Εκδήλωση - αφιέρωμα στη μνήμη του χρυσού ολυμπιονίκη Κωστή Τσικλητήρα διοργάνωσε προχθές το βράδυ ο Δήμος Πύλου - Νέστορος. Η εκδήλωση έγινε στο προαύλιο της οικίας Τσικλητήρα με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από τον Κωστή Τσικλητήρα, στην Ολυμπιάδα της Στοκχόλμης, το 1912.
 |
Ο Δήμος Πύλου-Νέστορος και ο Σύλλογος των Εν Αθήναις Πυλίων «Το Ναυαρίνο» τίμησαν τον καταξιωμένο αθλητή στη γενέτειρά του.
Στο χώρο όπου ο Τσικλητήρας συνήθιζε να εξασκείται κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του πριν από τους αγώνες, ο δήμαρχος Πύλου - Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Εν Αθήναις Πυλίων Δημήτρης Μισυρλής τίμησαν τον κορυφαίο Ελληνα άλτη άνευ φόρας. Ο απόγονος του παγκοσμίου φήμης αθλητή, ο ανιψιός του Ηρακλής Τσικλητήρας έδωσε το “παρών“ στην εκδήλωση και τιμήθηκε από τον Δημήτρη Καφαντάρη, ο οποίος του απένειμε τιμητική πλακέτα, αναγνωρίζοντας την προσφορά του προγόνου του στον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης έγινε και ομιλία της πρώην προέδρου του Φιλογυμναστικού Ομίλου Καλαμάτας Ελένης Μιχοπούλου, η οποία αναφέρθηκε μέσα από ιστορικά στοιχεία στην αθλητική πορεία του Κωστή Τσικλητήρα.
Η ομιλία της Ε. Μιχοπούλου
«Εν μέσω της διεξαγωγής των 30ών Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, εμείς γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από τον μεγάλο άθλο του 24χρονου τότε Πύλιου άλτη, την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο μήκος χωρίς φορά με επίδοση 3 μ. 37εκ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης στις 25 Ιουνίου 1912, αλλά και τα 104 χρόνια από την κατάκτηση των 2 αργυρών μεταλλίων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου του 1908. Είναι επίσης σημαντικό ότι η σημερινή γιορτή πραγματοποιείται στο σπίτι του ολυμπιονίκη, το οποίο αναπαλαιώθηκε μετά από πολλά χρόνια προσπαθειών πολλών επιφανών και μη Πυλίων και θα αποτελεί σημείο αναφοράς και ιστορικής μνήμης για τον μεγάλο ολυμπιονίκη αλλά και μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.
Γεννήθηκε στην Πύλο το 1888, γόνος μεγάλης οικογένειας ο πατέρας του Ηρακλής Τσικλητήρας, γιατρός στο επάγγελμα, διετέλεσε επί σειρά ετών δήμαρχος Πύλου. Το ταλέντο του άρχισε να φαίνεται από τα παιδικά του χρόνια εδώ στην Πύλο και μεταφέρθηκε σε μας τους νεότερος ως μύθος, ένα παιδί θαύμα που πηδούσε τα μπαλκόνια και τις μάντρες με μεγάλη ευκολία, προς εντυπωσιασμό των κατοίκων της Πύλου εκείνης της εποχής.
Η σωματική του διάπλαση και τα σπάνια αθλητικά του προσόντα (ύψος 1.92, δυνατά πόδια, φοβερή αλτικότητα, εκπληκτικό σπάσιμο της μέσης) άρχισαν να φαίνονται δειλά-
δειλά κατά την πρώτη συμμετοχή του στους πανελλήνιους αγώνες του 1906 σε ηλικία 18 ετών, ως αθλητής του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου.
Ολυμπιακοί Αγώνες, Λονδίνο
Ο έμπειρος αθλητής στη λιθοβολία και δισκοβολία Νίκος Γεωργαντάς μετά τους πανελλήνιους αγώνες του είπε: “Κώστα είσαι πολύ νέος ακόμη, μα να είσαι βέβαιος ότι με την επίδοση που έχεις στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς γρήγορα θα γίνεις ολυμπιονίκης“. Τα λόγια αυτά ήταν η αφορμή για να επιδοθεί ο Κωστής με περισσότερο ενδιαφέρον στις προπονήσεις του. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν η πρόκρισή του στους 4ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908. Σε αυτούς τους αγώνες ο 20χρονος Τσικλητήρας είχε να αντιμετωπίσει τα μεγαθήρια του παγκόσμιου στίβου, τους Αμερικανούς και Σουηδούς άσους σύμφωνα με τα ΜΜΕ της εποχής. Κανείς δεν πίστευε ότι ο Ελληνας αθλητής θα μπορούσε έστω να απειλήσει τις αυθεντίες του αθλήματος. Ο Ελληνας αθλητής αγωνιζόμενος σκληρά κατάφερε να κατακτήσει την δεύτερη θέση (ασημένιο μετάλλιο) και στα δύο αγωνίσματα. Ο Κωστής σε αυτούς τους αγώνες δεν κέρδισε μόνο 2 αργυρά μετάλλια, αλλά και τις καρδιές των θεατών οι οποίοι κυριολεκτικά τον αποθέωσαν. Ανέβηκε 2 φορές στο βάθρο με μάτια βουρκωμένα από συγκίνηση αλλά και με υπερηφάνεια αντικρίζοντας την γαλανόλευκη δίπλα στην σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Αποθεωτική υποδοχή στον δις ολυμπιονίκη επεφύλαξαν τόσο στην Αθήνα όσο και στη γενέτειρά του, την Πύλο.
Ολοι οι Ελληνες πίστεψαν πως μπορούν να κερδίσουν λίγη δόξα μέσα από τις νίκες του Τσικλητήρα και των άλλων αθλητών. Οι εκδηλώσεις αυτές τον έκαναν να νιώσει πιο δυνατός για να επιτύχει τους επόμενους στόχους του.
Μετά την επιτυχία του Λονδίνου ξεκινά πιο συστηματικά τις προπονήσεις του, δουλεύει πολύ σκληρά, βελτιώνει την τεχνική του συνεχώς και θριαμβεύει σε όλους τους πανελλήνιους αγώνες από το 1909-1912, καθώς και στους Πανιώνιους και Παναιγυπτιακούς Αγώνες 1909-1911.
Την δεύτερη ημέρα των πανελλήνιων αγώνων του 2012 καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ του Αμερικανού Ρόμπερτ Γιούρι, στο μήκος άνευ φοράς με επίδοση 3μ. 47εκ. μέσα σε ένα κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο και με τους θεατές να παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα την υπερπροσπάθειά του. “Πατά γερά στη βαλβίδα, λυγίζει λίγο το σώμα του και εκτινάσσεται“.
Οι επιδόσεις του αυτές είναι προάγγελος θριάμβου στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης.
Ολυμπιακοί Αγώνες, Στοκχόλμη
Εφτασε η στιγμή για τη μεγάλη αναμέτρηση στη Στοκχόλμη. Η ολυμπιακή ομάδα της Ελλάδας αναχωρεί με πλοίο από τον Πειραιά και όταν ο Κωστής Τσικλητήρας επιβιβάζεται στο πλοίο ο ποιητής Σπύρος Ματσούκας του παραδίδει τη σημαία του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου και του λέγει: “Αυτή η σημαία που σου παραδίδω θα υψωθεί εις τον κοντόν των πρώτων ολυμπιονικών και θα αποδείξει εις το άνθος της νεολαίας όλου του κόσμου ότι η κοιτίδα του ολυμπισμού εξακολουθεί να υφίσταται“.
Αμερικανοί, Σουηδοί, Γερμανοί, Ούγγροι είχαν έλθει κατάλληλα προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο Τσικλητήρα. Ο Τύπος της εποχής τον χαρακτηρίζει αδιαφιλονίκητο νικητή των αγώνων.
Την 3η ημέρα των αγώνων (25 Ιουνίου 1912), ο Κωστής Τσικλητήρας στην 3η προσπάθεια κάνει άλμα 3μ. 37εκ. και νέο ολυμπιακό ρεκόρ και παίρνει το χρυσό μετάλλιο ενώ στο άλμα εις ύψος άνευ φοράς με επίδοση 1μ. 55εκ. παίρνει το χάλκινο μετάλλιο.
Κατά τη διάρκεια της απονομής αποθεώθηκε από τους χιλιάδες θεατές, που στο πρόσωπο του Ελληνα ολυμπιονίκη έβλεπαν τον ευρωπαϊκό αθλητισμό να επικρατεί του παντοδύναμου αμερικανικού.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Ολυμπιάδας καλύτεροι αθλητές αναδείχθηκαν ο Κωστής Τσικλητήρας και ο Τζιμ Θορπ. Η Ελλάδα πανηγύριζε τη μεγάλη νίκη που όμοιά της δεν υπήρχε μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Υποδοχή στην Ελλάδα
Σύσσωμος ο ελληνικός λαός επιφύλαξε θερμή υποδοχή στο μεγάλο αθλητή. Χαρακτηριστικό το δημοσίευμα της εφημερίδας “Αθήναι“:
«…Κατά την άφιξή του στην Αθήνα, στο σιδηροδρομικό σταθμό της Πελοποννήσου στις 19.00 ώρα Ελλάδας, τον περίμεναν ο αντιπρόεδρος του ΠΓΣ κ. Αντωνόπουλος και πολλοί αθλητές για να τον οδηγήσουν με άμαξες στο γυμναστήριο του Πανελληνίου, όπου τον περίμεναν ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Μίνδλερ, το ΔΣ, ο νομάρχης, ο δήμαρχος ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας κ. Βολωνάκης, καθώς επίσης χιλιάδες απλοί φίλαθλοι και αντιπροσωπίες όλων των συλλόγων της εποχής. Ολοι οι επίσημοι προσφώνησαν τον ολυμπιονίκη με πολύ θερμά λόγια και επιπλέον ο πρόεδρος του ΠΓΣ του πρόσφερε ένα χρυσό ρολόι, ο δε εκπρόσωπος του υπ. Παιδείας ένα αγαλματάκι της Νίκης. Μετά την ολοκλήρωση των προσφωνήσεων των επισήμων, το λόγο παίρνει ο ευθυτενής, πανύψηλος και σεμνός ολυμπιονίκης:
“Ενθέρμως σας ευχαριστώ για την εκδήλωση αυτή και για τα ευγενή αισθήματά σας. Επιτρέψετέ μου σας παρακαλώ κύριοι να σας πω ότι έπραξα απλώς το καθήκον μου. Σας διαβεβαιώνω ότι θα διατηρήσω
ακέραια στη μνήμη μου τα ευσεβή αυτά αισθήματά σας και πως θα μείνω πάντα αφοσιωμένος στην εξυπηρέτηση του ευγενούς σκοπού του αθλητισμού“».
Εκτός από τα 4 ολυμπιακά μετάλλια σε δύο συνεχόμενες Ολυμπιάδες (1908 και 1912), ο Τσικλητήρας αναδείχθηκε 19 φορές πανελληνιονίκης στα άλματα άνευ φοράς, ενώ εκτός από το στίβο ασχολήθηκε με επιτυχία, με το ποδόσφαιρο και την υδατοσφαίριση.
Σεπτέμβρης 1912: Βαλκανικός Πόλεμος/εντάσσεται στις δυνάμεις
του Ελληνικού Στρατού ως λοχίας.
Δεκέμβρης 2012: Προσβάλλεται από τον ιό της μηνιγγίτιδας.
10 Φεβρουαρίου 1913: Πεθαίνει εξ αιτίας της ασθένειάς του.
Λίγους μήνες μετά το μεγάλο θρίαμβο, το Σεπτέμβρη του 1912 αρχίζει ο Βαλκανικός Πόλεμος, όπου ο ολυμπιονίκης χωρίς δεύτερη σκέψη εντάσσεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου και πολεμά στο Μπιζάνι κατά των Τούρκων. Το Δεκέμβρη του 1912 επιστρέφει στην Αθήνα προσβεβλημένος από τον ιό της μηνιγγίτιδας και εξαιτίας της αρρώστιας αυτής, πεθαίνει στις 10 Φεβρουαρίου 1913 σε ηλικία μόλις 25 ετών.
Υπηρέτησε ενδόξως την πατρίδα δύο φορές, ως ολυμπιονίκης και στρατιώτης!
Ο Κωστής Τσικλητήρας είναι αναμφισβήτητα ο κορυφαίος αθλητής του 20ού αιώνα και δίκαια του έχει αποδοθεί ο τίτλος του “αθλητή φαινόμενο“. Οι αθλητικές του επιδόσεις, η ευγένεια της ψυχής του, το απαράμιλλο ήθος του, η σεμνότητά του, αποτελούν διαχρονικές αξίες και παραμένουν ακόμη και σήμερα επίκαιρες,100 χρόνια μετά τη μεγάλη του διάκριση. Εμείς έχουμε υποχρέωση να μεταλαμπαδεύσουμε αυτές τις αξίες στη νέα γενιά για τη διατήρηση και συνέχιση της μακραίωνης Ιστορίας μας αλλά και τη διατήρηση της τιμής και δόξας προς τον μεγάλο Πύλιο ολυμπιονίκη! Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον ιστορικό του αθλητισμού Πέτρο Λινάρδο, για τα επί σειρά ετών δημοσιεύματα, που αφορούν τη ζωή και το έργο του μεγάλου Πύλιου αθλητή Κωστή Τσικλητήρα, μέσα από τα οποία πήρα το υλικό της σημερινής παρουσίασης. Ευχαριστώ το δήμαρχο Πύλου κ. Καφαντάρη, για την τιμή που μου έκανε να μου αναθέσει την παρουσίαση».
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 03/08/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου