Καθώς ολοκληρώνεται η συγκομιδή στις περισσότερες περιοχές της χώρας, οι τιμές της ελιάς καταγράφουν ανοδικές διαθέσεις λόγω της καλής ποιότητας και μειωμένης παραγωγής. Σε περιοχές όπως η Λακωνία αλλά και οι Λιβανάτες, η συγκομιδή έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, στο Μεσολόγγι (Δυτική Ελλάδα) βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ στη Μεσσηνία βρίσκεται στα πρώτα στάδια. Τα μηνύματα που έρχονται επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μιας μειωμένης παραγωγής -από 20 έως και 50% κατά τόπους - αν και σαφώς πιο ικανοποιητική από την καταστροφή που υπέστησαν οι Χαλκιδικής και οι Κονσερβολιές. Πολύ θετικά είναι τα μηνύματα και για την ποιότητα, είτε λόγω της πρώιμης ανθοφορίας είτε γιατί οι ισχυροί άνεμοι και βροχές έριξαν στο έδαφος τους δακόπληκτους καρπούς. Γι’ αυτό, άλλωστε, και εφέτος υπάρχει μεγάλη αναλογία των μεγάλων τεμαχισμών (100 τεμάχια). Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι να έχουν ήδη ξεκινήσει οι τιμές παραγωγού σε λίγο υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με τα περυσινά, δηλαδή 1,30 ευρώ (1,10 πέρυσι) για τα 200 τεμάχια/κιλό, το νωπό προϊόν, «στο κλαρί». Θεωρητικά τουλάχιστον, ακούγονται και τα 1,90 ευρώ για τα 110 τεμάχια. Πάντως, οι παραγωγοί, διαβλέποντας τη μειωμένη παραγωγή, σε συνδυασμό με την καλή ποιότητα, είναι απρόθυμοι να πουλήσουν μεγάλες ποσότητες σε αυτό το ύψος τιμών.
Προσπαθούν πουλώντας μικρές ποσότητες να καλύψουν τουλάχιστον τις άμεσες ανάγκες τους (έξοδα συγκομιδής) και να βάλουν το νωπό προϊόν στις κάδες, ώστε να συντηρηθεί και να μπορούν να το διαπραγματευθούν αργότερα υπό ευνοϊκότερες συνθήκες. Επίσης, για ένα μικρό χρονικό διάστημα το εμπόριο αγόρασε περυσινά αποθέματα σε τιμή «σκούπα», δηλαδή έως και 320 τεμάχια, με 1,60 ευρώ/κιλό (Γεράκι) χωρίς αυτό να έχει χρονική συνέχεια. Μια παρατήρηση/συμπέρασμα που θα μπορούσε κανείς να βγάλει, είναι ότι η «μαύρη βασίλισσα», μην έχοντας εύκολο ανταγωνιστή από το χώρο των εισαγωγών, έχει κάποια περιθώρια στη φετινή συγκυρία να ανεβάσει τις τιμές σε λογικά επίπεδα, τα οποία όμως να μη διακινδυνεύσουν τη ζήτηση που υπάρχει από την εσωτερική αγορά, και κυρίως από τις εξαγωγές. Δεν αντιμετωπίζει, δηλαδή, την πίεση που έχει το ελαιόλαδο από την ισπανική υπερπαραγωγή.
ΠΗΓΗ: Βασίλης Ζαμπούνης, olivenews.gr "ΘΑΡΡΟΣ" 28/11/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου