Άνοιξε και πάλι ο διάλογος για την παραχώρηση των αρχαιολογικών χώρων
Παραχώρησαν την Αρχαία Μεσσήνη στο νορβηγικό Survivor
Η απόφαση παραχώρησης της Αρχαίας Μεσσήνης στο νορβηγικό Survivor, για το τελευταίο επεισόδιο της σειράς, ανοίγει και πάλι το ζήτημα χρήσης των αρχαιολογικών χώρων για εμπορικούς σκοπούς.
Εξάλλου, τα έχει όλα. Σταρ και οικονομικά οφέλη, φωτογραφίες και ξεχασμένες αλλά πάντα επιθυμητές γκλαμουριές, κουτσομπολιά, πρόσφορο έδαφος για κριτική - θετική ή αρνητική- και αντιπολίτευση για την απόφαση.
Οι υπερασπιστές και οι πολέμιοι χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα εξαπολύοντας επιχειρήματα. Η μία πλευρά υπερασπίζεται τη διαφορετικότητα του μνημείου και τη χρήση του κατά την αρχαιότητα, το συμβολισμό της Αρχαίας Μεσσήνης, αλλά και τη σημασία της νορβηγικής εκπομπής.
Η άλλη δέχεται την εμπορευματοποίηση του χώρου και κοιτάζει κατάματα τα οφέλη που θα εξασφαλίσει η περιοχή μας και τα μνημεία από τα εκατομμύρια των τηλεθεατών και τη δημοφιλία που θα αποκτήσει η Μεσσηνία.
Στην ιστοσελίδα Liberal, η Αντιγόνη Καρατάσου, τοποθετείται αρνητικά. Ειδικότερα σχολιάζει: "Συνάδει μια εκπομπή όπως το Survivor με κάποιον αρχαιολογικό χώρο; Η απάντηση είναι αρνητική, καθώς εκπομπές σαν αυτή, δε σχετίζονται με την κατά προορισμόν χρήση των αρχαιολογικών μας χώρων. Ακόμα και οι αγώνες, που γίνονται στο πλαίσιο τέτοιων παιχνιδιών, δεν είναι αγώνες με χαρακτήρα δημόσιο όπως στην αρχαιότητα, άρα δε δικαιολογείται η χρήση, επί παραδείγματι, ενός αρχαίου σταδίου, κάτι που συνέβη με το στάδιο της Αρχαίας Μεσσήνης στο τελευταίο επεισόδιο της νορβηγικής σειράς που κινείται στη λογική του Survivor.
Τo τηλεπαιχνίδι “Mesternes Mester” (“Οι Πρωταθλητές των Πρωταθλητών”) στη νορβηγική τηλεόραση έχει ως παίκτες πρωταθλητές, ακόμα και ολυμπιονίκες. Έχει εξ ολοκλήρου γυριστεί στη Μεσσηνία, η προβολή του μόλις ολοκληρώθηκε και οι θεαματικότητες του ήταν τεράστιες. Η εκπομπή προβλήθηκε σε 10 επεισόδια της μίας ώρας, κάθε Τετάρτη σε πρώτη προβολή και κάθε Σάββατο σε επανάληψη.
Καλαμάτα, Βέργα, Μάνη, Πύλος, Βοϊδοκοιλιά, Μεθώνη είναι ορισμένα από τα μέρη που φιλοξένησαν τη συγκεκριμένη παραγωγή και έχουν δημιουργήσει ένα άκρως θετικό κλίμα στο νορβηγικό κοινό. Το ίδιο είχε συμβεί πριν από δύο χρόνια, με την προβολή του σουηδικού survivor, που έχει τίτλο «Αποστολή του Ροβινσώνα» και είχε και αυτό γυριστεί στο Νομό Μεσσηνίας. Ο κύκλος της φετινής παραγωγής έκλεισε το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, με την προβολή του μεγάλου τελικού, που έλαβε χώρα στην Αρχαία Μεσσήνη.
Για τη διεξαγωγή αγωνίσματος στο αρχαίο στάδιο της Μεσσήνης, που δημιουργήθηκαν ερωτηματικά, καθώς ουδέποτε μέχρι τώρα έγιναν γυρίσματα σε αρχαιολογικούς χώρους, ο ανασκαφέας της αρχαίας Μεσσήνης, Πέτρος Θέμελης, λέει πως ο ίδιος δε ρωτήθηκε, αλλά και δεν είχε αντίρρηση. Θεωρεί πως η προβολή του αρχαιολογικού χώρου είναι ενδιαφέρουσα μέσω τέτοιων εκπομπών, διότι υπάρχουν μεγάλα επικοινωνιακά οφέλη.
Η έφορος Μεσσηνίας Ευαγγελία Μηλίτση- Κεχαγιά σημειώνει ότι υπήρχε άδεια του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για τη σουηδική παραγωγή και ότι ως επακόλουθο αυτής της άδειας δόθηκε και πέρσι άδεια στους Νορβηγούς από την τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων. Τα γυρίσματα έγιναν τον περασμένο Σεπτέμβριο. Μάλιστα, τη μία μέρα σημειώθηκε η καταιγίδα και σάρωσε όλα τα τεχνητά εμπόδια που είχαν τοποθετηθεί για τους αθλητές. Την επομένη κατόρθωσαν να κάνουν κανονικά τη δουλειά τους.
Καλό, πάντως, θα ήταν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο να εξετάζει με μεγαλύτερη προσοχή ανάλογα αιτήματα, καθώς τα ριάλιτι σόου δεν ταιριάζουν με τους αρχαιολογικούς χώρους μας και το πνεύμα τους. Δεν μπορεί να γίνεται τόση συζήτηση για επιδείξεις οίκων μόδας, που σωστά απορρίπτονται και από την άλλη, τα μνημεία να αποτελούν φόντο και ντεκόρ για εκπομπές που δε σχετίζονται με κανέναν τρόπο με την αρχαία Ελλάδα και την κληρονομιά της. Κάτι μας λέει, επίσης, ότι δεν εισπράχθηκαν καν τέλη για την παραχώρηση του αρχαίου σταδίου στους Νορβηγούς».
Σε ένα ανάλογο θέμα, με τη διαφήμιση του οίκου μόδας Γκούτσι στην Ακρόπολη, ο Παντελής Μπουκάλας έγραψε στην «Καθημερινή: «Κάποιοι ξεσπάθωσαν μετά την άρνηση του ΚΑΣ να εκχωρηθεί ο Παρθενώνας για επίδειξη μόδας και αναθεμάτισαν τους “οπισθοδρομικούς”, τους “αριστεροκρετίνους”, τους “πουριτανούς”, τους “λαϊκιστές” (για να αναθεματίσω κι εγώ, ανάθεμα κι αν ξέρουν τι πάει να πει λαϊκισμός).
Τρία ήταν τα κύρια επιχειρήματα όσων υποστήριζαν την ενοικίαση της Ακρόπολης: πρώτον, θα έχουμε οικονομικό κέρδος, δεύτερον, θα διαφημιστούμε διεθνώς και, τρίτον, ένα σωρό χώρες νοικιάζουν τα μνημεία τους για φωτογραφίσεις, κινηματογραφήσεις, επιδείξεις μόδας κ.λπ.
Αν φανταστούμε τα ονειδιστικά σχόλια που πιθανότατα θα γίνονταν παγκοσμίως (Οι Έλληνες ξεπουλάνε και την Ακρόπολη...), η χασούρα –στο ηθικό, το συμβολικό αλλά τελικά και στο οικονομικό επίπεδο– θα εξανέμιζε ταχύτατα τη χορηγία της Γκούτσι, ακόμη κι αν ήταν ισοδύναμη της μυθικής περιουσίας του κ. Σώρρα. Κι ύστερα, ο Παρθενώνας, οικουμενικώς αναγνωρίσιμος ως σύμβολο της δημοκρατίας, και σήμα κατατεθέν της UNESCO, περίμενε έναν οίκο μόδας για να γίνει διάσημος;
Ακριβώς ως σύμβολο της δημοκρατίας, ο Παρθενώνας έχει την πανάκριβη, μη εξαργυρώσιμη μοναδικότητά του. Δεν είναι Ηρώδειο ή Κολοσσαίο. Δε συγκρίνεται με κανένα άλλο μνημείο, της Ελλάδας ή άλλης χώρας.
Έτσι εξηγείται, άλλωστε, η στάση του αρχαιολόγου Πέτρου Θέμελη: «Όχι στον Παρθενώνα, αλλά ναι στην Αρχαία Μεσσήνη». Ποιας δημοκρατίας σύμβολο θα παρέμενε, άραγε, αν δινόταν για να απολαύσει λίγες ξεχωριστές ώρες η κλειστή συντροφιά των “300 εκλεκτών' μυριομέδιμνων;”».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου