προειδοποίησης καλύπτει εκείνους που δεν θα τον αισθανθούν».
ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ
Ως απάντηση στις παρατηρήσεις αυτές, σχετικά με τα συστήματα προειδοποίησης ήρθε η αναγγελία ότι ένα τέτοιο σύστημα θα ξεκινήσει να λειτουργεί το 2011, όπως ανακοίνωσαν -την περασμένη Πέμπτη, στην Αθήνα-στην παρουσίαση του συστήματος της UΝΕSCΟ για προειδοποίηση τσουνάμι, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του συστήματος Στέφανο Τίντι και Γεράσιμος Παπαδόπουλος. Για το εν λόγω σύστημα της UΝΕSCΟ υφίσταται ήδη μια βασική υποδομή -σημειώνει ο Γ. Παπαδόπουλος- ωστόσο θα πρέπει να αναπτυχθεί, σε εθνική κλίμακα, ένα δίκτυο παλιρροιογράφων, καθώς επίσης και να ξεκινήσουν, η υλοποίηση προγράμματος εκπαίδευσης για την πολιτική προστασία, αλλά και η εκπόνηση σχεδίων τόσο ως προς την γνωστοποίηση της προειδοποίησης προς τους φορείς, όπως βεβαίως και για τον τρόπο που θα γίνει η δημόσια ανακοίνωση. Σύμφωνα με τους ίδιους επιστήμονες, οι περιοχές του ελληνικού χώρου που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης τσουνάμι είναι ο Κορινθιακός Κόλπος, το τμήμα μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης (ανατολικό ελληνικό σεισμικό τόξο) και το τμήμα από την Κρήτη ως τα Δωδεκάνησα (δυτικό ελληνικό σεισμικό τόξο). Πιο μικρός είναι ο κίνδυνος στο ανατολικό Αιγαίο και στις Κυκλάδες και πολύ μικρότερος ακόμα στο βόρειο Αιγαίο και στα παράλια της Θεσσαλίας.
Τα περισσότερα τσουνάμι στη χώρα μας τα προκαλούν, είτε σεισμοί μεγαλύτεροι από 6 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, είτε κατολισθήσεις (κυρίως στην περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου), είτε τέλος ηφαιστειακές εκρήξεις.
«Ο σεισμός της Μεθώνης στις 14 Φεβρουαρίου έκανε ένα μικρό τσουνάμι της τάξης των 5 εκατοστών. Στα επόμενα 50 χρόνια οπωσδήποτε θα δούμε ένα τσουνάμι, όχι όπως της Ινδονησίας, αλλά κάτι ανάλογο με αυτό της Αμοργού το 1956 όταν σηκώθηκε κύμα 20 μέτρων στην Αμοργό, 10 μέτρων στην Ανάφη και 10 μέτρων στην Αστυπάλαια» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Κώστας Συνολάκης, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε δηλώσεις του, προχθές, στον «Ελεύθερο Τύπο». Ο επιστήμονας παρατηρεί, στην ίδια εφημερίδα, πως «το ελληνικό κράτος έχει πληρώσει συστήματα προειδοποίησης, αλλά περιέργως δεν έχουν ακόμα εγκατασταθεί. Αν είσαι στην παραλία και νιώσεις το σεισμό απλώς απομακρύνεσαι. Το σύστημα προειδοποίησης καλύπτει εκείνους που δεν θα τον αισθανθούν».
ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ
Ως απάντηση στις παρατηρήσεις αυτές, σχετικά με τα συστήματα προειδοποίησης ήρθε η αναγγελία ότι ένα τέτοιο σύστημα θα ξεκινήσει να λειτουργεί το 2011, όπως ανακοίνωσαν -την περασμένη Πέμπτη, στην Αθήνα-στην παρουσίαση του συστήματος της UΝΕSCΟ για προειδοποίηση τσουνάμι, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του συστήματος Στέφανο Τίντι και Γεράσιμος Παπαδόπουλος. Για το εν λόγω σύστημα της UΝΕSCΟ υφίσταται ήδη μια βασική υποδομή -σημειώνει ο Γ. Παπαδόπουλος- ωστόσο θα πρέπει να αναπτυχθεί, σε εθνική κλίμακα, ένα δίκτυο παλιρροιογράφων, καθώς επίσης και να ξεκινήσουν, η υλοποίηση προγράμματος εκπαίδευσης για την πολιτική προστασία, αλλά και η εκπόνηση σχεδίων τόσο ως προς την γνωστοποίηση της προειδοποίησης προς τους φορείς, όπως βεβαίως και για τον τρόπο που θα γίνει η δημόσια ανακοίνωση. Σύμφωνα με τους ίδιους επιστήμονες, οι περιοχές του ελληνικού χώρου που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης τσουνάμι είναι ο Κορινθιακός Κόλπος, το τμήμα μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης (ανατολικό ελληνικό σεισμικό τόξο) και το τμήμα από την Κρήτη ως τα Δωδεκάνησα (δυτικό ελληνικό σεισμικό τόξο). Πιο μικρός είναι ο κίνδυνος στο ανατολικό Αιγαίο και στις Κυκλάδες και πολύ μικρότερος ακόμα στο βόρειο Αιγαίο και στα παράλια της Θεσσαλίας.
Τα περισσότερα τσουνάμι στη χώρα μας τα προκαλούν, είτε σεισμοί μεγαλύτεροι από 6 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, είτε κατολισθήσεις (κυρίως στην περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου), είτε τέλος ηφαιστειακές εκρήξεις.
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 15/03/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου