Το ελαιόλαδο προστατεύει από τη νόσο Αλτσχάιμερ

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο βοηθά στη διατήρηση της μνήμης και της μαθησιακής ικανότητας, ενώ μειώνει τις παθολογοανατομικές αλλοιώσεις στον εγκέφαλο, οι οποίες αποτελούν χαρακτηριστικό της νόσου Αλτσχάιμερ. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει αμερικανική μελέτη που έγινε σε ποντίκια, τα οποία είχαν τροποποιηθεί έτσι ώστε να εμφανίζουν μετά από μία ηλικία τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της νευροεκφυλιστικής νόσου: τις πλάκες β-αμυλοειδούς και τους νευροϊνιδιακούς θυσάνους της πρωτεΐνης Ταυ. Οπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο που επιστημονικού εντύπου «Annals of Clinical and Translational Neurology», οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τεμπλ της Φιλαδέλφειας, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντομένικο Πράτικο, χώρισαν τα πειραματόζωα σε δύο ομάδες: Η μία έκανε διατροφή που περιείχε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και η άλλη όχι. Το ελαιόλαδο εισήχθη στη διατροφή της πρώτης ομάδας, όταν τα ποντίκια ήταν έξι μηνών και δεν είχαν ακόμη εκδηλώσει συμπτώματα παρόμοια με της νόσου Αλτσχάιμερ. 

ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ 

Τα τεστ μνήμης και μάθησης που έγιναν στα τρωκτικά σε ηλικία 9 και 12 μηνών έδειξαν ότι τα ποντίκια που είχαν επί μήνες καταναλώσει ελαιόλαδο είχαν πολύ καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα. Η εξέταση των εγκεφαλικών ιστών, που έγινε στη συνέχεια, αποκάλυψε τεράστιες διαφορές στην εμφάνιση και λειτουργία των νευρώνων: Οι συνάψεις ήταν πολύ καλύτερα διατηρημένες στα πειραματόζωα που είχαν καταναλώσει ελαιόλαδο. Ακόμη, ο εγκέφαλός τους εμφάνιζε πολύ μικρότερα επίπεδα πλακών β-αμυλοειδούς και θυσάνων. 

«Διαπιστώσαμε ότι το ελαιόλαδο όχι μόνο μειώνει τη φλεγμονή στον εγκέφαλο, αλλά -πράγμα ακόμη πιο σημαντικό- ενεργοποιεί τη διαδικασία της αυτοφαγίας», εξηγεί ο δρ Πράτικο. Μέσω της αυτοφαγίας, τα κύτταρα αυτοκαθαρίζονται από τις τοξίνες και από άλλα άχρηστα υλικά, μεταξύ άλλων από τις πλάκες του β-αμυλοειδούς και τους θυσάνους της πρωτεΐνης Ταυ. 

Οι ερευνητές σκοπεύουν να συνεχίσουν τη μελέτη εισάγοντας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στη διατροφή τρωκτικών ηλικίας 12 μηνών, δηλαδή σε ηλικία κατά την οποία θα έχουν πλέον εμφανίσει σημάδια άνοιας και νόσου Αλτσχάιμερ, για να δουν κατά πόσο είναι δυνατό με αυτό τον τρόπο να σταματήσουν τη νευροεκφύλιση ή και να την αναστρέψουν.