ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ

Είναι η 5η φορά που με την ιδιότητα του Δημάρχου Πύλου – Νέστορος έχω την τιμή να παρευρεθώ και να μιλήσω για μια ναυμαχία που «ανέστησε» μια επανάσταση και ένα έθνος.

Και νοιώθω για μια ακόμη φορά, όπως την πρώτη φορά, να με πλημμυρίζουν συναισθήματα περηφάνιας, χαράς και μεγάλου πατριωτικού ενθουσιασμού.

Σήμερα, ξαναζωντανεύουν σε όλους εμάς, με κινηματογραφική ταχύτητα, όσα η μηχανή του χρόνου μέσα από τόνους ακαδημαϊκής και συγγραφικής μελάνης περιγράφει λεπτό προς λεπτό το χρονικό της ιστορικής ναυμαχίας.

Στις 20 Οκτωβρίου του 1827, η Ναυμαχία του Ναυαρίνου σήμανε την ελευθερία της Ελλάδας και την ανάσταση της επανάστασης του ’21.

Και όλα αυτά χάρη στην αλλαγή της στάσης της Ευρωπαϊκής διπλωματίας καθορίζοντας την ίδρυση του Ελληνικού κράτους.

Οι λεπτομέρειες των γεγονότων της ναυμαχίας του Ναβαρίνου είναι σε όλους μας γνωστές. Θα αποτελούσε κατάχρηση του χρόνου σας να υπεισέλθω εκ νέου.

Θα μου επιτρέψετε όμως να σημειώσω μερικά από τα διαχρονικά μηνύματα της σημερινής επετείου.

Πρώτον οι λαοί συμφιλιωμένοι και αλληλέγγυοι μπορούν να εξουδετερώσουν και να νικήσουν κάθε εχθρό που επιβουλεύεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Δεύτερον όλοι οι λαοί και οι χώρες πρέπει να συμβιώνουν αρμονικά σεβόμενοι τα κυριαρχικά δικαιώματα των άλλων …

Και τρίτον η έμπρακτη απόδειξη από τους δυνατούς στην υποστήριξη του δίκαιου των αδυνάτων, με όλα τα μέσα.

Αυτά κατά τη δική μου γνώμη είναι τα διαχρονικά μηνύματα της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου που αγγίζουν τους λαούς στα πέρατα του κόσμου.

Αξιότιμοι κύριοι, Αξιότιμες κυρίες,

Θα ήθελα όμως να μου επιτρέψετε να δω τη ναυμαχία του Ναυαρίνου και από μια άλλη οπτική γωνία επιχειρώντας μια περιληπτική χρονική μετάβαση στο σήμερα από το «τότε». Πόσο μοιάζουν οι καταστάσεις του τότε και του τώρα.

Τότε μιλάγαμε για το ζυγό της οθωμανικής πύλης.

Σήμερα ακούγονται δηλώσεις έναντι των ανάλγητων «δανειστών».

Τότε μιλάγαμε για τον ιδρώτα κι το αίμα της λευτεριάς.

Σήμερα ζούμε το μαρτύριο της οικονομικής ασφυξίας, της ανασφάλειας για το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας.

Κοινό χαρακτηριστικό του τότε και του τώρα είναι η προσμονή της σωτηρίας από ξένους «σωτήρες».

Τότε με τα καράβια τους, σήμερα με την οικονομική κηδεμονία τους.

Και δυστυχώς όπως τότε, έτσι και τώρα περιμένουμε την έξωθεν χείρα βοηθείας για να απαλλαγούμε από παθογένειες και βάρη που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε.

Φίλες και φίλοι,

Είναι σε όλους γνωστό ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δε χαράσσει ούτε την οικονομική πολιτική, ούτε την εξωτερική πολιτική της χώρας.

Τα τελευταία όμως χρόνια, από τότε που είχα την τιμή να είμαι Δήμαρχος η οικονομική κατάσταση που πλήττει την Ευρώπη και ιδιαίτερα τη χώρα μου την Ελλάδα, έχει αναγκάσει τοπικές κοινωνίες και πολίτες να προσβλέπουν περισσότερο στην τοπική Αυτοδιοίκηση για την επίλυση των προβλημάτων τους.

Αναπτύσσουμε με τους Ευρωπαίους συναδέλφους μας κοινά προγράμματα στήριξης και ανάπτυξης καθώς και προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας, της φτώχειας, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού.

Διατηρούμε και ενισχύουμε τους δεσμούς φιλίας, ρίξαμε σύνορα, γκρεμίσαμε φράγματα και εμπόδια υπακούοντας σε ένα μόνο προορισμό. Την πολιτιστική συνύπαρξη και συγκατοίκηση με όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Θα μπορούσα να πω πολλά αλλά πώς να χωρέσεις σε έναν σύντομο λόγο τον σημερινό σημαντικό ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και γιατί η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στους ήρωες της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.

Δεσμευόμαστε όμως να σταθούμε στο πλευρό κάθε αδύναμου πολίτη και κάθε οικογένειες κι αν χρειαστεί θα δώσουμε κι εμείς τις πιο δύσκολες μάχες «τις δικές μας ναυμαχίες» για τα προβλήματα της καθημερινότητας των συμπολιτών μας.

Η ναυμαχία του Ναβαρίνου έγινε φάρος που μας φωτίζει συνέχεια….

Σας ευχαριστώ.