Φτάσαμε στο κέντρο της Πύλου νωρίς το πρωί. Η πόλη, αγουροξυπνημένη, προσπαθούσε να βρει τους ρυθμούς της, με το θερμόμετρο να βρίσκεται ήδη στα ύψη. Αφήσαμε πίσω μας την κεντρική πλατεία με τα μεγάλα πλατάνια και ανηφορίσαμε προς το Νιόκαστρο, «φύλακα» της πόλης από ένα λόφο στο νότιο άκρο του εντυπωσιακού φυσικού λιμανιού. Ένα φρούριο που ακολούθησε το τυπικό σχέδιο κάστρου της περιόδου 15ου-16ου αιώνα στη Μεσόγειο, με περίβολο να περικλείει τον τειχισμένο οικισμό, και ένα δεύτερο, εξαγωνικής κάτοψης, μικρότερο, που περιλαμβάνει την ακρόπολη, τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι στους εχθρούς.
Μαζί με τους πρώτους τουρίστες περάσαμε την πύλη του κάστρου για να συναντήσουμε την προϊσταμένη της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων, Αγγελική Σίμωσι. Τον κατάλληλο άνθρωπο για μια ξενάγηση σ’ αυτό το σύμπλεγμα μουσείων-μπουτίκ που από το 2012 λειτουργεί μέσα στο Νιόκαστρο και ουσιαστικά αποτελεί τον πρώτο και μοναδικό χώρο στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να πάρει μια καλή γεύση από τους θησαυρούς των ελληνικών θαλασσών.