Πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα έβγαλαν όσοι παρακολούθησαν το Σάββατο τις εργασίες του 11ου Συνεδρίου της Μεσσηνιακής Αμφικτιονίας 3ο Αντάμωμα Μεσσηνίων, το οποίο έγινε σε αίθουσα της Costa Navarino. Η συμμετοχή των ομογενών ήταν πολύ μεγάλη, αφού έδωσαν το “παρών” περίπου 300 άτομα, ως εκπρόσωποι τουλάχιστον 15 συλλόγων.
Ο γραμματέας της Αμφικτιονίας Παναγιώτης Μπαζίγος καλωσόρισε αρχικά τους παρευρισκομένους και τους ζήτησε να κάνουν όλοι μαζί “άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά”, αλλά και να ξεκινήσουν να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο, χωρίς την ιδεοληψία του “εγώ”.
Την ευλογία του έδωσε ο μητροπολίτης Τριφυλίας Χρυσόστομος, ενώ στη συνέχεια ο Δημήτρης Μανιατάκης του ομώνυμου ιδρύματος αναφέρθηκε στο Θερινό Σχολείο για νέους ομογενείς και στο ζήτημα της μεσογειακής διατροφής ως άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Στο βήμα ανέβηκαν για χαιρετισμούς εκπρόσωποι διαφόρων συλλόγων και φορέων. Η Δώρα Γιαννίτση από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού της Μόσχας μίλησε για τη μεγάλη επιτυχία και ζήτηση που έχουν τα μαθήματα Ελληνικών που κάνει το ίδρυμα, για τα φεστιβάλ που διοργανώνει και για ένα νέο διαγωνισμό φωτογραφίας που θα γίνει από το νέο έτος, με θέμα σχετικό με την Ελλάδα.
Ο Θανάσης Ψαρούλης από τη Στοκχόλμη υπογράμμισε το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν σύλλογοι που να ενώνουν τους Μεσσηνίους σε όλη την Ευρώπη και τόνισε για ακόμη μία φορά τη σημασία της προώθησης των μεσσηνιακών προϊόντων στο εξωτερικό.
Η εκδότρια και δημοσιογράφος Μάρθα Χρυσομάλλη από το Λονδίνο δήλωσε πως οι Ελληνες του εξωτερικού πρέπει να είναι σε εγρήγορση όταν κληθούν να βοηθήσουν τη χώρα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, σε όσα περνούν οι συμπατριώτες τους.
Από τη Βοστόνη, ο Γιώργος Δημόπουλος σημείωσε πως οι οργανισμοί και οι σύλλογοι των Μεσσηνίων υπηρετούν τον ελληνισμό σε όλο τον κόσμο.
Στο βήμα ανέβηκε στη συνέχεια η πρόεδρος της Αμφικτιονίας, αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη, η οποία κήρυξε την έναρξη των εργασιών λέγοντας: “Η Αμφικτιονία συνενώνει τους δήμους, την Περιφέρεια, τους ομογενείς, όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου. Η παρουσία της μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική αυτές τις ημέρες. Ομως όλοι πρέπει να μιλήσουμε πιο ειλικρινά. Να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Είμαστε πολλοί, αλλά θα μπορούσαμε να είμαστε και περισσότεροι και πιο αποτελεσματικοί. Είναι θεσμός της συνένωσης και της αγάπης η Μεσσηνιακή Αμφικτιονία”.
Ο ταμίας της Ενωσης Ιωάννης Πράνταλος αναφέρθηκε στους ανθρώπους που είχαν στηρίξει την Μεσσηνιακή Αμφικτιονία και δεν βρίσκονται πια στη ζωή (Π. Φωτέας, Π. Πτωχός, Βασ. Κωνσταντακόπουλος) και κάλεσε όλους σε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη τους.
Αμέσως μετά το λόγο πήρε η κ. Αλειφέρη, σημειώνοντας πως όσον αφορά την Αμφικτιονία, πρέπει ο καθένας να κάνει μια ενδοσκόπηση και πως πρέπει να ειπωθούν αλήθειες. Επόμενος πρόεδρος βάσει καταστατικού για τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι πλέον ο Παναγιώτης Κατσίβελας.
Το “παρών” στις εργασίες έδωσαν ακόμη ο βουλευτής Πέτρος Κωνσταντινέας, οι δήμαρχοι Καλαμάτας Π. Νίκας, Πύλου Δημήτρης Καφαντάρης, Μεσσήνης Γιώργος Τσώνης, Οιχαλίας Αριστείδης Σταθόπουλος, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δήμου Καλαμάτας Μαν. Μάκαρης και ο Εκτωρ Τσατσούλης από το KALAMATA:21.
Στην επόμενη φάση του συνεδρίου έγιναν οι εισηγήσεις και οι τοποθετήσεις από τους ομογενείς, η παρουσίαση των πεπραγμένων, ο οικονομικός απολογισμός και η συζήτηση για τη διεύρυνση της Μεσσηνιακής Αμφικτιονίας. Δύο από τα βασικά θέματα που αναφέρθηκαν ήταν το αν θα μπει στην Αμφικτιονία η Παμμεσσηνιακή Ομοσπονδία Αμερικής και Καναδά, την οποία εκπροσωπούσε ο Θόδωρος Τζαλαλής και γιατί το Θερινό Σχολείο δεν είναι πλέον αποκλειστικά για παιδιά Μεσσηνίων ομογενών.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Μανιάτης Παναγιώτης Γεννηματάς (φωτό), ο οποίος έχει κάνει σπουδές στα Νομικά, την Κλασική Φιλολογία, την Πολιτική Κοινωνιολογία, τη Φιλοσοφία και τη Μουσικολογία, έχει γράψει πολλά βιβλία και έχει εργαστεί σε πολλές και σημαντικές θέσεις διοίκησης φορέων και επιχειρήσεων, με κορυφαία τη θέση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Ξεκίνησε με τη διαπίστωση πως “δεν είμαστε Ευρωπαίοι, αλλά Ανατολίτες και πιο συγκεκριμένα Βαλκανοανατολίτες”. Μάλιστα έδωσε παράδειγμα τη συνήθεια των περισσότερων Ελλήνων να δαπανούν ως Ανατολίτες, τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι δεν έχουν αυτή την συμπεριφορά. Τόνισε πως το ζήτημα της ανάπτυξης και ειδικά της ανάπτυξης της Μεσσηνίας, τον απασχολεί εδώ και 25 χρόνια και σημείωσε πως ενώ η Μεσσηνία είναι το πιο όμορφο κομμάτι της Πελοποννήσου, θα μπορούσε να είναι και το πιο ανεπτυγμένο, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον οδικό άξονα και τις δυσκολίες που υπήρξαν μέχρι αυτός να ξεκινήσει. Εδωσε διάφορα παραδείγματα από προσπάθειες που έκανε ο ίδιος για να βοηθήσει τον τόπο, αν και πολλές φορές αντιμετώπιζε καχυποψία του τύπου “πού το πάει ο Γεννηματάς; Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη συμπεριφορά;”. Ο κ. Γεννηματάς αναφέρθηκε με θερμά λόγια για τον κ. Μανιατάκη, εξηγώντας πως είναι από τους λίγους που έχουν τη δυνατότητα και κάνουν δράσεις σχετικές με την προβολή και την ανάπτυξη του τόπου τους. “Είχα σκεφτεί τη σύσταση μιας αναπτυξιακής εταιρείας της Πελοποννήσου, η οποία θα γινόταν βάσει ενός δικτύου μεσογειακών περιοχών. Δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από τις ελληνικές αρχές” είπε μεταξύ άλλων, συνεχίζοντας με το ερώτημα αν υπάρχει καμία αξία στο να μιλάμε σήμερα για ανάπτυξη σε αυτή τη ζοφερή οικονομική κατάσταση και ενώ όλα καταρρέουν γύρω μας. “Η οικονομία έχει καταρρεύσει και μαζί της και το πολιτικό σύστημα” είπε, προσθέτοντας πως είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιο ξεκίνησε πρώτο. “Τείνουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο οικονομικό σημείο μηδέν. Η ανεργία θα ξεπεράσει το 30%. Ολα σήμερα κινούνται από ένα λούμπεν υπόγειο. Οι “γέροι” της πολιτικής καταλογίζουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο. Δεν μπορεί να προκύψει τίποτα ελπιδοφόρο. Γι’ αυτό πρέπει η ίδια η κοινωνία να προσανατολιστεί και να αντιτάξει αυτοάμυνα. Να ενώσει τις αναπτυξιακές της δυνάμεις. Με μικρές, μεσαίες και μεγάλες ιδιωτικές δυνάμεις μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την κατολίσθηση” εξήγησε. Σχετικά με τον τουρισμό, εξέφρασε τις αντιρρήσεις του και είπε πως το τουριστικό μοντέλο πάνω στο οποίο βασίζεται η χώρα μας είναι της δεκαετίας του ‘60 και πως η Ελλάδα έχει γίνει το τουριστικό απόρριμμα της οικουμένης. Πρότεινε τέλος επιστροφή στην ποιοτική αγροτική παραγωγή και συνασπισμό των τοπικών δυνάμεων γύρω από το Πανεπιστήμιο. Τόνισε πως δεν θα σταματήσει να μιλάει για ανάπτυξη, όσο και αν τα λεγόμενά του ενοχλούν και πως θα συνεχίσει να λέει αλήθειες (απευθυνόταν σε ακροατές που εξέφρασαν έντονες αντιρρήσεις πάνω σε κάποιες συγκεκριμένες φράσεις του).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου