Χθες πραγματοποιήθηκε η πρώτη μέρα του εκπαιδευτικού σεμιναρίου που διοργανώνει το Επιμελητήριο Μεσσηνίας σε συνεργασία με το φορέα εξαγωγών Enterprise Greece. Πρόκειται για σεμινάριο που απευθυνόταν σε ανθρώπους του εμπορίου που ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με τις εξαγωγές.
Οι δε εργασίες του ολοκληρώθηκαν σήμερα.
Από την πλευρά του Επιμελητηρίου ο πρόεδρος Δημήτρης Μανιάτης δήλωσε ευχαριστημένος από τον αριθμό των συμμετασχόντων, ενώ, όπως είπε, αυτό έγινε στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης και ενημέρωσης των μελών.
Από την Enterprise, ο διευθυντής Πληροφόρησης και Υποστήριξης Επιχειρήσεων, Γιώργος Παπαστεργιόπουλος, ανέφερε ότι το συγκεκριμένο σεμινάριο έχει ήδη πραγματοποιηθεί σε 30 Επιμελητήρια της χώρας, με στόχο «να δώσει» στους ενδιαφερόμενους όλο το πλέγμα που θα συναντήσουν μπροστά τους, όταν αποφασίσουν να ασχοληθούν με την εξωστρέφεια και την εξαγωγική δραστηριότητα.
Αυτό που, κατά τον κ. Παπαστεργιόπουλο, έχει μεγάλη σημασία για τις εξαγωγές, είναι η δημιουργία του σωστού προϊόντος, καθώς και «η μαρκετίστικη έννοια», ενώ το πιο σημαντικό είναι οι σωστές εξαγωγικές διαδικασίες.
Ειδικότερα, ανέφερε ότι υπάρχουν εργαλεία που κάποιος πρέπει να χρησιμοποιήσει για να βρει πελάτες στο εξωτερικό.
Σχετικά με τη συμμετοχή σε εκθέσεις, ανέφερε ότι έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα από τα πιο αποδοτικά εργαλεία για την εύρεση πελατών στο εξωτερικό.
Η στάση του κράτους απέναντι στις εξαγωγές
Σε ερώτηση για το αν το κράτος βοηθά τους εξαγωγείς, απάντησε ότι ποτέ δε βοηθούσε, ενώ όσες φορές επιχείρησε να βοηθήσει, το έκανε με στρεβλό τρόπο, «αφού έδωσε επιδοτήσεις, που τελικά έκαναν ζημιά, μιας και οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν είχαν την πείρα να διαχειριστούν αυτά τα χρήματα».
Σύμφωνα με τον ίδιον, το κράτος θα έπρεπε να βοηθά τους επιχειρηματίες με άλλον τρόπο. Δουλειά του κράτους δεν είναι να δίνει χρήματα στους επιχειρηματίες, αλλά να χτίζει το brand name της χώρας σε τομείς που η Ελλάδα είναι δυνατή. Όπως ο τομέας των τροφίμων, των ποτών, των δομικών, αλλά και άλλων, όπου σε αυτά θα έπρεπε να υπάρχει το made in Greece.
Κατά τον ίδιο, αν ο επιχειρηματίας δεν έχει πίσω του χτισμένο από το κράτος το brand name της χώρας, τότε το έργο του γίνεται πολύ πιο δύσκολο.
Αναφερόμενοι στο ελαιόλαδο, του θέσαμε την εξής ερώτηση: «Τα ισπανικά και τα ιταλικά ελαιόλαδα κατακλύζουν τα ράφια σε όλο τον κόσμο, το ελληνικό γιατί είναι σπάνιο;». Η ιδιομορφία, σύμφωνα με τον κ. Παπαστεργιόπουλο, είναι ότι εμείς οι ίδιοι «δολοφονούμε» αυτό το πάρα πολύ σημαντικό προϊόν μας, που ποιοτικά είναι το καλύτερο. 100.000 τόνοι χύμα ελαιολάδου φεύγουν κάθε χρόνο για την Ιταλία, κάτι που σημαίνει προστιθέμενη αξία μηδαμινή. Έτσι «εκεί που φτάνει το χύμα ελληνικό ελαιόλαδο, πολύ απλά χτίζει τις ιταλικές μπράντες, αυτό δηλαδή που δεν κάνουμε εμείς» σχολίασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου