Γυρνώντας πίσω στα παλιά τη μηχανή του χρόνου,
θ’ αφήσω πίσω τις σκηνές του πάθους και του πόνου
και θα κρατήσω μόνο αυτές που μοιάζουνε με ήλιο,
αντάξιες στην ομορφιά με την ωραία Πύλο.
Η Σφακτηρία, τα Κάστρα της, το γραφικό Φανάρι
στέκουν ακοίμητοι φρουροί της Πύλου με καμάρι.
Και πλάι τους ο Έβδομος, πραγματικό θεριό,
να μαρτυράει πως παίζαμε κρυφτό με τον καιρό.
Τα πρωινά στον Πλάτανο νιώθεις το μεγαλείο
της φύσης και της ομορφιάς το μαγικό τοπίο.
Κι όσο η μέρα προχωρά κι έρχεται το βραδάκι,
ντόπιοι και ξένοι χαίρονται με μπύρα και ουζάκι.
Ο ήλιος όταν κουραστεί και γέρνει προς τη δύση,
η θάλασσα αδημονεί να τον καλωσορίσει
σ’ ένα ηλιοβασίλεμα που όμοιο του δε βλέπεις,
ο ουρανός στα κόκκινα κι η θάλασσα καθρέφτης.
Τα βράδια με αστροφεγγιά βλέπεις το Γαλαξία,
μια πόλη να λαμποκοπά, να έχει άλλη αξία.
Κι αν ο χειμώνας τη χτυπά με τα στοιχειά του όλα,
σκύβει και προστατεύεται από τον Άι-Νικόλα
…………………………………………………
…………………………………………………
Πύλο, αγαπημένη μας, που είσαι όλο μαγεία,
στεφάνια δόξας σου ’δωσε πολλά η ιστορία,
η φύση σε επροίκισε με χίλια δυο στολίδια,
κι οι σύγχρονοι Διαχειριστές σε γέμισαν …. σκουπίδια.
Π. Μ. Π.
Αθήνα, 10/10/2010
Με αφορμή το ποίημα του φίλου που έφτασε στο mail μου θα πω ένα μπράβο στη Δημοτική Αρχή για την εικόνα που αντικρίζει πλέον κάποιος όταν κάνει τη βόλτα του στη μαρίνα ή όταν κοιτάζει από το μώλο απέναντι (φωτο), στην είσοδό της (λούμπα για τους παλιούς). Όλο εκείνο το "σκουπιδαριό" από παρατημένα σκάφη που θύμιζε "καρνάγιο" απομακρύνθηκαν και καθάρισε ο τόπος.
Και τα απλά πράγματα της καθημερινότητας έχουν και αυτά την αξία τους. Όλοι έβλεπαν αυτό το χάλι τόσα χρόνια αλλά κανένας δεν έπαιρνε την πρωτοβουλία για να καθαρίσει την "κόπρο του Αυγεία".
Κώστας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου