“Λίγους μήνες μετά την Ολυμπιάδα της Στοκχόλμης ξέσπασε ο Βαλκανικός Πόλεμος. Ο Τσικλητήρας θεωρώντας ότι σαν ολυμπιονίκης που ήταν, έπρεπε να δώσει πρώτος το καλό παράδειγμα, πήγε γραμμή στο γραφείο κατάταξης στην Καλαμάτα και δήλωσε παρών στο κάλεσμα της πατρίδας. Εκεί του πρότειναν να τον στείλουν στο Φρουραρχείο Αθηνών, αλλά αυτός αρνήθηκε. Ζήτησε να πάει στο μέτωπο για να μην κατηγορηθεί πως απολάμβανε ευνοϊκής μεταχείρισης. Εκεί, στην πρώτη γραμμή, προσβλήθηκε... λίγες εβδομάδες αργότερα από μηνιγγίτιδα.
Στις 10 Φεβρουαρίου του 1913, πριν 96 χρόνια, ο μεγάλος – από κάθε άποψη – ήρωας άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο. Στην κηδεία του τον συνόδευσαν χιλιάδες Αθηναίοι, ραίνοντας το φέρετρό του με μυρτιές, δάφνες και λουλούδια. Ηταν μόλις 25 ετών...”
(Πηγή: Ηλίας Μπαζίνας)
Και μία παρατήρηση:
Εκτός του ότι ήταν 19 φορές πανελληνιονίκης, εκτός από τα δύο αργυρά μετάλλια που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (1908) κι εκτός από το χάλκινο μετάλλιο που πήρε επιπλέον - εκτός από το χρυσό - στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης, υπήρξε και ο πρώτος τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού (που ίδρυσε το 1908 ο συναθλητής του στον Πανελλήνιο Γεώργιος Καλαφάτης με την επωνυμία Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών αρχικά για να μετονομαστεί το 1924 σε Παναθηναϊκό)...!
Αν μάλιστα προσθέσει κανείς ότι καταγόταν από πλούσια και παραδοσιακή οικογένεια - ο πατέρας του ήταν γιατρός και εξέχον μέλος της τοπικής κοινωνίας -, τότε μάλλον πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Τσικλητήρας αδίκησε τον εαυτό του... Σήμερα θα τον θυμόμαστε σαν τον... μακροβιότερο Ελληνα βουλευτή! Και μάλλον... άκοπα γι’ αυτόν!
(Από το blog “Troktiko”) "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 12/02/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου