Για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, αποφασίσαμε την προηγούμενη Παρασκευή να γραφτούμε στον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας. Ενθουσιασμένες από την πρώτη μας συνάντηση με τα μέλη του συλλόγου, όπου διακρίναμε μια πολύ δεμένη ομάδα με αξιόλογους ανθρώπους, δεν θέλαμε και πολύ, παρά τον φόβο μας, να συμμετάσχουμε στην ανάβαση που είχαν οργανώσει για την Κυριακή για Πύλο - Μεθώνη. Μαζευτήκαμε στα γραφεία του συλλόγου 7.30 π.μ. και για να μη χάσουμε τη πρωινή δροσούλα, ξεκινήσαμε με το βανάκι μια ομάδα 25 ατόμων, με πολύ ωραία διάθεση για τη πρώτη μας εμπειρία και για γνωριμία με τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας.
Αρχικά, φτάνοντας στο λιμάνι της Πύλου και στην κεντρική πλατεία της πόλης, την πλατεία Τριών Ναυάρχων, αποφασίσαμε να αρχίσουμε τη μέρα μας με καφέ κάτω από τα πανέμορφα, τεράστια πλατάνια της πλατείας. Επειτα από λίγο, ξεκίνησε η ανάβαση για το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Η διαδρομή ήταν καταπληκτική και παρότι ο δρόμος ήταν αρκετά ανηφορικός η θέα ήταν μαγευτική. Αφού περπατήσαμε αρκετά, φτάσαμε στο εκκλησάκι όπου κάναμε μία σύντομη στάση για να ξεκουραστούμε λίγο. Πολύ κοντά στο εκκλησάκι βρισκόταν το λεγόμενο «Παρατηρητήριο» και η λέξη το χαρακτήριζε απόλυτα. Ανεβαίνοντας εκεί μπορούσες να δεις το φυσικό λιμάνι του Ναβαρίνου, τη Σφακτηρία, το Παλαιόκαστρο, τη Βοϊδοκοιλιά ενώ απλωνόταν μπροστά σου όλο το Ιόνιο. Η θέα ήταν απίστευτη, άδειαζε το μυαλό σου μπροστά στο μεγαλείο της φύσης.
Η συνέχεια της περιήγησης δεν ήταν κατ’ ελάχιστο λιγότερο ενδιαφέρουσα. Αρχίζαμε να κατηφορίζουμε σε μονοπάτια, ανάμεσα σε δέντρα, θάμνους και πουρνάρια, διασχίζαμε χωράφια με προορισμό τη Μεθώνη. Μετά από ώρες πορείας, το ταξίδι μας στη φύση ολοκλήρωσε και η εντυπωσιακή εικόνα από ψηλά, της λίμνης του Παππά, η
οποία ξεπρόβαλλε μαγευτική στα μάτια όλων μας. Μια ομάδα του συλλόγου αποφάσισε να κατέβει στη λίμνη να βουτήξει στα δροσερά νερά της και οι υπόλοιποι να απολαύσουμε τις βουτιές τους τα βράχια, αφού σχεδόν είχαμε φτάσει και στο τέλος της διαδρομής.
Στο δρόμο για τη Μεθώνη, από όπου θα μας παραλάμβανε πάλι το βανάκι για την επιστροφή μας, αφήσαμε το μυαλό μας να ταξιδέψει στις εικόνες, στις μυρωδιές, και
αφήσαμε τη γλυκιά κούραση να διατρέξει το σώμα μας.
Αν θα το ξανακάναμε…; Εννοείται!!!
Ιωάννα Παυλοπούλου
Ρέα Φωτοπούλου
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 26/10/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου