Μάρμαρο, μπετό, γυαλί, φυσικό φως και λάμψη από ανοξείδωτο ατσάλι. Μεγάλοι χώροι, ασυνήθιστο ανακάτεμα των εντυπωσιακών εκθεμάτων που επιτρέπει στον επισκέπτη να κινηθεί ελεύθερα και να ανακαλύψει όλες τις όψεις της αρχαίας τέχνης- είναι η πρώτη εικόνα που εισπράττει ο επισκέπτης από το Νέο Μουσείο Ακρόπολης.
Στα θεμέλια αναδύεται μια αρχαία γειτονιά της Αθήνας με συνεχή ζωή 1.000 και πλέον χρόνων. Μια γιγάντια γλαύκα, το σύμβολο της θεάς Αθηνάς, γίνεται το σύμβολο του μουσείου και υποδέχεται τους επισκέπτες. Και η διαδρομή στις πέντε χιλιετίες ιστορίας του Ιερού Βράχου ξεκινά με την εντυπωσιακή ράμπα γεμάτη αποδείξεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στις πλαγιές της Ακρόπολης- από το μαγειρείο μέχρι τη λατρεία.
Οι αρχαϊκές κόρες στέλνουν το χαρακτηριστικό τους μειδίαμα στους ιππείς και τους γραφείς μέσα από ένα γοητευτικό ανακάτεμα που μας μεταφέρει την εικόνα που αντίκρυζαν οι αρχαίοι πάνω στην Ακρόπολη.
Στο φόντο προβάλλουν τα μεγάλα σύνολα των αρχιτεκτονικών γλυπτών από τις όψεις των αρχαϊκών ναών, που για πρώτη φορά βρήκαν χώρο να απλωθούν και να αναδείξουν το μεγαλείο τους, ενώ μεγάλος πρωταγωνιστής αναδεικνύεται το χρώμα-πορφυρό, γαλάζιο, ώχρα και μαύρο.
Οι Καρυάτιδες στέκουν στον εξώστη καμαρώνοντας την επάνοδο από τις αποθήκες της ακρωτηριασμένης αδελφής τους, αλλά και θρηνώντας την απουσία της άλλης που απήγαγε ο λόρδος Έλγιν.
Έντονη γεύση όμως από το Ερεχθείο παίρνουμε και από τον ανάγλυφο διάκοσμο του μνημείου- μορφές γυναικών και παιδιών από λευκό μάρμαρο που προβάλλονται σε γκριζωπό. Ενδιαφέρουσα στάση αποτελεί και το σμήνος από Νίκες από το θωράκιο (μαρμάρινο προστατευτικό) γύρω από τον ναό της Αθηνάς Νίκης, που είχε μήκος 50 μ. Τα Προπύλαια εκπροσωπούνται από ένα τέλεια σμιλεμένο ιωνικό κιονόκρανο πάνω σε εντυπωσιακή μοντέρνα ατσάλινη βάση, που παραπέμπει με τις ραβδώσεις της σε αρχαίο κίονα, και από τα φατνώματα της οροφής.
Το αποκορύφωμα αποτελεί η αίθουσα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην τελευταία αίθουσα του μουσείου απέναντι από το μνημείο. Όλα τα σωζόμενα γλυπτά δίνουν το «παρών» είτε με την αυθεντική τους μορφή όσα βρίσκονται στην Ελλάδα, είτε δι΄ αντιγράφων όσα είναι ξενιτεμένα στο Βρετανικό Μουσείο, προς όφελος της ολοκληρωμένης εικόνας του μεγαλειώδους γλυπτού διακόσμου. Τα 130 μ. (από τα 160) της ζωφόρου στο ύψος του βλέμματος του θεατή στο φόντο, ενώ μπροστά την διαδέχονται 56 μεταλλικοί αράβδωτοι κίονες- υπόμνηση των δωρικών του Παρθενώνα- που πλαισιώνουν τις μετόπες. Στα δυο άκρα της αίθουσας σε χαμηλά βάθρα οι ολόγλυφες μορφές των αετωμάτων μάς επιτρέπουν την πολυτέλεια να δούμε και την πίσω πλευρά τους, κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Το Νέο Μουσείο θα ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό στις 21 Ιουνίου
Έλεγχος τύπου αεροδρομίου
Μίνιμαλ γραμμές με γυαλί κυριαρχούν στο μικρό πωλητήριο της εισόδου, όπου οι βιτρίνες είναι προς το παρόν άδειες. Το μεγάλο πωλητήριο βρίσκεται στον ημιώροφο, δίπλα στο εστιατόριο του μουσείου. Από την απέναντι πλευρά σύστημα με ακτίνες Χ, ίδιο με αυτό των αεροδρομίων, θα ελέγχει τους επισκέπτες και τις τσάντες τους πριν μπουν στους χώρους του μουσείου.
Ένα δάσος αγαλμάτων
Το δάσος κιόνων, που τρομοκρατούσε όσους είχαν επισκεφθεί το μουσείο πριν από την ολοκλήρωσή του, έχει μετατραπεί σε δάσος γλυπτών. Τα αρχαϊκά αναθήματα της Ακρόπολης, η πλουσιότερη συλλογή αγαλμάτων στον κόσμο που σώζουν χρώματα, δίνουν την ολοκληρωμένη εικόνα του πλούσιου ιερού της Ακρόπολης. Και αν στα βιβλία έχετε δει πολλές από τις εντυπωσιακές κόρες, τώρα θα τις απολαύσετε πάνω στα ψηλά τους βάθρα, όπου πολλές φορές μπορείτε να διαβάσετε τις επιγραφές με πληροφορίες για το όνομα του γλύπτη ή του αναθέτη. Για λόγους ασφαλείας δε, υπάρχουν αγάλματα που εκτίθενται σε δύο βάσεις: πάνω στη δική τους αρχαία, αλλά και σε μια σύγχρονη.
Επαναπατρισμός χάλκινων
Η Αθηνά Πρόμαχος, προστάτις της Ακρόπολης, κραδαίνει με το ένα το χέρι το ακόντιο, στο άλλο κρατούσε ασπίδα. Το χάλκινο αφιέρωμα της Μελισσώς χρονολογείται στο 475 π.Χ. και επιστρέφει στην Ακρόπολη μαζί με εκατοντάδες άλλα χάλκινα αφιερώματα καθώς για σχεδόν έναν αιώνα φιλοξενούνταν στις αίθουσες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Αυτά τα μικρά καλλιτεχνήματα τοποθετήθηκαν σε υπερσύγχρονες προθήκες όπου το κλασικό ύφασμα έχει αντικατασταθεί από δικτυωτό πλέγμα και αστραφτερές επιφάνειες. Τα χάλκινα αναθήματα που γέμιζαν τον χώρο του Ιερού Βράχου από τα γεωμετρικά χρόνια πάνε χέρι-χέρι με την ευημερία των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών τάξεων.
Ο πρόγονος του Παρθενώνα
Ένα γιγάντιο αέτωμα μάς φέρνει πίσω 2.600 χρόνια και 100 τουλάχιστον πριν από τον Παρθενώνα. Είναι το μεγάλο αέτωμα από την πρόσοψη ενός αρχαϊκού ναού, προγόνου του Παρθενώνα, του Εκατόμπεδου, που έχει εξαφανιστεί. Βρέθηκε θαμμένο διατηρώντας τα ζωηρά του χρώματα και για πρώτη φορά παρουσιάζεται στο σύνολό του, καθώς στο παλιό μουσείο ήταν διαμελισμένο σε δυο αίθουσες. Η βάση του τριγώνου φτάνει τα 22 μ. και το θέμα συναρπάζει καθώς απεικονίζει σκηνές άγριας μάχης μεταξύ λεόντων και ενός ταύρου στο κέντρο, αλλά και τον αγώνα του Ηρακλή αριστερά να υποτάξει ένα τεράστιο θαλάσσιο τέρας, τον Τρίτωνα, υπό το βλέμμα του καλοκάγαθου Νηρέα με τις τρεις φιδίσιες ουρές και τη γαλάζια γενειάδα.
Ένα μοσχαράκι για τη θεά Αθηνά
Από τα πιο γνωστά αρχαϊκά αγάλματα, ο Μοσχοφόρος στέκει επί της υποδοχής, μόνος, λίγο πριν ξεκινήσει το δάσος των αρχαϊκών γλυπτών. Γυμνός, με το κοντό ιμάτιό του ριγμένο στους ώμους, κρατά από τα πόδια ένα μοσχαράκι, που θα προσφέρει στη θεά Αθηνά. Για πρώτη φορά, ο Μοσχοφόρος, έργο αττικού εργαστηρίου, που χρονολογείται περί το 560 π.Χ., εμφανίζεται ενώπιον του κοινού με ολόκληρη τη βάση του. Στο παλιό μουσείο βλέπαμε μόνο τη μισή βάση του, η υπόλοιπη ήταν κρυμμένη στο πάτωμα (διακρίνεται η διαφορά στο χρώμα). Αξίζει να πλησιάσετε και να την διαβάσετε. Αναγράφει το όνομα του αναθέτη: Ρόμβος ή Κόμβος, γιος του Πάλου.
Το ιερό του Ασκληπιού
Το δεύτερο σημαντικότερο ιερό της νότιας κλιτύος, του Ασκληπιού, μας περιμένει πριν ανέβουμε την εντυπωσιακή σκάλα. Ο θεός της Ιατρικής με το φίδι τυλιγμένο στο ραβδί του, αλλά και τάματα- χαρακτηριστικό ένα ζευγάρι μάτια- δείχνουν πως δεν άλλαξαν και πολύ οι δοξασίες των ανθρώπων στο διάβα των αιώνων. Σε κεντρική θέση ένα αμφίγλυφο πάνω σε πεσσό, που περιγράφει το χρονικό της ίδρυσης του ιερού από τον Τηλέμαχο το 420 π.Χ.
Ελαιώνας από τη Μεσσηνία
Μια έκπληξη περιμένει όσους κοιτάξουν από την πίσω πλευρά του Νέου Μουσείου. Ένας μικρός ελαιώνας με δενδρύλλια από τη Μεσσηνία έχει στηθεί πάνω σε γκαζόν δίνοντας μια πολύ δροσερή νότα στην αντιαισθητική κατά πολλούς πίσω όψη του κτιρίου, το οποίο υπογράφουν ο Μπερνάρ Τσουμί και ο Μιχάλης Φωτιάδης.
Η ράμπα των εκπλήξεων
Η Ακρόπολη έχει ιστορία τουλάχιστον 5.000 ετών που παρέμενε καταχωνιασμένη σε αποθήκες. Οι ευρύχωρες προθήκες που βλέπουμε στη ράμπα που οδηγεί στον πρώτο όροφο είναι γεμάτες με κομψές λουτροφόρους- αγγεία που χρησιμοποιούσαν για το λουτρό της νύφης και του γαμπρού και κατόπιν τα αφιέρωναν στο ιερό της Νύμφης στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης. Τα αγγεία πρωτοεμφανίζονται ενώπιον του κοινού ύστερα από μισόν αιώνα που έμειναν κρυμμένα σε ένα τζαμί, ενώ λίγο πριν από τις προθήκες μάς περιμένει ο όρος του ιερού- μια μαρμάρινη επιγραφή που έδειχνε τα όρια του ιερού.
“ΤΑ ΝΕΑ” 13/06/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου