Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2021

Παρασκευάς (Βούλης) Σερενές+ 1936-2021


 Με μεγάλη θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο ενός από τα πιο εκλεκτά μέλη του Συλλόγου μας. Ο Παρασκευάς Σερενές, για όλους εμάς που τον αγαπούσαμε, ο Βούλης, έφυγε από κοντά μας. Ήταν πάντα δίπλα μας υποστηρικτής και αρωγός του Συλλόγου μας. Ένα ιστορικό μέλος μας. Λάτρης της γενέτειρας Πύλου που την αναφέρει πάντα στα ποιήματά του.. Γιατρός και ποιητής, ευαίσθητος και ανεξάρτητος..

Ο Παρασκευάς Σερενές γεννήθηκε στην Πύλο το 1936. Αποφοίτησε από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο της Πύλου. Σπούδασε Ιατρική στα Πανεπιστήμια του Marbourg και του Mainz Δυτικής Γερμανίας. Έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής το 1963. Ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Mainz, το 1964. Κατείχε τις ειδικότητες:
α. Γενική Χειρουργική, β.Ορθοπαιδική, γ.Τραυματιολογία.
Παρέμεινε στη Γερμανία 19 συνολικά έτη, ως φοιτητής και εν συνεχεία ως γιατρός στην Πανεπιστημιακή Γενική Χειρουργική Κλινική του Mainz, στην Πανεπιστημιακή Τραυματιολογική Κλινική του Mainz και σε Κρατικά Νοσοκομεία. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974 και εργάστηκε στα νοσοκομεία ΚΑΤ και Παπαδημητρίου και, από το 1985 ως το 2002, ως διευθυντής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Κρατικού Πειραιώς.
Ποιητικές συλλογές του: «Περπατώντας στον Κόσμο» (1990), «Θερμοπύλες» (1991), «Γίγνεσθαι» (1991), «Αλκυονίδες» (1991), «Λόγος Πολύτοκος» (1991), «Τέμνειν το Φως» (1993), «Equus του ανεξήγητου ωραίου» (2004), «Ες Πύλον ημαθόεντα» (2004), «Ιθώμη Μεσσανίων» (2005), «Πύλου Πάροδοι» (2006), «Πυρρίχιος» (2010), «Ο Χρυσός της Πύλου, Αιώνων Ιστορίη» (2010), «Δανείζομαι Φως» (2011), «Ηνίοχος» (2011), «Κιβωτός» 2012, «Στίχοι» 2016.
Ας είναι αναπαυμένος στην αγκαλιά του Υψίστου....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου