Το νέο βιβλίο του Μεσσήνιου Γεωργίου Γκόνη

Το νέο βιβλίου του Μεσσήνιου επιστήμονα Γεωργίου Γκόνη “Αινίγματα λογικών προσεγγίσεων“ παρουσιάζουν οι Εκδόσεις “Λιβάνη“.

Ο Γεώργιος Γκόνης γεννήθηκε το 1949 στους Αμπελοκήπους Πυλίας Μεσσηνίας. Σπούδασε Ιατρική στη Θεσσαλονίκη. Είναι γενικός χειρουργός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε στρατιωτικός ιατρός και από το 2004 προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ιδιωτικό τομέα.

Εξέδωσε το 1997 επιστημονικό σύγγραμμα με τίτλο “Βασικές αρχές τραυματολογίας και χειρουργικής πολέμου“ και επιμελήθηκε το εγχειρίδιο εκστρατείας “Πρώτες βοήθειες για το στρατιώτη“. Πρωτοστάτησε και συμμετέχει ενεργά στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση των ιατρών για την αντιμετώπιση του πολυτραυματία. Οι αναζητήσεις του, έξω από την καθαρά επιστημονική ιατρική γνώση και ενημέρωση, χαρακτηρίζονται από την αυθεντικότητα του εραστή της αναζήτησης της «αλήθειας» και συνοδεύονται από ικανή βιωματική εμπειρία.

Οπως αναφέρει η παρουσίαση του βιβλίου: “Ζούμε σε εποχή βαθύτατης και ίσως ανεξέλεγκτης κρίσης. Η επιχειρούμενη λογιστική θεώρηση της “οικονομίας“ αποκαλύπτει ότι τα συμπτώματα και τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου εκλαμβάνονται ως νόσοι, ενώ η βαθύτερη γενεσιουργός αιτία βρίσκεται κυρίως στην υστέρηση πνευματικότητας και

στην έλλειψη νοηματοδότησης του βίου. Νόημα όμως δεν μπορεί να δοθεί αν δεν αναζητηθεί το “γιατί“ της ύπαρξης και δεν προσδιορισθούν αξίες και προτεραιότητες. Μέσα από τις γραμμές του βιβλίου εγείρονται ερωτήματα και αναζητούνται απαντήσεις για το Θεό, τη φύση, τον άνθρωπο, τη ζωή και το θάνατο. Βάση εκκίνησης η τεκμηριωμένη γνώση και εργαλείο κατανόησης ο ορθός λόγος. Η επίγνωση ότι η λογική δεν είναι άσφαλτος οδηγός δεν αναιρεί την πεποίθηση ότι η λογικότητα είναι αρκετά επαρκής για την κατανόηση των ανθρωπίνων.

Αποφεύγεται το μειονέκτημα της λεπτομερειακής μονομέρειας προς την οποία ρέπουν οι “ειδικοί“ και επιχειρείται, μέσα από την απλοποίηση, ολιστική θεώρηση των αλληλένδετων που συνθέτουν τον κόσμο. Στόχος, η πρόκληση ερωτημάτων και όχι η αποκρυστάλλωση συμπερασμάτων. Ζητούμενο, ο περαιτέρω εξανθρωπισμός του ανθρώπου σε αρμονία με τη λοιπή έμβια και μη έμβια φύση“.

"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" 24/05/2012