Το ηµερολόγιο ενός διατηρητέου - νεοκλασικού κτηρίου στην Κορώνη

 

Το έτος 1991 οι συνιδιοκτήτες Νικόλαος Ταρσούλης και Άννα Αξελού -Κοντοµάτη, απόγονοι παλαιών επώνυµων οικογενειών της Κορώνης αποφάσισαν για να τιµήσουν τη γενέτειρά τους, που τόσο πολύ αγάπησαν, να δωρήσουν στην τότε κοινότητα Κορώνης την µοναδική διώροφη κατοικία τους που βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη του λιµένα στην ΝΑ γωνία της Πλατείας του Μώλου. Σκοπός της δωρεάς, σύµφωνα µε το συµβόλαιο ήταν το ισόγειο να χρησιµοποιηθεί ως χώρος για να στεγάσει το αρχαιολογικό και ιστορικό µουσείο (ως γνωστό τα αρχαιολογικά και ιστορικά ευρήµατα της Κορώνης είναι «ξενιτεµένα» από χρόνια σε άλλα µουσεία του νοµού και άλλα βρίσκονται σε κάποιες αρχαιολογικές αποθήκες) και ο πρώτος όροφος να χρησιµεύσει ως πολιτιστικό κέντρο και γραφείο ∆ηµάρχου.

 

Πρόκειται για ένα κτήριο επιβλητικό και εντυπωσιακό µε υπόστεγο (καµάρες) και αψίδες από γνήσιο πωρόλιθο, ένα αρχιτεκτονικό αριστούργηµα κατασκευασµένο µε αριστοτεχνική τεχνοτροπία που χαρακτηρίζει µια ολόκληρη εποχή τότε που η Κορώνη µεσουρανούσε οικονοµικά, διοικητικά και πολιτιστικά. Ίσως το κτήριο αυτό µαζί µε ένα ακόµη νεοκλασικό διατηρητέο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά της πλατείας (οικία Παραπονιάρη) ανάλογης κατασκευής και τεχνοτροπίας να αποτελούν τα σπουδαιότερα και ωραιότερα δείγµατα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής που διαθέτει η πόλη.

∆υστυχώς όµως, εδώ και 31 χρόνια δηλαδή από τότε που περιήλθε το ακίνητο στην κυριότητα της τότε κοινότητας, µετέπειτα ∆ήµου Κορώνης και ακολούθως του ∆ήµου Πύλου-Νέστορος εξαιτίας της αδιαφορίας των ιθυνόντων και των αρµοδίων φορέων, το διατηρητέο έχει αφεθεί στην τύχη του και στην φθορά του χρόνου και εµφανίζει επικίνδυνες ρηγµατώσεις και σοβαρές φθορές στα στατικά και δοµικά του στοιχεία. Οπότε σε λίγα χρόνια, αν συνεχιστεί η εγκατάλειψη λόγω και των ακραίων καιρικών φαινοµένωνπου συµβαίνουν πλέον συχνά µπορεί να θρηνήσουµε ακόµη και την κατάρρευσή του.

Ενθυµούµαι χαρακτηριστικά το έντονο ενδιαφέρον και την αγωνία των δωρητών όσο ζούσαν και τις επίµονες πιέσεις τους προς κάθε αρµόδιο για την επισκευή και ανάπλαση της δωρεάς τους, που δεν ευοδώθηκαν. 

Επίσης δεν είχαν θετική έκβαση και οι διαχρονικές προσπάθειες και παρεµβάσεις όλων µας και εµού προσωπικά, δηλαδή τοπικών συλλόγων και ενεργών πολιτών για την αποκατάσταση του κτηρίου µε αποτέλεσµα να φθάσουµε στην σηµερινή απογοητευτική κατάσταση. 

Τέλος, θα ήταν ιδανική και κορυφαία για την ανάπτυξη και την τουριστική προβολή της Κορώνης, αλλά και την πολιτιστική και αισθητική της εξέλιξη, αν συνδυαστεί η αποκατάσταση του ως άνω νεοκλασικού µε την ανάπλαση της εκεί πλατείας του Μώλου. Ως γνωστόν, η πλατεία είναι ο µοναδικός κοινόχρηστος χώρος που προβλέπεται από το παλαιότερο εγκεκριµένο σχέδιο πόλης και είναι άρρηκτα συνδεδεµένη και µε τα άλλα παραδοσιακά και ιστορικά κτήρια από τα οποία αρµονικά περιβάλλεται. 

Προσωπικά πιστεύω στην ευαισθησία, την αποφασιστικότητα και την αγάπη του αξιότιµου Περιφερειάρχη κ. Παναγιώτη Νίκα, ο οποίος «τείνει ευήκοα ώτα», ότι θα αφουγκραστεί τις αγωνίες των κατοίκων και θα πράξει τα δέοντα. Άλλωστε το έχει αποδείξει σε ανάλογες περιπτώσεις. Βέβαια σε αυτή την προσπάθεια κανένας αρµόδιος φορέας δεν εξαιρείται. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να βοηθήσουν. 

Γεώργιος ∆. ∆ιαµαντάκης

Πρόεδρος Συλλόγου

«∆ίκτυο Φίλων Κάστρου Κορώνης»