Θα κοιμούνται σε σκηνές, θα τρώνε πρόχειρα και θα ταξιδεύουν πάνω στη μηχανή 700 χιλιόμετρα τη μέρα: Οι “μοτοσυκλετιστές της ειρήνης“ ξεκινούν σήμερα τη μεγάλη τους περιπέτεια στους δρόμους του μεταξιού. Ο Οργανισμός “Δρόμοι της Ελιάς“, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών (FIM), η ΕΛΠΑ, ελληνικοί και διεθνείς φορείς στηρίζουν οργανωτικά αυτό το οδοιπορικό πολιτισμού και ειρήνης. Οι 80 περίπου ταξιδιώτες θα έχουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις τού δρόμου και της θεάς τύχης, αφού κάθε άλλο παρά “ειδυλλιακό“ προβλέπεται το ταξίδι, όταν και μόνο οι θερμοκρασίες που θα αντιμετωπίσουν θα φτάνουν τους 50 βαθμούς Κελσίου. Τελικός προορισμός, το Πεκίνο και η παρουσία των “πρεσβευτών ειρήνης“ στους Ολυμπιακούς Αγώνες περνώντας μέσα από 16 χώρες σε διάστημα 2 περίπου μηνών: Μια διαδρομή 22.000 χλμ. που μετά το Πεκίνο θα συνεχιστεί μέχρι τη Μόσχα, με τον Υπερσιβηριακό.
Τέσσερις από τους Μεσσήνιους που θα συμμετέχουν μίλησαν στην “Ε“ για τη “μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής τους“, τις ανησυχίες και τις προσδοκίες τους. Για τον Ηλία Παπαχριστοφίλου είναι ένα «εξωπραγματικό ταξίδι -μια ευκαιρία ζωής για όσους λατρεύουν τις μηχανές και τα ταξίδια». Δεύτερη σκέψη δεν χρειάστηκε, όταν δύο χρόνια πριν έμαθε για το ταξίδι: «Από την πρώτη φορά που το άκουσα, είπα τελείωσε. Ανανεώθηκα σε μηχανή και τρελαίνομαι ακόμα και με την ιδέα! Είναι εξωπραγματικό για εμάς να πάρουμε το δρόμο του μεταξιού και να προχωρήσουμε σε μονοπάτια από τα οποία πέρασε ο Μέγας Αλέξανδρος». Ενθουσιώδης και χειμμαρώδης, συνεχίζει: «Η μαγεία του ταξιδιού, οι διαφορετικοί πολιτισμοί και τα μοναδικά μέρη με κάνουν να αφήσω για δύο μήνες τη δουλειά μου. Αλλωστε, για εμάς τους μοτοσυκλετιστές είναι ένα όνειρο το να γνωρίσουμε τη διαδρομή με την τεχνική υποστήριξη που μας παρέχουν “Οι δρόμοι της ελιάς“». Η αποζημίωση του κουραστικού ταξιδιού θα είναι για τους αποφασισμένους αναβάτες οι Ολυμπιακοί αγώνες του Πεκίνου. «Θα χρειαστούμε 28 μέρες μέχρι το Πεκίνο - και μετά με τον Υπερσιβηριακό, ένα ακόμα όνειρο ζωής για μένα: Θα ταξιδέψουμε μέχρι τη Μόσχα». Οι υπεύθυνοι δεν τους έχουν προετοιμάσει μόνο για τις ομορφιές του ταξιδιού όπως το μοναδικό οροπέδιο Παμίρ στο Καζακστάν, λέει ο Ηλίας, αλλά και για το τι πρέπει να προσέχουν. Μεταξύ αυτών το συνάλλαγμα και... οι παραξενιές των Κινέζων - «που ζήτησαν από την Επιτροπή μέχρι κινέζικο δίπλωμα και πινακίδες“!
Η Πόπη Μαλαπάνη είναι μια από τις 3 γυναίκες, μαζί με τη Φιλιώ Μυρσίδου, δημοσιογράφο του Αθηναϊκού Πρακτορείου, και τη συγγραφέα Ιωάννα Μπουραζοπούλου, που θα ταξιδέψουν με τις μηχανές τους μέχρι το Πεκίνο. «Πρωτίστως, για μένα είναι ένα ταξίδι περιπέτειας που ανυπομονώ να ξεκινήσει», λέει η Πόπη απ‘ την ομάδα του ΕΟΣ Καλαμάτας -
για να προσθέσει: «Μ‘ αρέσουν τα ταξίδια και το θεώρησα ευκαιρία, γιατί από μόνη μου θα ήταν δύσκολο να πραγματοποιήσω ένα τέτοιο ταξίδι - ενώ μέσα από αυτή τη διοργάνωση μου παρέχεται η ασφάλεια και η οργάνωση που απαιτείται». Οσοι ταξιδεύουν με μηχανή ξέρουν και τη διαφορά, συμπληρώνει: «Το ταξίδι με τη μηχανή είναι διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο μέσο. Το κλίμα, οι μορφές των ανθρώπων, οι διαφορετικές κουλτούρες, το πέρασμα από το ένα στο άλλο γίνεται μέσα από σταδιακές αλλαγές. Δεν παίρνεις ένα αεροπλάνο και φτάνεις στο Πεκίνο αλλάζοντας απότομα εικόνες. Υπάρχει σχέση και συνέχεια, το road trip εξασφαλίζει την σταδιακή αλλαγή».
Ο Μανώλης Αλοίμονος, πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας, θα ταξιδέψει στην ίδια ομάδα με την Πόπη Μαλαπάνη. «Θεωρητικά όλοι είμαστε προετοιμασμένοι για τις δυσκολίες», λέει - αλλά κρατά τις επιφυλάξεις του για το πόσο εύκολο θα είναι να συνεργαστούν μεταξύ τους «80 άτομα που ο ένας δεν ξέρει τον άλλο». Ο ΕΟΣ θα συμμετάσχει με 4 ακόμη μέλη του, που θα ταξιδέψουν με το λεωφορείο και ανήκουν στην επιτροπή οργάνωσης-υποστήριξης.
«Για ένα τέτοιο ταξίδι-πρόκληση χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση κι εμείς το ξέρουμε και μας αρέσει», λέει στη συνέχεια ο πρόεδρος, για να συμπληρώσει ότι όταν έχεις να διανύσεις 700 χλμ την ημέρα πάνω σε μια μηχανή «χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση και συνεννόηση». Η παρέα των 6 ατόμων μπορεί να είναι πλεονέκτημα για τις δύσκολες στιγμές...
αλλά «θα έχουμε να συνεννοηθούμε με άτομα από όλη την Ευρώπη», λέει. Πέρα από κάθε δυσκολία όμως, ακόμα και για έναν άνθρωπο που η ζωή του είναι ταξίδι και πρόκληση, αυτή η διαδρομή θα είναι μια εμπειρία ζωής. «Δεκάξι κράτη, έθιμα και συνήθειες ξένες - άλλο να το δεις και άλλο να το ζήσεις. Μόνος σου δεν μπορείς να βγάλεις 17 βίζες, χωρίς υποστήριξη χρειάζεσαι μισό χρόνο για να κάνεις αυτό το ταξίδι“, σημειώνει ο Μανώλης Αλοίμονος. Ωστόσο ο στόχος -το Πεκίνο- παραμένει δύσκολος, «γιατί δεν ξέρεις τι προβλήματα θα αντιμετωπίσεις στο δρόμο, διαφορετικούς ανθρώπους και τυχόν μηχανικά προβλήματα... Μια αρρώστια ή ένα ατύχημα είναι στο πρόγραμμα - αν και η επιτροπή τα έχει προβλέψει όλα αυτά».
Ο φωτογράφος Αντρέα Μπονέτι μαζί με δύο ακόμα συναδέλφους του θα μεταφέρουν μέσα από το φακό τις εικόνες και τις εμπειρίες του ταξιδιού. Με το που του έγινε η πρόταση από τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Γιώργο Καραμπάτο, «δεύτερη σκέψη δεν έκανα», λέει. «Μ‘ αρέσει να ταξιδεύω και ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να συμμετέχω σε κάτι διαφορετικό. Περιμένω με ανυπομονησία να ξεκινήσει το ταξίδι για αυτήν την μοναδική περιπέτεια», εξηγεί - χωρίς να κρύψει ότι έχει την αγωνία «να αγγίξει η δουλειά του τον κόσμο». Στο μυαλό του έχει ότι το ταξίδι θα είναι κουραστικό και η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι, όπως τονίζει: «Να καταφέρω να αποτυπώσω στο φακό πως βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι τη ζωή. Καινούργιοι άνθρωποι, διαφορετικοί κόσμοι, τοπία... Θα είμαι στη μηχανή και θα φωτογραφίζω, κι αυτό με γεμίζει χαρά και άγχος - αφού παράλληλα θα πρέπει και να δουλεύω. Να ξυπνάω νωρίς το πρωί, να φωτογραφίζω τις στιγμές μας γύρω από τις φωτιές τα βράδια...», προσθέτει. «Θα υπάρχει σωματική καταπόνηση αλλά η ψυχολογία είναι καλή γιατί και καλή παρέα θα έχω και νέους ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα θα γνωρίσω. Για έναν φωτογράφο φύσης σαν εμένα, είναι σημαντικό να δείξω με τη δουλειά μου ό,τι βλέπω και αισθάνομαι», καταλήγει.
Ρεπορτάζ Νικολέττα Κολυβάρη "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 14/07/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου