ΕΔΩ και χρόνια είχε ξεκινήσει έστω και σαν σκέψη από υπεύθυνους της ΔΕΚΕ η υπόθεση της κατασκευής δεύτερης γέφυρας στον Πάμισο, στο δρόμο της Μεσσήνης. Κάτι σαν διαπλάτυνση της υφιστάμενης παλιάς και στενής γέφυρας. Η υπόθεση, όμως, έμεινε στα γραφεία της υπηρεσίας στην Τρίπολη και τελικά ξεχάστηκε. Εμεινε στις σκέψεις των ανθρώπων, που είχαν την υπηρεσιακή ευθύνη και καμιά σχέση με τη Μεσσηνία. Κανείς αιρετός πολιτικός άρχοντας του νομού δεν ασχολήθηκε με την υπόθεση. Δεν ενδιαφέρθηκε, δεν πίεσε, δεν συνομίλησε, ρε αδελφέ, με τα στελέχη της ΔΕΚΕ για να μάθει τι έχουν στο μυαλό τους. Λες και δεν καίει το ζήτημα αυτό εμάς τους Μεσσήνιους. Λες και δεν είμαστε εμείς που περνάμε καθημερινά από τη στενή και επικίνδυνη γέφυρα του Παμίσου.
Οταν μάλιστα πήγε στην άκρη και η υπόθεση της βελτίωσης του υφιστάμενου εθνικού δρόμου Ασπροχώματος - Ριζόμυλου, η κατασκευή της δεύτερης γέφυρας στον Πάμισο εγκαταλείφθηκε ολοκληρωτικά. Το θέμα είναι σοβαρό. Ο δρόμος Ασπροχώματος -Μεσσήνης είναι από τους πιο σημαντικούς του νομού, με καθημερινή κίνηση που ανταγωνίζεται -αν δεν ξεπερνάει κιόλας- την εθνική οδό Καλαμάτας - Τσακώνας. Από τη γέφυρα του Παμίσου περνάει η μισή και παραπάνω Μεσσηνία. Μιλάμε για τον κόσμο που ζει και επισκέπτεται την Πυλία, το μεγαλύτερο μέρος της Τριφυλίας και της επαρχίας Μεσσήνης.
Είναι ανεπίτρεπτο το 2010 ο τόπος μας να παραμένει με την παλιά και στενή γέφυρα στον Πάμισο. Ακόμα και να γίνει, μετά από χρόνια, ο νέος δρόμος Καλαμάτα - Ριζόμυλος, είναι επιβεβλημένο να διαπλατυνθεί η γέφυρα, να φτιαχθεί μια καινούργια σύγχρονη, που θα λειτουργεί μαζί με την παλιά. Τη δικαιούται ο τόπος μας. Οι τοπικοί άρχοντες έχουν το λόγο. Οσο πρέπει να ασχοληθούν με τον ηλεκτροφωτισμό και τη βελτίωση της ευθείας Ασπροχώματος - Μεσσήνης, άλλο τόσο πρέπει να ασχοληθούν και με την υπόθεση της καινούργιας. Είναι από τα πιο σημαντικά και στοιχειώδη έργα που έχει ανάγκη ο τόπος.
“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” 01/02/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου