Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.

Γράφει: Ο Αντώνης Αντωνόπουλος

Δημοσιογράφος Α΄ Αντιπρόεδρος Π Σ Α Τ Μέλος UEPS-AIPS

Χθες βράδυ πραγματοποίησα ένα ταξίδι αστραπή στη Καλαμάτα, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση ανιδιοτελών φίλων που επί σειρά ετών χρηματοδοτούν και υποστηρίζουν το ερασιτεχνικό Μεσσηνιακό ποδόσφαιρο. Σε ξενοδοχείο της πόλης έγινε η παρουσίαση της διακήρυξης των φίλων του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου Μεσσηνίας. Ουσιαστικά ξεκίνησε μια προσπάθεια και ένας αγώνας για να επαναπροσδιοριστεί η δομή, η λειτουργία αλλά και ο πραγματικός στόχος που θα πρέπει να έχει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Τα βασικά σημεία της διακήρυξης εστιάζονται στην απόλυτη διαφάνεια, την οικονομική βιωσιμότητα των σωματείων, την ανάπτυξη των υποδομών ,των σωματείων με ισότιμη αντιμετώπιση όλων σε όλα τα επίπεδα. Είναι μονόδρομος η κάθαρση των αθλητικών θεσμών, η οικονομική και θεσμική εξυγίανση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου της Μεσσηνίας.
Σε συνάρτηση με τα σημεία των καιρών και τις ιδιαιτερότητες που αντιμετωπίζουμε όλοι στην καθημερινότητας ,καθίσταται επιτακτικότερη η ανάγκη η ΕΠΣ Μεσσηνίας να γυρίσει σελίδα. Οι συμπατριώτες παράγοντες που έχουν τις τύχες των ποδοσφαιρικών σωματείων στα χέρια τους ,έχουν και ιστορική ευθύνη απέναντι στην ιστορία ,στο κύρος ,στην αξιοπρέπεια του Μεσσηνιακού ποδοσφαίρου. Θα κληθούν να αποφασίσουν τι ποδόσφαιρο θέλουν, τι ποδόσφαιρο τους εκφράζει, και τι κάνουν για αυτό. Θα αποφασίσουν τον αναγκαίο επαναπροσδιορισμό της δομής και λειτουργίας του Μεσσηνιακού ποδοσφαίρου με κανόνες για όλους και με ισότιμη αντιμετώπιση η θα επιλέξουν την συντήρηση ενός κατεστημένου δεκαετιών που εξυπηρετεί μικροσυμφέροντα και διευκολύνσεις και έχει μετατραπεί σε ενός ανδρός αρχή; Ο ρόλος απέναντι στο σωματείο της καρδιάς του καθενός, και απέναντι στα παιδιά της κάθε ομάδας σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτός όταν μιλάμε για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ας προβληματιστούν και ας πάρουν την απόφαση οι συμπατριώτες αν αυτό που αρκετοί κατηγορούν επί χρόνια και στη συνέχεια πάνε και το ψηφίζουν, θα πρέπει να συνεχίσει να διοικεί, στην ίδια πορεία, στις ίδιες συνθήκες με την ιδία νοοτροπία και τις ίδιες πρακτικές. Η ευθύνη τους σαφέστατα είναι εκ των πραγμάτων ιστορική. Και θα το διαπιστώσουν όταν θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις ενός τοπίου γενικότερα στο ποδόσφαιρο που αλλάζει προς το αρνητικότερο.

Σε ότι με αφορά αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω τα ακόλουθα:

1) Ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση με μοναδικό κίνητρο την προσφορά στο ποδόσφαιρο του τόπου που με γέννησε.

2) Θλίψη μου προκάλεσε το γεγονός ότι κάποιες γραφίδες επιχείρησαν να συνδέσουν πολιτικά την κίνηση των φίλων του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου της Μεσσηνίας. Φτηνό ως επιχείρημα και εμφανείς γενικώς οι προθέσεις και τα κίνητρα για την δημιουργία εντυπώσεων. Δεν είναι στις προθέσεις μου να ρίξω το επίπεδο και να ασχοληθώ με εξόφθαλμες για την σκοπιμότητα τους τέτοιου είδους κρίσεις. Αν χρειαστεί θα απαντήσω διαφορετικά. Εξ άλλου όσοι σκέπτονται μπορούν να καταλάβουν.

Η ουσία είναι αλλού και σε αυτή θα επικεντρωθώ κάτι που θα πρέπει να κάνουν και να τολμήσουν και οι συμπατριώτες μου.

Εν ευθέτω χρόνο θα δοθεί η ευκαιρία να περιγραφούν με ονοματεπώνυμο και οι διαχρονικές παθογένειες που οδήγησαν το Μεσσηνιακό ποδόσφαιρο στον εγκλωβισμό και την απαξίωση.

Από την στιγμή που μιλάμε για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο υποτίθεται ότι μιλάμε για ανιδιοτελή προσφορά. Άρα δεν διακυβεύονται συμφέροντα. Ισχύει όλα αυτά τα χρόνια το αυτονόητο που σας περιγράφω στο Μεσσηνιακό ποδόσφαιρο;

Την απάντηση την έχουν τα ποδοσφαιρικά σωματεία της Μεσσηνίας. Οτιδήποτε άλλο δεν έχει να κάνει με το δάσος αλλά με το δέντρο. Και εμένα με ενδιαφέρει το δάσος που είναι η νεολαία της πατρίδας μου που παίζει μπάλα στα σωματεία του τόπου.