Η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, της αγροτικής παραγωγής και των εξαγωγών είναι η μόνιμη εξαγγελία των πολιτικών του τόπου, αλλά και όσων επισκέπτονται τη Μεσσηνία από την εκάστοτε κεντρική εξουσία εδώ και χρόνια. Στα λόγια βέβαια, γιατί στην πράξη τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Παράδειγμα, το Ινστιτούτο Ελαίας και Οπωροκηπευτικών του ΕΘΙΑΓΕ Καλαμάτας και το Εργαστήριο Πιστοποίησης Ποιότητας Ελαιολάδου, που συστεγάζονται στο κτήριο της οδού Λακωνικής. Ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν βασικά εργαλεία γι’ αυτή την ανάπτυξη, το πρώτο απαξιώνεται χρόνο με το χρόνο, με αποτέλεσμα σήμερα να υπολειτουργεί, και το δεύτερο δε λειτούργησε ποτέ, παρά το εγονός ότι εξοπλίστηκε με πανάκριβα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας.
Η πρόσφατη είδηση ότι πρόκειται να ιδρυθεί καινούργιο Ινστιτούτο του ΕΘΙΑΓΕ στην Τρίπολη, όπου θα υπάγεται αυτό της Καλαμάτας, έχει προκαλέσει τεράστια έκπληξη, καθώς στην αρκαδική πρωτεύουσα δεν υπάρχουν ούτε κτηριακές υποδομές, ούτε εξοπλισμός, ούτε προσωπικό. Έτσι, παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων για το αντίθετο, οι εδώ εργαζόμενοι ανησυχούν ότι το Ινστιτούτο της Καλαμάτας θα κλείσει, προκειμένου ο εξοπλισμός και το προσωπικό του να μεταφερθούν στην Τρίπολη. Κάποιοι, μάλιστα, μιλούν για εσκεμμένη απαξίωση, ώστε ο τομέας της έρευνας να περάσει σε ιδιώτες, όπως και τα πανάκριβα ερευνητικά μηχανήματα που έχουν αγοραστεί με χρήματα του Δημοσίου.
Στο κτήριο της οδού Λακωνικής στεγάζονται πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια αναλύσεων, μόνο που δεν υπάρχουν επιστήμονες για να τα λειτουργήσουν. «Αυτή τη στιγμή, από επιστημονικό προσωπικό είμαστε μόνο δύο άτομα. Εγώ, με ειδικότητα γεωπόνου βιοτεχνολόγου και η Μένια Καρδιμάκη, που είναι τεχνολόγος γεωπονίας» μας λέει ο Παναγιώτης Κάτσαρης, μέλος στο Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του ΕΘΙΑΓΕ. «Εδώ και χρόνια φεύγει κόσμος, είτε με συνταξιοδοτήσεις είτε με αποχωρήσεις, και δε γίνονται νέες προσλήψεις. Δεν υπάρχει στελέχωση της έρευνας. Και δεν είναι μόνο εδώ, είναι και άλλα Ινστιτούτα σε αυτή την κατάσταση. Μόνο που εμείς έχουμε φτιάξει μια τεράστια υποδομή, η οποία απαξιώνεται πλήρως».
Μηχανήματα για αυτόματες αναλύσεις γενετικού υλικού, φασματοφωτόμετρα, ψυγεία, εργαστηριακά πλυντήρια, θάλαμοι – ξηραντήρια, μηχανές μετρήσεων, υπερκαταψύκτες, βιβλιοθήκη, αίθουσα εκδηλώσεων και σεμινάριων είναι μερικές από τις υποδομές του Ινστιτούτου Ελαίας. «Όλα έχουν αγοραστεί από ερευνητικά προγράμματα των τελευταίων 10 - 15 χρόνων» προσθέτει ο Π. Κάτσαρης.
Αράχνες στο Εργαστήριο Ελαιολάδου
Στο υπόγειο του κτηρίου βρίσκεται το Εργαστήριο Ελαιολάδου, που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αλλά ο εξοπλισμός του αραχνιάζει σκεπασμένος. «Το Εργαστήριο πρέπει μέχρι το τέλος του 2013 να διαπιστευτεί. Αν δεν διαπιστευτεί, δεν έρθει δηλαδή προσωπικό εξειδικευμένο σε αναλυτικές μεθόδους, χημικοί, χημικοί μηχανικοί ή γεωπόνοι και γεωπόνοι τεχνολογίας τροφίμων, θα πρέπει να επιστραφούν τα χρήματα που έχουν δοθεί γι’ αυτό. Δεν υπάρχει καμία σχετική πρόβλεψη.
Όλοι οι παράγοντες, οι οποίοι δεν έχουν πατήσει ποτέ να το δουν, έχουν κατά καιρούς πει ότι το Εργαστήριο Ελαιολάδου θα προσφέρει ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα στα μεσσηνιακά προϊόντα και βασικά στο ελαιόλαδο, αν κι εμείς είχαμε προτείνει να κάνει αναλύσεις και σε άλλα τρόφιμα. Υποτίθεται ότι θα είχαμε πιστοποίηση ποιότητας άμεση και ταχύτατη. Αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει και σε εξαγωγείς και σε συνεταιρισμούς - ενώσεις, σε μεγάλους παραγωγούς, αλλά και σε απλούς ιδιώτες για να ξέρουν την ποιότητα του ελαιολάδου που τρώνε ή να υπάρξει προστασία από νοθείες, κ.λπ.
Όντας ακόμη διευθυντής εδώ ο Γιώργος Ζερβάκης, ήταν να λειτουργήσει ένα πλήρες και εξοπλισμένο εργαστήριο αναλύσεως τροφίμων, που θα ανίχνευε ακόμη και τις αφλατοξίνες στα σύκα και γενικά στους ξηρούς καρπούς. Θα ήταν ένας δημόσιος φορέας διαπιστευμένος και αξιόπιστος, που θα μπορούσε να κάνει πλήρεις ελέγχους. Το θέμα είναι αν θέλουμε τέτοιους ελέγχους» καταλήγει ο Π. Κάτσαρης.
Της Μαρίας Νίκα "ΘΑΡΡΟΣ" 12/08/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου