Όλα δείχνουν ότι η απόφαση της 21ης Ιουλίου θα αναθεωρηθεί.
Όμως, ο χρόνος περνά και η αβεβαιότητα μεγαλώνει.
Πράγμα που δεν κάνει καλό ούτε για την Ελλάδα, αλλά ούτε και για την Ευρώπη.
Απ’ όλη αυτή την εξέλιξη, είναι εντυπωσιακή η απουσία της επίσημης Ελλάδας.
Όχι μόνο από τις διαπραγματεύσεις, αλλά κι από το να έχει εκφράσει οποιαδήποτε άποψη.
Δημιουργείται, έτσι, η αίσθηση ότι βρισκόμαστε χωρίς εκπροσώπηση και πέφτουμε στο κενό!
Κι όποιος τολμήσει να καλύψει αυτό το κενό, με ένα όραμα για την Ελλάδα διαφορετικό, αλλά και με λύσεις πρακτικές, δέχεται τα συντονισμένα «πυρά» όλων των οπαδών του Μνημονίου. Που όσο πάνε και λιγοστεύουν.
Αλλά και όσο λιγοστεύουν, γίνονται και πιο επιθετικοί.
Και για να πλήξουν τη Νέα Δημοκρατία, φτιάχνουν ένα σκηνικό υποκρισίας.
Δεν πρόλαβα, για παράδειγμα, να πω στη Θεσσαλονίκη, ότι «στις δύσκολες ώρες, δεν υπάρχουν άθεοι, γιατί στα χαρακώματα όλοι προσεύχονται», και κατηγορήθηκα ως… Χριστιανός!
Που ζουν οι άνθρωποι αυτοί;
Δεν γνωρίζουν ότι στις σύγχρονες δημοκρατίες η θρησκευτική πίστη δεν διώκεται;
Δεν έχουν ακούσει ότι την Ευρώπη σήμερα δεν την κυβερνά ο… Εμβέρ Χότζα, αλλά την κυβερνούν Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα;
Με κατηγόρησαν ακόμα και για αναφορές στην «Πατρίδα»!
Ότι απευθύνομαι στο πατριωτικό φρόνημα του λαού!
Μα, που θα απευθυνθείς όταν μιλάς σε ένα λαό και του ζητάς θυσίες;
Στα… καταναλωτικά του πρότυπα;
Θα του πουλήσω ψεύτικες υποσχέσεις, όπως ο κ. Παπανδρέου;
Ή θα του μιλήσω για το πώς θα σταθεί ξανά στα πόδια του και θα παραδώσει στα παιδιά του μια χώρα που θα τα κάνει υπερήφανα;
Ζήτησα ακόμα από τη Θεσσαλονίκη, να βάλουμε όλοι το έτος 2021 – 200 χρόνια από την απελευθέρωσή μας – ως τον πανεθνικό στόχο, να σταθούμε ξανά στα πόδια μας, έχοντας μέχρι τότε, ξεπεράσει την κρίση οριστικά.
Στόχο-όραμα, στόχο ρεαλιστικό!
Και κατηγορήθηκα για… προγονοπληξία!
Αλλά, ποιοί μιλάνε για «προγονόπληκτους»;
Ένα Κόμμα που κληροδότησε την αρχηγία του από τον Παππού, στο Γιό και τώρα στον Εγγονό;
Να ξέρετε: Δεν υπάρχει ασφαλέστερος δρόμος για την αποτυχία, από την έλλειψη ειλικρίνειας και αυθεντικότητας στις θέσεις ενός πολιτικού.
Αυτή η υποκρισία, που κυριάρχησε τόσα χρόνια, είναι το αίτιο για το βαθύ σχίσμα που υπάρχει σήμερα, ανάμεσα στο λαϊκό αίσθημα και σε εκείνους που μας κυβερνούν.
Γιατί, αν δεν έχεις αφοσίωση στο στόχο σου και πείσμα να τον πετύχεις, πως θα έχεις αντοχές για να διαπραγματευθείς όπως πρέπει;
Ακούμε τώρα ότι σχεδιάζουν να εκτονώσουν τη λαϊκή κατακραυγή με δημοψήφισμα!
Τους προειδοποιώ να μη το κάνουν.
Δεν θα εκτονώσουν το λαό. Θα τον εξοργίσουν ακόμα περισσότερο…
Ακούμε επίσης, ότι σχεδιάζουν εκβιαστικές ψηφοφορίες στη Βουλή με 180 ψήφους!
Τους προειδοποιώ κι αυτό να μη το κάνουν…
Γιατί εμείς ό,τι συμφωνούμε το ψηφίζουμε από μόνοι μας, χωρίς κανένα εκβιασμό.
Κι όπου διαφωνούμε, το καταψηφίζουμε όποιος κι αν πιέζει, όσο κι αν πιέζει, είτε με 180 ψήφους το φέρουν, είτε με 280…
Εμείς παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν ψηφίζουμε!
Δεν τους φτάνει που, κάθε μέρα, στην τηλεόραση, εκτός από τα νέα φορολογικά μέτρα, παρακολουθούμε κι ένα ατέλειωτο κατηγορώ από το εξωτερικό, για κάθε τι Ελληνικό;
Όμως, πολίτες δεύτερης κατηγορίας μας έκανε, δυστυχώς, ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν δυσφήμισε τον τόπο του, ως «την Ελλάδα της διαφθοράς»!
Αλλά μη κάνετε λάθος: Το πρόβλημά μου δεν είναι η Κυβέρνηση.
Το πρόβλημά μου είναι η κρίση!
Το πρόβλημα μου δεν είναι ο κ. Βενιζέλος, που για να συσπειρώσει τους δικούς του, μέσα στην απελπισία του, θυμήθηκε σήμερα να κάνει επίθεση κατά των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας.
Το πρόβλημα είναι η απελπισία του κόσμου στους δρόμους.
Η απελπισία αυτού που βρέθηκε άνεργος, αυτού που βρέθηκε υπερχρεωμένος στα καλά καθούμενα, χωρίς να φταίει.
Το πρόβλημα είναι πως θα βγούμε από την κρίση, χωρίς να διαλυθούμε ως κοινωνία.
Όχι απλώς στα πλαίσια του ευρώ. Ασφαλώς στα πλαίσια του ευρώ. Αλλά και με λογική Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης.
Όχι με λογική τιμωρητική!
Με θυσίες, ναι! Αλλά και με φως στην άκρη του τούνελ…
Δίνοντας ευκαιρία στην Ελλάδα και σε όσες άλλες χώρες έχουν πρόβλημα, να διορθώσουν τα σφάλματά τους.
Όχι τιμωρώντας τις μέχρις εξοντώσεως…διότι έτσι που πάει, χωρίς να βλέπει κανείς φώς στην άκρη του τούνελ, δεν έχει μείνει ούτε ένας αισιόδοξος Έλληνας.
Τους τελευταίους μήνες, κυκλοφόρησαν σενάρια συγκυβέρνησης.
Δεν μας αφορούν. Το έχουμε πει πολλές φορές.
Να συγκυβερνήσουμε σε τι; Στο λάθος;
Να συγκυβερνήσουμε, για να εφαρμόσουμε μαζί με άλλους, αυτό που από την αρχή προειδοποιήσαμε και αποδείχθηκε ότι ήταν λάθος;
Να συναινέσουμε στον αφανισμό της μεσαίας τάξης, δηλαδή της ραχοκοκαλιάς της Ελληνικής Κοινωνίας;
Να συναινέσουμε στην πολιτική που, αντί να μειώνει το έλλειμμα, διογκώνει την ανεργία και πολλαπλασιάζει τα λουκέτα;
Κι αν εμείς συμφωνούσαμε εκ των υστέρων με το λάθος, θα έπαυε, τάχα, να είναι λάθος;
Κι αν εμείς συμφωνούσαμε, θα σταμάταγε η ανεργία;
Θα περιορίζονταν τα λουκέτα;
Πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, μια Κυβέρνηση, αντί να κυβερνήσει, φορτώνει τη δική της αποτυχία στην Αντιπολίτευση!
Όμως, αυτή η πολιτική απέτυχε, όχι γιατί δεν συμφώνησε η Αντιπολίτευση…
Απέτυχε γιατί ήταν λάθος εξ αρχής!
Λάθος συνταγή, μαζί με κυβερνητική ανεπάρκεια, έφεραν το χειρότερο αποτέλεσμα!
Γιατί η Κυβέρνηση δεν πίστεψε ούτε τα σωστά που υπήρχαν:
– Είναι σωστό να μειωθεί – και πρέπει να μειωθεί – η σπατάλη του Δημοσίου!
Αλλά η Κυβέρνηση προστάτεψε και διεύρυνε τη σπατάλη, κι έβγαλε το άχτι της σε οριζόντιες περικοπές, στους μισθούς και τις συντάξεις.
–Είναι σωστό να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή.
Αλλά η κυβέρνηση δεν χτυπά τη φοροδιαφυγή.
Αυτή ζει και βασιλεύει…
Η κυβέρνηση γονατίζει, με φορολογικές επιδρομές, αυτούς που πληρώνουν, όχι αυτούς που φοροδιαφεύγουν.
–Είναι σωστό να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις.
Είμαστε πρώτοι που τους είπαμε και τους πιέσαμε να τις προχωρήσουν.
Αλλά για να γίνουν αποκρατικοποιήσεις πρέπει κάποιοι να βρεθούν να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Με τέτοιους φόρους και με συνεχείς φόρο-επιδρομές, ποιος θα επενδύσει;
Ουσιαστικά, με αυτά που κάνουν, αναιρούν τη δυνατότητα αποκρατικοποιήσεων!
Και μόνο το τελευταίο τρίμηνο οι τιμές των εισηγμένων ΔΕΚΟ στο Χρηματιστήριο υποχώρησαν στο μισό! Και συνεχίζουν να υποχωρούν…
– Είναι ακόμα σωστό να γίνει αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Αλλά με τις συνεχείς φοροεπιδρομές στα ακίνητα, οι τιμές ακινήτων πέφτουν συνεχώς.
Πώς θα αξιοποιήσουμε την περιουσία του Δημοσίου, όταν όλοι σπεύδουν να πουλήσουν και κανείς δεν θέλει να αγοράσει;
Η κυβερνητική πολιτική απέτυχε γιατί ήταν λάθος εξ αρχής.
Και γιατί ακόμα και τα σωστά που περιέχει, τα ακυρώνει. Τα κάνει ανέφικτα!
Συμφωνώ με έναν μεγάλο Έλληνα που είπε ότι:
«Δεν κατηγορείς τις πέτρες, τον ασβέστη ή τα χρώματα, όταν, αντί για σπίτι, φτιαχτεί ένα εξάμβλωμα. Τον αρχιτέκτονα κατηγορείς…»
Κάποιοι δεν πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει αλλαγή πολιτικής με επαναδιαπραγμάτευση.
Αυτό, δηλαδή, που δεν μπορεί να κάνει αυτή εδώ η κυβέρνηση, νομίζουν ότι δεν μπορεί να το κάνει και κανείς άλλος!
Αλλά το πράγμα είναι απλό:
Μια κυβέρνηση που εκλέχθηκε τάζοντας «λαγούς με πετραχήλια» σε όλους κι ύστερα ήλθε και σάρωσε τα πάντα, ασφαλώς δεν μπορεί να διαπραγματευθεί τίποτε!
Γιατί δεν έχει καμία νομιμοποίηση!
Αντίθετα, μια κυβέρνηση που θα βγει και θα πει ευθέως, όχι ότι δεν θα υπάρξουν θυσίες, αλλά ότι οι θυσίες του λαού θα πιάσουν τόπο, αυτή η κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευθεί.
Κι όσο πιο μεγάλη λαϊκή εντολή διαθέτει, τόσο πιο ισχυρή θα είναι και η διαπραγματευτική της θέση.
Κι όσο πιο σοβαρή κι αποφασισμένη δείχνει, κι όσο πιο αποτελεσματική αποδειχθεί, τόσο πιο σοβαρά θα την πάρουν και οι δανειστές μας.
Θέλετε ένα παράδειγμα;
Ο υπεύθυνος του ΔΝΤ για την Ευρώπη, Αντόνιο Μπόρχες, έδωσε πρόσφατα μια συνέντευξη όπου αναφέρει κατά λέξη τα εξής:
Το δεύτερο σχέδιο διάσωσης για την Ελλάδα, που αποφασίστηκε τον Ιούλιο, θα πρέπει να επανεξεταστεί, «ώστε να επικεντρωθεί περισσότερο στη βιωσιμότητα του χρέους της χώρας» και στην «επανεκκίνηση της οικονομικής ανάπτυξης».
Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Μιλάει, κατά λέξη, για «επανεκκίνηση»! Αυτό ακριβώς που ζητάμε κι εμείς…
Τώρα, τι θα μας πουν;
Είναι εφικτό να αλλάξει η σημερινή αδιέξοδη πολιτική!
Και πώς θα αλλάξει; Με επαναδιαπραγμάτευση!
Η λάθος συνταγή και τα αρνητικά αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα, δίνουν το περιθώριο σε μιαν ισχυρή κυβέρνηση να κάνει επαναδιαπραγμάτευση.
Οι δανειστές μας δεν θέλουν αλλαγή των στόχων της πολιτικής.
Αλλά ούτε εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τους στόχους της πολιτικής.
Θέλουμε να αλλάξουμε τους τρόπους, ακριβώς για να επιτύχουμε τους στόχους.
Όταν η πολιτική αυτή απομακρύνεται από τους στόχους, όταν αντί να μειώσει το έλλειμμα, το αυξάνει, όταν αντί να διευκολύνει τις αποκρατικοποιήσεις, τις αποτρέπει, εμείς δεν πρέπει να ζητήσουμε άλλη πολιτική για να πιάσουμε τους στόχους;
Ποιος μπορεί να επιμένει επ’ άπειρον σε μια συνταγή που αποτυγχάνει;
Άλλωστε, η αλλαγή των όρων της απόφασης της 21ης Ιουλίου τι είναι;
Δεν είναι αναθεώρηση άστοχων προβλέψεων;
Η ίδια η Τρόϊκα τι λέει;
Δεν είπε ότι το αρχικό Μνημόνιο δεν είναι σε καμιά περίπτωση «οι πλάκες του Μωυσή»;
Και το Μεσοπρόθεσμο τι είναι;
Δεν είναι αναθεώρηση του αρχικού Μνημονίου;
Και όλες οι αποφάσεις που μιλάνε πια για «πακέτα Ανάπτυξης», δεν πρέπει κάποτε να εφαρμοστούν;
Στο κάτω-κάτω, η ίδια η Ευρώπη τι είναι;
Δεν είναι η Ευρώπη του συνεχούς διαλόγου;
Τι μας προτείνουν;
Να καταργήσουμε την Ευρώπη και την εσωτερική της δημοκρατία;
Σήμερα, όμως, επανέρχονται ακόμα πιο πιεστικά στη συγκυβέρνηση:
Αλλά όλος ο κόσμος βλέπει, πως ούτε το ίδιο το υπουργικό Συμβούλιο, ούτε καν η Κυβερνητική Επιτροπή, δεν γνωρίζουν και ζητούν, μάλιστα, δημοσίως ενημέρωση, για το ποιες δεσμεύσεις έχουν αναλάβει ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος!
Πράγματι, εδώ δεν μας έχουν δώσει ακόμα τις επιστολές με τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι στην Τρόικα.
Ποια, λοιπόν, «εθνική γραμμή» να χαράξουμε μαζί, όταν την έχει χαράξει εδώ και δύο χρόνια μόνος του ο κ. Παπανδρέου;
Ρωτάμε όσο πιο απλά γίνεται:
Περιθώρια νέας γραμμής για να συν-υποστηρίξουμε υπάρχουν;
Και ποια;
Γιατί αλλιώς, με δεδομένη και αμετακίνητη τη δική τους γραμμή, και τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει μονομερώς, δεν ψάχνουν για συγκυβέρνηση, αλλά για συνενόχους!
Και κάτι ακόμα: τη νέα εθνική γραμμή δεν πρέπει να την ξέρει ο κόσμος;
Δεν πρέπει να έχουμε την κατανόηση του κόσμου;
Αν εγώ πω ότι «συμφωνώ με τον κ. Παπανδρέου», θα ηρεμήσει ο κόσμος;
Θα δεχθεί ο λαός, ερήμην του, νέες συμφωνίες που θα κληθεί να πληρώσει, μόνο και μόνο επειδή τις λύσεις αυτές θα τις στηρίζουν και πρόσωπα γνωστά από το παρελθόν, στα πλαίσια μια «κυβέρνησης σωτηρίας», όπως προβάλλεται τις τελευταίες μέρες;
Με πρόσωπα από το παρελθόν θα πάμε στο μέλλον;
Όσοι προτείνουν τέτοιες λύσεις, ένα πράγμα έχουν στο μυαλό τους:
Να παραμείνουμε στα παλιά και να μην αλλάξει τίποτε!
Ας καταλάβουν όλοι, ότι οι λύσεις και οι θυσίες που πρέπει να γίνουν, απαιτούν και προϋποθέτουν ότι ο λαός συμφωνεί και τις στηρίζει…
Ότι οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν ελεύθερα και δημοκρατικά στο προσκήνιο…
Όχι στο παρασκήνιο, με αιφνιδιασμούς και εκβιασμούς!
Αλλιώς θα διευρυνθεί το σχίσμα ανάμεσα στην Πολιτική και το λαό.
Γιατί ανθρώπους κυβερνούμε, όχι αντικείμενα…
Όλα αυτά είναι και απλά και καθαρά.
Με απόλυτη προτεραιότητα στο δημόσιο συμφέρον.
Και χωρίς καμία διάθεση λαϊκισμού.
Άλλωστε, άλλο είναι το κόμμα που οργίασε με το λαϊκισμό.
Εμείς δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς…
Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία για το πόσο απεχθάνομαι το λαϊκισμό, σας το λέω ευθέως:
Είμαι αντίθετος με όσους νοιάζονται μόνο για το πως θα διασώσουν τα προνόμιά τους.
Είμαι αντίθετος με όσους απειλούν να κατεβάσουν τους διακόπτες του ρεύματος, αντίθετος με όσους θεωρούν δικαίωμά τους να παραλύουν την οικονομική ζωή της πόλης, με καθημερινές πορείες εκατό ατόμων, που αναστατώνουν τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων.
Είμαι απέναντι σε όλους αυτούς!
Και δεν θα τους κοροϊδέψω. Τους το λέω ευθέως. Τους το λέω κατάμουτρα:
Να μη μας ψηφίσουν ποτέ!
Εμείς θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα – τα αληθινά δικαιώματα – του κοινωνικού συνόλου.
Όχι τα προνόμια ή τις καταχρήσεις, μερικών συντεχνιών.
Πορεία μπορεί να κάνει καθένας, αλλά από το πεζοδρόμιο ή σε μια λωρίδα του δρόμου, όπως γίνεται σε κάθε δημοκρατική χώρα.
«Δικαιώματα» είναι αυτά που μπορούν να απολαύσουν όλοι, για να γίνει η ζωή όλων καλύτερη.
«Προνόμια» είναι αυτά που μπορούν να απολαμβάνουν οι λίγοι, και τα πληρώνουν όλοι οι άλλοι.
Το ΠΑΣΟΚ μοίραζε σκανδαλώδη προνόμια στους εκλεκτούς του. Και τώρα πετσοκόβει τα δικαιώματα όλων.
Εμείς θα κάνουμε το ακριβώς αντίθετο: Θα κόψουμε τα σκανδαλώδη προνόμια, αλλά θα υπερασπιστούμε τα προφανή δικαιώματα.
Όσοι προσπαθούν να εκβιάσουν την κοινωνία για να προστατέψουν τα προνόμιά τους, να μην μας ψηφίσουν!
Είμαστε απέναντί τους. Είμαστε με την κοινωνία!
Ξέρω, βέβαια, ότι διάφοροι «παπαγάλοι» και διάφορα «εξαπτέρυγα» προσπαθούν να κατασυκοφαντήσουν τη Νέα Δημοκρατία και μένα προσωπικά.
Ξέρω πολλά. Χάνουν τον καιρό τους. Χάνουν χρόνο, ταξίδια και χρήμα.
Κι εμένα δεν με ακουμπάνε. Και οι έξω τους έχουν πια καταλάβει…
Ασφαλώς, το τελευταίο προπαγανδιστικό επιχείρημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι «όλοι είμαστε ίδιοι»…
Προσέξτε: Δεν προσπαθούν πια να πείσουν ότι αυτοί ξέρουν που πάνε…
Δεν προσπαθούν να πείσουν ότι είναι οι καλύτεροι για να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
Προσπαθούν απεγνωσμένα να πείσουν, ότι κι εμείς είμαστε ίδιοι με αυτούς.
Ότι εμείς είμαστε το ίδιο κακοί με αυτούς.
Αυτή είναι η καινούργια «καραμέλα»! Ένα ακόμα προπαγανδιστικό ψέμα…
Κι είναι το τελευταίο τους. Το έσχατο ψέμα, της έσχατης απελπισίας.
Ήδη ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται, ότι, ναι, μπορεί οι πάντες να έκαναν λάθη στο παρελθόν, αλλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Και σας καλώ όλους, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καταρρακώσουμε αυτό το προπαγανδιστικό ψέμα του ΠΑΣΟΚ.
Όσοι το υποστηρίζουν, σκορπάνε στο κόσμο απελπισία γιατί δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε!
Όσοι, αντίθετα, θέλουν να αλλάξουν τα πάντα, θέλουν να δώσουν στον κόσμο Ελπίδα!
Κι Ελπίδα υπάρχει, γιατί εμείς δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς.
– Εμείς δεν θα μοιράσουμε προνόμια στους εκλεκτούς, εμείς υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των πολλών και το δημόσιο συμφέρον.
– Εμείς δεν μοιράζουμε υποσχέσεις που δεν μπορούμε να τηρήσουμε.
Εμείς δίνουμε Ελπίδα, για να πιστέψει ο λαός ξανά στο εαυτό του και στο μέλλον του.
– Εμείς δεν διασύρουμε την Ελλάδα στο εξωτερικό.
Εμείς υπερασπίζουμε την Ελλάδα και θέλουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να γίνει ξανά υπερήφανη και σεβαστή απ’ όλους.
– Εμείς δεν θεωρούμε… μειονέκτημα τον Πατριωτισμό.
Θεωρούμε αποφασιστικό πλεονέκτημα και υπέρτατη προϋπόθεση το πατριωτικό φρόνημα, για να ξαναβρεί ο ελληνικός λαός το κουράγιο, να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του και να ξανά στήσει τη χώρα του στα πόδια της. Όχι, δεν είμαστε εμείς ίδιοι με αυτούς.
Αυτοί είναι εκείνο που φεύγει και απειλεί να παρασύρει μαζί του όλη τη χώρα.
Εμείς είμαστε αυτό που έρχεται και που θα αλλάξει τη μοίρα της χώρας.
Είμαστε εδώ! Μπορούμε να χτίσουμε την «Ελλάδα 2021»!
Αυτή είναι η δική μας απάντηση στη μίζερη κυβέρνηση της εθνικής κατάθλιψης και των αδιεξόδων
Αυτοί που τόσες φορές ως τώρα μας είπαν ότι:
– Η χώρα σώθηκε,
– Ότι μπήκε πάτος στο βαρέλι,
– Ότι δεν θα πάρουν άλλα μέτρα,
συνεχίζουν να βυθίζουν τη χώρα.
Έχουν αποτύχει. Έχουν τελειώσει.
Το μόνο αληθινά «σωτήριο» που μπορούν να κάνουν,
είναι να φύγουν.
Εκλογές μπορεί να μη θέλουν,
Αλλά δεν μετράει τι θέλουν εκείνοι,
Μετράει τι θέλει ο λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου