«Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι μια “γέφυρα” ανάμεσα στο γκρίζο που βλέπουν τα μάτια μας και στο φως που κρύβει η ψυχή μας» είπε ο υπουργός Πολιτισμού Αντ. Σαμαράς υποδεχόμενος τους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης που πρώτοι ξεναγήθηκαν στο χώρο.
Αναλυτικότερα ο κ. Σαμαράς σημείωσε τα εξής: “Σήμερα εσείς οι εκπρόσωποι των ελληνικών μέσων ενημέρωσης είστε οι πρώτοι που βλέπετε το εσωτερικό του νέου μουσείου. Δεν θα σας μιλήσω εγώ για τον πλούτο του, για την ομορφιά του, για τις καινοτομίες του, για το ταίριασμα της σύγχρονης εποχής με την Ιστορία. Ολα αυτά θα σας τα εξηγήσουν άλλοι, πιο αρμόδιοι από μένα. Κι ίσως δεν χρειάζονται πολλά λόγια, γιατί είναι ολοφάνερα. Εδώ μέσα μιλάει η Ιστορία, μιλάει η ομορφιά, ταιριάζουν όλα, υποβάλλουν τα πάντα κι εμπνέουν τους πάντες. Θα ήθελα, όμως, να σας πω ότι πέρα απ’ όλα αυτά, τα αυταπόδεικτα, υπάρχει και η συμβολική αξία του Μουσείου.
Σε δύσκολους καιρούς οι άνθρωποι χρειάζονται από κάπου να πιαστούν. Να μείνουν όρθιοι, να πιστέψουν ξανά στον εαυτό τους, να πάρουν κουράγιο. Τέτοιο συμβολικό γεγονός είναι το ίδιο το Μουσείο της Ακρόπολης και τα εγκαίνιά του. Στο χώρο που γεννήθηκε η αρμονία του λόγου, η ηθική της ελευθερίας και η λογική του κάλλους – όλα αυτά που συμβολίζει η Ακρόπολη όχι μόνο για τους Ελληνες αλλά για την ανθρωπότητα ολόκληρη – στον ίδιο αυτό χώρο φτιάχνουμε σήμερα ένα σύγχρονο μουσείο αντάξιο του ιστορικού μνημείου. Η ελευθερία, η αισθητική και ο λόγος σμίγουν, παράγοντας πρότυπα όχι στερεότυπα, ιδανικά όχι ιδεολογήματα, ελευθερία όχι δόγματα, ιδέες όχι εμμονές.
Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι μια «γέφυρα» ανάμεσα στο γκρίζο που βλέπουν τα μάτια μας και στο φως που κρύβει η ψυχή μας, ανάμεσα στις βεβαιότητές μας από το παρελθόν και τις αγωνίες μας για το αύριο, ανάμεσα σε αυτά που δεν είμαστε πια κι εκείνα που δεν είμαστε ακόμα. Ανάμεσα στις στιγμές δόξας που αναπολούμε και τη θολή πραγματικότητα που βιώνουμε. Μετά από 188 χρόνια ελεύθερου βίου, οι Νεοέλληνες κατορθώσαμε να φτιάξουμε ένα μουσείο για την Ακρόπολη.
Αργήσαμε. Αλλά το κάναμε. Και τώρα αντιμετωπίζουμε τη μεγάλη αδικία που υπέστησαν τα μάρμαρα του Παρθενώνα πριν 207 χρόνια από θέση ισχύος. Με πολύ μεγαλύτερη σιγουριά. Μας ζητούν από το Βρετανικό Μουσείο να τους αναγνωρίσουμε την «ιδιοκτησία» των μαρμάρων, να νομιμοποιήσουμε την υφαρπαγή τους, για να μας… τα «δανείσουν», να τα βλέπουμε πού και πού…
Ομως, αν αναγνωρίσουμε την «ιδιοκτησία» του Βρετανικού Συμβουλίου, θα έχουμε προσβάλει, εμείς οι ίδιοι, την αξιοπρέπεια του μνημείου, δηλαδή τον πυρήνα του υπέρτατου συμβολισμού του. Κι αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Και δεν χρειάζεται να το κάνουμε. Διότι τώρα το νέο Μουσείο της Ακρόπολης μας δίνει το υπέρτατο όπλο να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια του μνημείου. Να κερδίσουμε τα μάρμαρα, χωρίς να χάσουμε την ψυχή μας. Αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι μόνο η ολοκλήρωση ενός έργου. Δεν είναι απλώς το επιστέγασμα μιας προσπάθειας…
Είναι μια νέα σελίδα τής ιστορικής μας πορείας. Που μας βρίσκει με περισσότερη αυτοπεποίθηση, περισσότερη εσωτερική ισορροπία, περισσότερη διεθνή ακτινοβολία. Αυτούς τους συμβολισμούς του νέου μουσείου εσείς θα τους διαχειριστείτε. Μη βλέπετε τον Παρθενώνα ως «κατάλοιπο» ενός ένδοξου παρελθόντος. Δείτε τον μέσα από τα μάτια τού νέου μουσείου. Ως μια υποθήκη πολιτισμού, που βάζει τον πήχη ψηλά για όλους μας. Και μας θυμίζει όχι μόνο τις ρίζες μας αλλά και τα πεπρωμένα μας. Οχι μόνο εκεί απ’ όπου καταγόμαστε, αλλά εκεί όπου μπορούμε να φτάσουμε.
Ενα μουσείο δεν είναι απλώς ένα κτήριο, οσοδήποτε μεγαλοπρεπές, ούτε μόνο μια συλλογή από εκθέματα, οσοδήποτε σημαντικά. Ενα μουσείο είναι ένας τρόπος να βλέπεις το παρελθόν και να οραματίζεσαι το μέλλον. Κι επειδή ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον υπάρχει το παρόν, κι ανάμεσα στις αναμνήσεις από το παρελθόν και στις αγωνίες ή τα όνειρα για το μέλλον υπάρχει πάντα το «πρωταρχικό υποκείμενο» - ο σύγχρονος άνθρωπος - ένα μουσείο είναι τελικά ο καθρέφτης που βλέπει ο άνθρωπος τον εαυτό του. Οχι μόνο την «όψη» της μορφής του. Αλλά και την «κόψη» της ψυχής του. Αυτή την όψη κι αυτή την κόψη δείτε στο σύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης. Κι αυτά που θα δείτε μεταδώστε τα στους σύγχρονους Ελληνες. Διψάνε να τα ακούσουν. Λαχταράνε να τα νιώσουν. Αυτούς τους συμβολισμούς που τόσο έχουν ανάγκη, μόνο εσείς οι άνθρωποι των ελληνικών μέσων ενημέρωσης μπορείτε να τους διαχειριστείτε. Και να τους διαδώσετε.
Σας παρακαλώ, κάντε το!”
”ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” 19/06/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου