“Η Πύλος και η Χώρα“…ιδωμένο αλλιώς

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια κωμόπολη, η Χώρα. Τα γύρω χωριά, με άλογα πιο παλιά και με μηχανάκια αγροτικά που έσερναν “καρότσες“ και κουβαλούσαν ανθρώπους στη συνέχεια, την επισκέπτονταν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Βλέπεις εδώ υπήρχε το γυμνάσιο, η τράπεζα, η αστυνομία, το νοσοκομείο, το φαρμακείο, τα γραφεία του ΟΤΕ, οι συνεταιρισμοί, τα μαγαζιά… Ο,τι ακριβώς τους έλειπε.
Και εμείς οι Χωραΐτες καμαρώναμε για την τύχη μας να γεννηθούμε σε τούτο το μεγαλοχώρι. Καμαρώναμε και τα αρχαιολογικά μας ευρήματα, το Παλάτι του Νέστορα, το μουσείο μας… Βέβαια μας τα χάλαγε λίγο το ότι ο Νέστορας ήταν βασιλιάς της Πύλου, αλλά δε βαριέσαι, το προσπερνάγαμε. Αλλωστε δικό μας ήταν το παλάτι…
Θυμάμαι ακόμα τις καλύβες το καλοκαίρι στη Βοϊδοκοιλιά και στο Ρωμανού... Τότε…
Νοσταλγώ αυτό το παρελθόν, αλλά είναι μακρινό παρελθόν. Σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα, μα τόσο γρήγορα, θα περίμενε κανείς οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κοινά να έχουν τη διορατικότητα που επιβάλλει η εποχή μας. Οι αγκυλώσεις στο χθες εγγυώνται μετά βεβαιότητας το ίδιο μίζερο αύριο.
Είναι τουλάχιστον ουτοπικό να πιστεύει κανείς πως η ανάπτυξη θα επιτευχθεί αν η Χώρα συνεχίσει να αποτελεί ένα κομμάτι της επαρχίας Τριφυλίας: ένα δημοτικό διαμέρισμα που έχει σχεδόν το μισό πληθυσμό από τα υπόλοιπα που θα απαρτίσουν το νέο δήμο και απέχει 40 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του δήμου, όσο σχεδόν και από την πρωτεύουσα του νομού.
Το γεγονός ότι διοικητικά η Χώρα ανήκε κάποτε στην Τριφυλία δεν λέει τίποτα απολύτως. Μια τέτοια επιλογή μάλιστα θα οδηγούσε δημοτικά διαμερίσματα του δήμου μας που ανήκαν σε άλλη επαρχία ν’ ακολουθήσουν την επαρχία τους και το δήμο που επιθυμούν. Ετσι το Ρωμανού, η έξοδος μας στη θάλασσα, θα επέλεγε φυσικά το Δήμο Πύλου…
Απέχουμε μόλις 17 χιλιόμετρα. Πληθυσμιακά είμαστε περίπου ισότιμοι, διατηρούμε δημοτικά διαμερίσματα που θα χάναμε σε άλλη περίπτωση (Κορυφάσιο, Ρωμανού κ.λπ.). Αν το παρόν και το μέλλον της πόλης μας εξυπηρετούνται από μια ισότιμη συμμετοχή στο νεοσύστατο Δήμο Πύλου-Νέστορος... πού το πρόβλημα;
“Στους φόβους όλων των ορθά (sic) σκεπτόμενων κατοίκων του δήμου μας“… για το νερό που θα μας πάρουν... για το μουσείο που θα μεταφερθεί στην Πύλο…
ή για την “αγνωμοσύνη“ που δείχνουμε στους αγώνες των προ 50ετίας και βάλε δημάρχων και τοπικών παραγόντων; Έλεος…
Βαρβάρα Φιλιπποπούλου
Μία “μη ορθά“ και ορθώς
σκεπτόμενη Χωραΐτισσα

“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” 13/05/2010