Η ώρα για το μεγάλο άλμα της Μεσσηνίας

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ  ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΚΑΡΕΛΙΑ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το χθεσινό πρώτο θέμα της "Ελευθερίας της Δευτέρας" εξέπληξε ευχάριστα πάρα πολλούς αναγνώστες της εφημερίδας. Αυτό φάνηκε από τα τηλεφωνήματα και τα e-mail που δεχθήκαμε από ντόπιους και απόδημους. Πρόκειται για τη συνδιοργάνωση διημερίδας από τα ιδρύματα δύο κορυφαίων επιχειρηματικών οικογενειών του τόπου μας, της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου και της οικογένειας Καρέλια, με θέμα την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της Μεσσηνίας και τις εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων μας.

 Οταν γραφόταν αυτό το κείμενο δεν είχαν γίνει γνωστά τα συμπεράσματα της διημερίδας, και οι σκέψεις που ακολουθούν είναι ανεξάρτητες του τι θα συζητηθεί και τι θα αποφασιστεί εκεί. Αυτά θα τα μάθουμε από το σχετικό ρεπορτάζ και θα τα κρίνει ο καθένας αναλόγως.

Οι δυνάμεις της Μεσσηνίας, οικονομικές και κοινωνικές, είναι πολλές και αξιόλογες. Δραστηριοποιούνται επί δεκαετίες εντός και εκτός Ελλάδος, με αποτελέσματα τέτοια που μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια μας. Εκατοντάδες Μεσσήνιοι έφυγαν "ξεβράκωτοι" κι έγιναν μεγάλοι και τρανοί. Στα επιχειρηματικά πεδία όλου του κόσμου συναντάς επιτυχημένους Μεσσήνιους, και άλλους τόσους γνωρίζουμε να έχουν το πάνω χέρι στους κλάδους όπου δραστηριοποιούνται.

Πώς γίνεται λοιπόν όλοι αυτοί να μεγαλουργούν μεμονωμένα και να μην έχουν καταφέρει να συνεργαστούν;

Πώς λέγεται αυτό το μικρόβιο που εμποδίζει να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δώσουν στη Μεσσηνία που τους γέννησε αυτό που της αξίζει;

Μπορούμε να αραδιάσουμε τόσα ονόματα ων ουκ έστιν αριθμός. Θα περιοριστούμε όμως στην ουσία αυτού που θέλουμε να αναδείξουμε: τη συνεργασία. Και αντλούμε την αφορμή από το άνοιγμα των επιχειρηματικών σκέψεων που συντελείται με τη διημερίδα των ιδρυμάτων Κωνσταντακόπουλου και Καρέλια.

Δυστυχώς ο καπετάν Βασίλης πρόλαβε μόνο να εγκαινιάσει την Costa Navarino και όχι να ολοκληρώσει το συνολικό του όνειρο. Εχοντας μιλήσει μαζί του για πολλά και διάφορα, πιστεύουμε ακράδαντα ότι το τελευταίο του ταξίδι ήταν για τη Μεσσηνία περισσότερο οδυνηρό από όσο φάνηκε. Ο Αχιλλέας και οι άλλοι δύο γιοι του συνεχίζουν επάξια το έργο του στην Ελλάδα της κρίσης και καλούνται να τον ξεπεράσουν.

Στην προσπάθεια αυτή φαίνεται πως συναντήθηκαν οι σκέψεις τους με την άλλη μεγάλη και κατά πολύ παλαιότερη επιχείρηση της Καλαμάτας, την "Καρέλια". Μια βιομηχανία με διαρκή αναπτυξιακή τροχιά, μια βιομηχανία που χωρίς αυτήν η Καλαμάτα θα είχε αισθητά πιο φτωχή οικονομία. Και το πιο σημαντικό στη συνάντηση αυτή είναι ότι, όπως την ΤΕΜΕΣ, έτσι και την "Καρέλια" τη διοικούν νέοι άνθρωποι. Ο Ανδρέας και ο Στάθης Καρέλιας, έχοντας στο πλευρό τους τη μητέρα τους Βίκυ, έχουν απογειώσει την επιχείρηση αλλά βρίσκονται στη δίνη διαφόρων εθνικών και ευρωπαϊκών μέτρων που δυσκολεύουν τα καπνικά προϊόντα.

Ισως φτάνει η ώρα των παραλλήλων επενδύσεων σε άλλους τομείς.

Κανένας βέβαια δεν δικαιούται να δίνει οδηγίες ή συμβουλές σε έναν επιχειρηματία, αν δεν του τις ζητήσει. Κανένας δεν μπορεί να εισβάλει στο μυαλό και στην ψυχή ανθρώπων που επενδύουν και διαχειρίζονται εκατομμύρια ευρώ, και μάλιστα σε εποχή κρίσης. Κανένας όμως δεν μπορεί και να εμποδιστεί να οραματίζεται και να εύχεται τη συνένωση των μεγάλων -και όχι μόνο- τοπικών οικονομικών δυνάμεων, με επενδυτικό στόχο την προώθηση τόσο της Μεσσηνίας ως παγκόσμιου τουριστικού προορισμού, όσο και των προϊόντων που παράγει η γη της στα ράφια των αγορών όλου του κόσμου.

Πιστεύοντας λοιπόν ότι η διημερίδα της Costa Navarino μπορεί να είναι το πρώτο βήμα, εκφράζουμε φωναχτά την ευχή μας να ακολουθήσει το μεγάλο άλμα.

Ντίνος Πλεμμένος "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 12/03/2013