Ημερίδα με θέμα “Καλλιέργεια αγριαγκινάρας και ιτιάς και παραγωγή βιομάζας για την τηλεθέρμανση Μεγαλόπολης” διοργάνωσαν ο Δήμος Μεγαλόπολης και η δημοτική επιχείρηση Παροχής Υπηρεσιών, Προστασίας του Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης. Στην ημερίδα συμμετείχαν πολλοί ειδικοί επιστήμονες στα βιοκαύσιμα και στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως ο Σαράντος Μαρτίκας (υπεύθυνος γεωπόνος του προγράμματος του Δήμου Μεγαλόπολης για την παραγωγή βιομάζας), ο Σπύρος Κυρίτσης (ομότιμος καθηγητής και επιστημονικά υπεύθυνος για το πρόγραμμα “Χρήση στερεών καυσίμων βιομάζας για θέρμανση και ηλεκτροπαραγωγή”), η Σοφία Ευστράτογλου (ομότιμη καθηγήτρια και μέλος της συντονιστικής επιτροπής του προγράμματος εκπαίδευσης γεωπόνων σε πυρόπληκτες περιοχές), ο Εμμανουήλ Κακαράς (καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου) και ο Παναγιώτης Γραμμέλης (ερευνητής του ΕΚΕΤΑ/ΙΤΕΣΚ).
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην ενεργειακή αξιοποίηση των στερεών βιοκαυσίμων στην Ελλάδα, κάνοντας λόγο για “μια προοπτική που βοηθά στην μείωση των εκπομπών των αερίων και στην επακόλουθη καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου”. Εγινε μάλιστα αντιπαράθεση των συμβατικών καυσίμων με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, καθώς οι ανάγκες ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας καλύπτονται κατά 63% από την καύση του λιγνίτη, η οποία όμως χρεώνεται για την έκλυση του 50% των αερίων του θερμοκηπίου, εξ ου και η Ελλάδα παραβιάζει κατά πολύ τους όρους που έχει θέσει η συνθήκη του Κιότο. Επομένως, η ανάγκη παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας παρουσιάζεται επιτακτική, ενώ πολύ σημαντική αναδεικνύεται και η δυνατότητα παραγωγής βιομάζας από ενεργειακές καλλιέργειες.
Αγριαγκινάρα η θαυματουργή
Μελετάται λοιπόν η παραγωγή βιομάζας από την καλλιέργεια αγριαγκινάρας, κάτι που μπορεί να έχει πολλαπλή θετική επίδραση στο περιβάλλον και την αγροτική οικονομία της κάθε περιοχής. Η ελληνική απάντηση στα λεγόμενα “ενεργειακά
φυτά” μπορεί να είναι η αγριαγκινάρα, ένα φυτό διαδεδομένο στην ελληνική ύπαιθρο που οι αγρότες ονομάζουν “γκαγκάνι” και διαθέτει τεράστιες ενεργειακές δυνατότητες. Αλλωστε πρόκειται για ανθεκτικό και πολυετές φυτό που μπορεί να πρ σαρμοστεί άνετα στις συνθήκες ανομβρίας της Μεσογείου. Αναπτύσσεται και στους πιο άγονους αγρούς, δίνει ικανοποιητικές έως και άριστες αποδόσεις παραγωγής, ενώ παράλληλα βοηθά στην περαιτέρω γονιμοποίηση του υπάρχοντος εδάφους. Συνολικά πρόκειται για μια πολύ φθηνή καλλιέργεια, με ελάχιστη χρήση αζώτου και καθόλου ζιζανιοκτόνα, αφού το ίδιο το φυτό είναι… ζιζάνιο. Η αποξηραμένη ύλη της αγριαγκινάρας μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί ως καύση βιομάζας για ενέργεια και θέρμανση. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα του Εργαστηρίου Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εάν δύο εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούνταν με αγριαγκινάρα -κάτι ρεαλιστικό αλλά και κερδοφόρο για τον αγρότη- θα εξοικονομούσαμε 1,3 εκατομμύρια τόννους πετρελαίου!
Αντίστοιχα, η αγριαγκινάρα μπορεί να καλλιεργηθεί σε εκτάσεις πρώην ορυχείων και να τις μετατρέψει σε γόνιμες εκτάσεις, απαλλαγμένες από βαρέα και τοξικά μέταλλα και στοιχεία. Κάπως έτσι αποτρέπεται και το ενδεχόμενο ερημοποίησης και καταστροφικής διάβρωσης, χωρίς μάλιστα να χρησιμοποιούνται χημικές ουσίες, αποφεύγοντας και την κατασπατάληση του πολύτιμου νερού για άρδευση. Τέλος, η καλλιέργεια της αγριαγκινάρας λόγω των ελάχιστων οικονομικών απαιτήσεων για την συντήρησή της, μπορεί να επιφέρει την αύξηση του γεωργικού εισοδήματος και την ουσιαστική ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας ενός νομού.
Σχετικά μάλιστα με την βιομάζα από αγριαγκινάρες, υπάρχει το παράδειγμα της Κοζάνης, όπου πρόσφατα υπεγράφησαν συμβάσεις συνεργασίας ανάμεσα στην ΔΕΗ και την Νομαρχία Κοζάνης, αλλά και τους καλλιεργητές της περιοχής. Το πρωτοποριακό αυτό πιλοτικό πρόγραμμα θα παράγει βιομάζα που θα χρησιμοποιείται για μεικτή καύση με λιγνίτη, ενώ εκτιμάται ότι θα συνεισφέρει στη μείωση των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ευρύτερη περιοχή, μειώνοντας ταυτόχρονα και το μεγάλο οικονομικό κόστος που απαιτείται για να προστατευθεί η περιοχή από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Ιτιά: ένα ακόμη ιδανικό βιοκαύσιμο
Τις ίδιες ευεργετικές επιδράσεις μπορεί να έχει η παραγωγή βιομάζας και από την καύση ιτιάς, με χαρακτηριστικό το καινοτόμο παράδειγμα της Σουηδίας όπου τεμαχισμένα ξύλα και φύλλα ιτιάς από 1,7 εκατομμύρια στρέμματα, παράγουν μεγάλες ποσότητες “πράσινης” ενέργειας κάθε χρόνο. Η ιτιά άλλωστε διατηρεί κατά την καύση μεγάλο μέρος της μάζας της και έχει μεγαλύτερη ενεργειακή παραγωγή, σε σύγκριση με άλλα βιοκαύσιμα όπως το άχυρο από το σιτάρι ή η κίτρινη χλόη.
“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” 14/12/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου