ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΤΩΝ ∆ΕΛΦΩΝ “Η πανδηµία εργαλειοποιήθηκε από τον δηµαγωγικό λαϊκισµό”

 

«Η κοινωνική και οικονοµική κρίση που δηµιούργησε η πανδηµία εργαλειοποιήθηκε από τον δηµαγωγικό λαϊκισµό, τη συνωµοσιολογία, τις θρησκοληπτικές και µεταφυσικές παρερµηνείες, οι οποίες είχαν πολλές φορές ολέθρια και αρνητικά αποτελέσµατα ως προς τη διασπορά του Covid-19 και τις συνέπειές της».

Αυτό τόνισε, µιλώντας χθες στο 6ο Οικονοµικό Φόρουµ των ∆ελφών, από το Ζάππειο Μέγαρο, ο µητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστοµος, για να προσθέσει: «Η εναντίωση στη χρήση της µάσκας και του εµβολιασµού, η µη αποδοχή οιουδήποτε προστατευτικού µέτρου θεωρούσαν ότι συνιστούσε εκχώρηση ατοµικών ελευθεριών και δικαιωµάτων και το αποτέλεσµα ήταν όλες αυτές οι κοινωνικές, πολιτικές και παρεκκλησιαστικές οµάδες να οδηγήσουν σε µία εσωστρέφεια την κοινωνία των πολιτών, να δηµιουργήσουν έναν αρνητισµό και οι θεσµοί να επικρίνονται και να οδηγούνται σε µία ατολµία ως προς τη λήψη δυναµικών αποφάσεων και µέτρων».

 

Αναφερόµενος στο ρόλο της Εκκλησίας στη µετά την πανδηµία εποχή, ο µητροπολίτης Χρυσόστοµος επεσήµανε ότι «η Ορθόδοξη Εκκλησία θα κληθεί άµεσα να επαναπροβάλει, µε βάση την παράδοσή της και τη λειτουργική της εµπειρία, πρότυπα, αρχές και µέσα, προκειµένου στο νέο αυτό «µετα-πανδηµικό» µοντέλο κοινωνίας να νοηµατοδοτηθούν και πάλι οι διαπροσωπικές και οι ανθρώπινες σχέσεις. Να ενισχύσει την αλληλεγγύη µεταξύ των ανθρώπων, όχι µόνο στο επίπεδο της κοινωνικής προσφοράς και της φιλανθρωπίας, αλλά και στη βάση ενδυνάµωσης της εµπιστοσύνης προς τον άλλον, µέσα από το σεβασµό και τη θυσία και στο πεδίο της ολιστικής προσφοράς προς τον άλλον, να δώσει όραµα, δύναµη και προοπτική µέλλοντος». 

Στην οµιλία του ο µητροπολίτης Μεσσηνίας ανέφερε επίσης τα εξής: «Οι πρώτοι µήνες του 2020 σηµατοδοτήθηκαν από το παγκόσµιο ξέσπασµα της πανδηµίας του Covid19, η οποία προκάλεσε καθολικό τρόµο και απελπισία και οδήγησε µέχρι στιγµής εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπων µας στον θάνατο. Παράλληλα προς τη δηµόσια υγεία, την πολιτική, την οικονοµία, τις εµπορικές συναλλαγές, το πανδηµικό κύµα δοκιµάζει τις διανθρώπινες σχέσεις και τις αντοχές του παγκόσµιου πληθυσµού, αφού απειλείται η ασφαλής προοπτική της ίδιας της ζωής µας. Ο ιός Covid-19 είναι ιατρικά αστάθµητος, όσον αφορά το ποιους µολύνει ηλικιακά, διασπείρεται εκθετικά, µεταλλάσσεται και πολλαπλασιάζεται γεωµετρικά, γι’ αυτό και δίκαια έχει χαρακτηριστεί ως ο «αόρατος εχθρός» ενός ιδιότυπου παγκόσµιου πολέµου. Εξ αιτίας της επικινδυνότητας αυτής ελήφθησαν πρωτόγνωρα µέτρα, αδιανόητα για τον µετανεωτερικό άνθρωπο της τρίτης χιλιετίας. Καθολικός ή µερικός αποκλεισµός (lockdown) για µεγάλο χρονικό διάστηµα, αποµάκρυνση από τον εργασιακό χώρο, αυστηρά µέτρα κυκλοφορίας, ατοµικής και συλλογικής υγιεινής, αναγκαστική κοινωνική αποστασιοποίηση, εκπαίδευση εξ αποστάσεως, είναι µερικά από τα µέτρα τα οποία εφαρµόζονται σε παγκόσµιο επίπεδο, ώστε να αποτραπούν είτε να περιοριστούν, άλλοτε µε µεγαλύτερη αποτελεσµατικότητα και άλλοτε µε µικρότερη, οι συνέπειες της θανατηφόρας διασποράς του ιού. Ο µεγάλος αριθµός νεκρών συνανθρώπων µας αποτελεί τραγική πραγµατικότητα και όχι απλά µία διαπίστωση, ενώ η επιστηµονική πρόβλεψη ότι το 40% του παγκοσµίου πληθυσµού των 7,6 δισεκατοµµυρίων ανθρώπων θα ασθενήσει, δεν είναι µία απολογιστική εκτίµηση αλλά µία τραγικότητα. Η κρίση την οποίαν προκάλεσε η πανδηµία του Covid-19 δεν είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασµα αλλά µία πραγµατικότητα, στην οποία η παγκοσµιοποίηση βρήκε την απόλυτη έκφρασή της στο επίπεδο της κοινωνίας και της ζωής».