Με… παρωνυχίδα μοιάζει το πρόβλημα με την ανυπαρξία στεγάστρου και στάσης στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας για τους επιβάτες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν μαζικό μέσο μεταφοράς για τη μετακίνησή τους στην ενδοχώρα της Μεσσηνίας.
Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος και για την απουσία ενημερωτικής πινακίδας με τις ώρες που υπάρχει συγκοινωνία.
Ο χώρος του αεροδρομίου χρειάζεται εκατομμύρια ευρώ για να ανταποκριθεί στις ανάγκες που υπάρχουν. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό απαιτούνται περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία στους καιρούς που ζούμε είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν από το δημόσιο κορβανά.
Πάντως, ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός επιτρέπει στις δημόσιες Αρχές την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των μικρών αερολιμένων με κίνηση έως 200.000 επιβάτες ετησίως. Αυτοί οι μικροί αερολιμένες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ του συνόλου των αερολιμένων στην Ε.Ε., αλλά μόνο το 0,75% της εναέριας κυκλοφορίας.
Στόχος της κυβέρνησης, η οποία μεταφέρει τα συγκεκριμένα αεροδρόμια στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), τα οποία έως τώρα ανήκαν στην αρμοδιότητα του ΤΑΙΠΕΔ, είναι να εκσυγχρονιστούν με ένα διαφορετικό μοντέλο σε σχέση με αυτό της 40ετούς παραχώρησης στη Fraport, που ακολουθήθηκε με τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, προκρίνοντας τη σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, που είναι πιο κοντά στη διαχείριση του «Ελ. Βενιζέλος».
Το μοντέλο, λοιπόν, της Σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ) θα είναι, απ' ό,τι φαίνεται, εκείνο που θα κυριαρχήσει, έτσι ώστε το αεροδρόμιο της Καλαμάτας να αποκτήσει τη λειτουργικότητα που απαιτεί η συνεχής ανάπτυξή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου