Η συμμετοχή της οινοποιητικής εταιρείας «BioVin» του Γιάννη Τσαβολάκη σε μια κλαδική έκθεση στη Ρωσία ήταν η αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί. Η αιτία, όμως, ήταν βαθύτερη. Θέλαμε να μάθουμε από πρώτο χέρι πώς είναι δυνατόν μια μεσσηνιακή εταιρεία παραγωγής εξαιρετικής ποιότητας κρασιού να μην μπορεί ν’ απογειωθεί, αν και το αξίζει.
Έτσι, χθες το πρωί βρεθήκαμε στο οινοποιείο της εταιρείας και μιλήσαμε με τον κ. Τσαβολάκη γι’ όλα αυτά που έχουν σχέση με την παραγωγή κρασιού και ειδικότερα του μεσσηνιακού.
Η άποψή του ήταν ξεκάθαρη. Όπως και στην περίπτωση του λαδιού, το μεσσηνιακό κρασί είναι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά μια σειρά από συγκεκριμένοι λόγοι δεν το αφήνουν να βρει τη θέση που του αξίζει. Σημαντικότερη αιτία είναι, φυσικά, ότι κανείς από αυτούς που αποφασίζουν για την τύχη του τόπου μας, εδώ και χρόνια, δεν ενδιαφέρθηκε μέχρι σήμερα να υιοθετήσει ένα στρατηγικό σχέδιο στήριξης του μεσσηνιακού κρασιού. Τουναντίον μάλιστα. Η καλύτερη προσπάθεια που υλοποιήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, με το συνεταιρισμό του «Νέστορος», καταστράφηκε εν ριπή οφθαλμού.
Σύμφωνα με τον κ. Τσαβολάκη, το κρασί έχει ανάγκη την κρατική στήριξη, όχι τόσο σε επίπεδο πρωτογενούς παραγωγής, διότι εκεί υπάρχει τεχνογνωσία και μακρά εμπειρία, όσο σε επίπεδο προβολής και προώθησης του τελικού προϊόντος στις εγχώριες και διεθνείς αγορές, όπου ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και οι ευκαιρίες ελάχιστες.
-Πώς και βρεθήκατε στην έκθεση της Ρωσίας;
Από την προηγούμενη χρονιά υλοποιείται ένα συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και την Ευρωπαϊκή Ένωση για την Προβολή και Προώθηση των Ελληνικών Κρασιών, από την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου. Αυτό στοχεύει στην προβολή ελληνικών κρασιών σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ έχει σκοπό να προβάλει τους ελληνικούς οίνους με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης και Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη, καθώς και τους Ποικιλιακούς Οίνους.
Μαζί, λοιπόν, με δύο άλλες εταιρείες από τη Θεσσαλονίκη συμμετείχαμε στη συγκεκριμένη έκθεση. Παράλληλα, η εταιρεία μας συμμετέχει σε ακόμα ένα πρόγραμμα για βιολογικά προϊόντα.
-Είστε ικανοποιημένος από τη συμμετοχή σας εκεί;
Η έκθεση ήταν καθαρά για επαγγελματίες. Υπήρχαν αρκετοί επισκέπτες που δοκίμασαν τα κρασιά μας. Θα έλεγα, για πρώτη φορά που βρεθήκαμε εκεί, είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα της συμμετοχής μας.
-Το ελληνικό κρασί έχει καλή φήμη στο εξωτερικό;
Δυστυχώς, δε μας γνωρίζει κανείς! Εάν δεν υπάρξουν ενέργειες από το κράτος και κάποιους φορείς, οι οποίες θα διαφημίσουν το ελληνικό κρασί ώστε να το μάθει ο κόσμος, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη προβολής των προϊόντων μας, διότι με αυτό τον τρόπο θα μάθουν και πολλοί ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Μύκονος, η Κρήτη, η Σαντορίνη και η Ρόδος.
Μέχρι σήμερα, πάντως, δεν έχει γίνει το παραμικρό για να αντιστραφεί η κατάσταση. Για να καταλάβετε, στη μελέτη που υποβάλαμε για τη συμμετοχή μας στη Ρωσία, είχαμε και δαπάνη για διαφήμιση σε τηλεόραση και εφημερίδες. Ε, αυτή την κόψανε από το υπουργείο.
Ο πλέον αρμόδιος φορέας, που είναι ο ΟΠΕ (Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών), συμμετείχε κι αυτός στην έκθεση με περισσότερα άτομα, αλλά δεν έκαναν σοβαρή δουλειά. Κάποιοι, λοιπόν, αντί να ενισχύσουν τις προσπάθειες προβολής των προϊόντων μας, αρκούνται σε ταξίδια περισσότερο αναψυχής.
-Πάντως, όπως και να ’χει, θεωρώ ότι το ελληνικό κρασί συγκρινόμενο με άλλα του εξωτερικού αδικείται. Η φήμη του θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερη.
Δε διαφωνώ καθόλου. Οι εδαφοκλιματολογικές συνθήκες που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι οι καλύτερες. Ο τόπος μας είναι ένας απέραντος αμπελότοπος. Από την Κρήτη και τη Μεσσηνία μέχρι τον Έβρο. Για παράδειγμα, η αμπελουργία στη Γαλλία και στη Γερμανία έχει αναπτυχθεί σε περιοχές κοντά σε ποτάμια. Εμείς διαθέτουμε απέραντο υγρό στοιχείο και ήλιο άφθονο, παράγοντες που βοηθούν στη δημιουργία εξαιρετικής ποιότητας κρασιού.
-Εκτός από ποιοτικό, το ελληνικό κρασί είναι και ακριβό. Συμφωνείτε με τη διαπίστωση αυτή;
Εντάξει, η μία εξήγηση είναι ότι αυτό συμβαίνει επειδή όλες οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούμε για την παραγωγή του κρασιού είναι εισαγόμενες. Από τα λιπάσματα και τα μηχανήματα μέχρι και τους εργάτες. Μείζον θέμα είναι και το γεγονός ότι η ιδιοκτησία στην Ελλάδα είναι μικρή.
Βέβαια, η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στην τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής για ένα μπουκάλι ελληνικό κρασί σε κάποιο εστιατόριο. Εκεί θα έπρεπε να έχει επέμβει η Πολιτεία και να έχει επιβάλει πλαφόν στην τιμή. Υπάρχει μια αδικαιολόγητη υπερτιμολόγηση των κρασιών, ενώ παράλληλα οι εστιάτορες δεν προσπαθούν να εμπλουτίσουν τη φθηνή κατηγορία κρασιών με περισσότερους τίτλους, έτσι ώστε να δίνεται η ευκαιρία στον καταναλωτή να αγοράσει φθηνότερο κρασί. Θα πρέπει να γίνει γνωστό ότι υπάρχουν θαυμάσια ελληνικά κρασιά στις φθηνές κατηγορίες τιμών.
-Για να έρθουμε τώρα και στα περισσότερο δικά μας. Η κατάσταση του μεσσηνιακού κρασιού ποια είναι;
Εν πρώτοις, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το κρασί μας είναι από τα καλύτερα που υπάρχουν στην ελληνική αγορά. Κι αυτό, λόγω του κλίματος και του εδάφους που έχουμε.
-Παρ’ όλα αυτά δεν είμαστε και πολύ γνωστοί…
Αυτό είναι σωστό. Αλλά δεν είναι και το μοναδικό πράγμα στο οποίο υστερούμε. Μια περιοχή με εξαιρετικές παραλίες, σε όλη της την έκταση, και τώρα πάει να μπει στον τουριστικό χάρτη. Μέχρι σήμερα ήμαστε στην αφάνεια. Κι όλα αυτά, γιατί δεν ενδιαφέρθηκαν οι αρμόδιοι.
Η ίδια κατάσταση υπάρχει και με το κρασί. Θα πρέπει να ξέρετε ότι έχουν δημιουργηθεί οι «Δρόμοι του κρασιού της Πελοποννήσου», ένα πρόγραμμα κρατικό, και η Μεσσηνία δεν έχει μπει μέσα. Συμμετέχουν μόνο η Αρκαδία και η Νεμέα.
Κάποιοι πήραν χρήματα από την Περιφέρεια για να διαφημίσουν το κρασί τους και εμείς μείναμε έξω! Όσο παράδοξο και να φαίνεται, ισχύει.
Μάλιστα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο συνεταιρισμός «Νέστωρ» ήταν αυτός που πρωτοξεκίνησε να τροφοδοτεί όλη την Ελλάδα με ποιοτικά κρασιά και με διάφορες ποικιλίες. Μια σειρά από επώνυμες μάρκες σήμερα (κτήμα Αντωνόπουλου, Αβέρωφ, Χατζημιχάλης) ξεκίνησαν από εμάς. Ο συνεταιρισμός μας είχε φτάσει να ελέγχει σχεδόν όλη την ελληνική παραγωγή κρασιού, αλλά κάποιοι πολιτικοί είχαν διαφορετική άποψη και διέλυσαν με την πρακτική τους τον πλέον υγιή συνεταιρισμό σε πανελλήνια κλίμακα. Μέσα σε τρία χρόνια δεν έμεινε «όρθιο» τίποτα. Αυτό που έγινε με τον «Νέστορα» αποτελεί μοναδικό φαινόμενο.
-Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η αρνητική κατάσταση;
Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να εφαρμοστούν οι νόμοι. Δεν μπορεί ο καθένας να κάνει τον οινοποιό. Με ένα πατητήρι δεν μπορείς να πουλάς κρασί στην αγορά. Οι υπηρεσίες, όμως, δεν ελέγχουν αυτούς που πρέπει, αλλά έρχονται σε εμάς οι οποίοι πληρούμε όλες τις προδιαγραφές. Αναρωτήθηκε κανείς αν όλοι αυτοί που πουλάνε κρασί έχουν άδεια οινοποιού; Επομένως, αν δε λειτουργήσει ο νόμος, πώς θα στηριχτεί αυτός που προσπαθεί με νόμιμο τρόπο, που πληρώνει εφορία, ΦΠΑ και όλα τα σχετικά;
Επιπλέον, χρειάζεται να υπάρξει μια κοινή οργάνωση των οινοποιείων, έτσι ώστε να μπουν σ’ ένα πρόγραμμα για να μπορέσουν να γίνουν επισκέψιμα. Έτσι θα προωθήσουμε και τον οινοτουρισμό. Υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι ανθρώπων που ενδιαφέρονται για το κρασί.
Πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τους αμπελουργούς. Η καλλιέργεια του αμπελιού φθίνει επικίνδυνα και στη Μεσσηνία. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για να κρατηθεί ο αγρότης του τόπου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου