Πέτρος Θέμελης Σε ένα χρόνο θα έχει αναστηλωθεί το θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης

Αναστηλωμένο θα είναι τον επόμενο Οκτώβριο το θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης, όπως σημείωσε προχθές ο ανασκαφέας και αναστηλωτής του αρχαιολογικού χώρου καθηγητής Πέτρος Θέμελης. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του με τίτλο «Αρχαία Μεσσήνη: Ιστορία - Μνημεία - Άνθρωποι» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας, στην Καλαμάτα, ο κ. Θέμελης μίλησε στο ακροατήριο για τα μνημεία της αρχαίας πόλης, ανάμεσά τους και το μεγάλο οικοδόμημα του θεάτρου.
Η ανασκαφή του ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια που ο κ. Θέμελης ανέλαβε τη διάσωση και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου. «Αρχίσαμε να σκάβουμε το 1987 και είχαμε απογοητευθεί, γιατί το βάθος είχε φτάσει στα τέσσερα μέτρα και δε βρίσκαμε τίποτα.

Τελικά, ευτυχώς είχαν μείνει διάσπαρτα καθίσματα, από αυτά που οι χριστιανοί χρησιμοποιούσαν για να χτίσουν τις εκκλησίες και τα σπίτια τους. Ευτυχώς άφησαν αρκετά και για μας» παρατήρησε ο καθηγητής, ενώ πρόσθεσε:

«Σήμερα το θέατρο είναι υπό αναστήλωση. Θα το δείτε του χρόνου, νωρίτερα από τον Οκτώβριο να έχει τελειώσει, έτσι πιστεύω. Το κάτω κοίλο θα γεμίσει καθίσματα και αργότερα θα δούμε εάν μπορούμε να προσθέσουμε και ορισμένα καινούργια».
Εντυπωσιακό, επίσης, στοιχείο του θεάτρου είναι το γεγονός ότι διέθετε κινητή σκηνή! Προχθές ο κ. Θέμελης έδειξε σε φωτογραφία τις λίθινες αύλακες (που έχουν διατηρηθεί) πάνω στις οποίες συρόταν με ρόδες η κινητή σκηνή.

Από το «μηδέν» στο «είναι»
«Ευτυχώς η Μεσσήνη είναι ενταγμένη στο ΕΣΠΑ, οπότε για  4-5 χρόνια ακόμα θα με έχετε δυστυχώς κοντά σας» είπε με χιούμορ ο κ. Θέμελης χαρακτηρίζοντας το βιβλίο του, ακόμη και τώρα, που μόλις έχει κυκλοφορήσει, ήδη ανεπίκαιρο, αφού η Αρχαία Μεσσήνη αλλάζει μέρα με την ημέρα. «Προχωράμε από το μηδέν στο είναι» ανέφερε, ενώ εξέφρασε την άποψή του για τη χρήση των μνημείων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων ποιότητας σε αυτά:
«Εμείς πιστεύουμε ότι η χρήση των μνημείων είναι αυτή που τα διατηρεί εσαεί. Είναι η αγάπη και το ενδιαφέρον του κόσμου που μπορεί να σώσει τα μνημεία. Αν βρουν μια χρήση συμβατή με αυτή που είχαν στο παρελθόν, θα ζήσουν για πάντα».

Της Μαρίας Νίκα "ΘΑΡΡΟΣ" 26/10/2011