ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟ

Έφυγε σήμερα από κοντά μας το «καπετανάκι», το «κουνέλι του Καραβία», ο φίλος όλων μας, Ο ΒΕΛΙΟΣ. Πάλεψε τους τελευταίους μήνες σκληρά με τον καρκίνο αλλά νικήθηκε. Του έφαγε τα πνευμόνια το τσιγάρο.

 Πολύ τσιγάρο φίλε Βέλιο. Θυμάμαι μια φορά που βλέπαμε την αγαπημένη μας ομάδα, τον Παναθηναϊκό, στο καφενείο του Σαρατσιώτη και σε παρακολουθούσα. Άναβες το επόμενο τσιγάρο πριν περάσουν 20΄΄ από το προηγούμενο.

Θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για το χαμό του στη γυναίκα του Μαρία καθώς και στα τρία κορίτσια του Ειρήνη, Λαμπρινή και Διονυσία.

Δεν ξέρω κάποιον ανάμεσά μας που  να τιμήθηκε με μετάλλια από την Ακαδημία Αθηνών, τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, τον Δήμο Πύλου και τον Ροταριανό Όμιλο Πειραιώς εκτός από το Βέλιο.

Στις 23 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 29 χρόνια από τότε που το «καπετανάκι» έσωσε 29 ψυχές από το φλεγόμενο “Irene Serenade” στο λιμάνι της Πύλου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.

Συγνώμη που δεν μπόρεσα και σήμερα να είμαι εκεί όπως χτες. Είπαμε, ο Νίκος και εγώ, πως θα έρθουμε την Πέμπτη αλλά δεν υπάρχει Πέμπτη. Πέταξε η καρδιά σου σαν γλάρος στο λιμάνι της Πύλου.  Να’ ναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει φίλε Βέλιο όπως ελαφριά και αγαθή ήταν και η ψυχούλα σου. Θα σε θυμόμαστε πάντα. Θα μας λείψεις. 

Κώστας...