Αναπόσπαστο κομμάτι της νεότητάς του η «Μαύρη Θύελλα», αφού ακόμη και όταν δεν είχε χρήματα... κρεμόταν στα μπαλκόνια των γύρω σπιτιών για να δει τους αγώνες της...
Ο Μεσσήνιος ηθοποιός Γιώργος Γιαννόπουλος ανάμεσα στα γυρίσματα της ταινίας “Μαύρη Θύελλα“ - που συνεχίζονταν χθες στο γήπεδο του Μεσσηνιακού - μίλησε για το ρόλο του, για την ενασχόλησή του με την πολιτική και για τις ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές δουλειές στις οποίες μετείχε φέτος.
Πώς αισθάνεστε που λαμβάνετε μέρος σε μια ταινία για την “Μαύρη Θύελλα”;
“Νιώθω πολύ ωραία, γι‘ αυτό και είπα αμέσως το ναι“.
Ποιο ρόλο υποδύεστε στην ταινία;
“Ενα προπονητή κάνω, που «ντοπάρει» τους παίκτες για να κερδίσουν. Θέλω όμως να πω πως η ταινία που κάνουμε δεν είναι ντοκιμαντέρ, είναι μια φανταστική ιστορία,ένας ύμνος στη φιλία. Τέσσερις φίλοι - ποδοσφαιριστές συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια και θυμούνται ένα σημαντικό παιχνίδι και τις λεπτομέρειες που σχετίζονται με αυτό“.
Με το ποδόσφαιρο ασχολείστε γενικά;
“Οχι ιδιαίτερα. Ομως υποστηρίζω την ΑΕΚ και φυσικά έχω άπειρες αναμνήσεις από τα νεανικά μου χρόνια και τη «Μαύρη Θύελλα». Οταν πήγαινα σχολείο, θυμάμαι πως δεν είχαμε λεφτά για εισιτήριο και κρεμόμασταν στα μπαλκόνια και στα γύρω σπίτια για να δούμε αγώνες. Με συγκινεί επίσης το ότι βρισκόμαστε εδώ στη γειτονιά του γηπέδου του Μεσσηνιακού, Είναι μια λαϊκή γειτονιά, που δεν έχει αλλάξει το στυλ της. Ακόμα και τώρα που κάνουμε τα γυρίσματα, η γειτονιά δίπλα έχει στήσει γλέντι με τραγούδια και φαγητό!”.
Πώς είναι η νέα σας ζωή...στην πολιτική;
“Η πολιτική είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Δεν έχεις ώρα, δεν έχεις χρόνο, δεν έχεις περιθώρια, όταν έχεις μια υπεύθυνη θέση. Είμαι πρόεδρος ενός φορέα στο Δήμο Ηλιούπολης που ασχολείται με την κοινωνική πολιτική. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί δεν υπάρχουν χρήματα και πρέπει να είμαστε σωστοί, να κάνουμε έργο με ελάχιστα μέσα. Το προσπαθώ πολύ όμως“.
Δεν το μετανιώσατε όμως...
“Το επίκεντρο της πολιτικής, όπως και της τέχνης, είναι ο άνθρωπος. Η πολιτική είναι η πρώτη των επιστημών, κατά τον Αριστοτέλη. Τώρα αν κάποιοι την κάνανε... σαν τα μούτρα τους, αυτό είναι άλλο θέμα. Τώρα, περισσότερο από ποτέ διαπιστώνω γιατί λένε ότι είμαστε χώρα... Μπανανία! Επικρατούν η γραφειοκρατία και το βόλεμα. Οι περισσότεροι έχουμε μόνο απαιτήσεις, χωρίς να κοιτάμε καθόλου τις υποχρεώσεις μας“.
Σας μένει χρόνος για να συνεχίσετε τις καλλιτεχνικές σας δραστηριότητες;
“Ναι, κάνω ταινίες. Πρόσφατα βγήκε η ταινία «45 τετραγωνικά» του Στράτου Τζίτζη στην οποία μετέχω και είμαι πολύ περήφανος. Επαιξα και σε μια ταινία του Νίκου Ζερβού και ετοιμάζω και άλλη μια ταινία που λέγεται «Κόκκινα τριαντάφυλλα». Στην τηλεόραση θα με δείτε σε δύο επεισόδια στην «Πολυκατοικία».
"ΕΛΕΥΘΡΙΑ" 31/03/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου